|
หัวข้อ: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 19 มีนาคม, 2559, 09:47:02 PM (http://p1.isanook.com/jo/0/ud/16/80801/b.jpg)
"..รักพี่นะ.." สองมือกุมแก้มหยาบด้วยซาบซึ้ง สักครั้งหนึ่งมิเคยจะเอ่ยเสียง แม้ทรวงในเคยปองจดจ้องเพียง ถ้อยคำเรียงวาดศิลป์จินตนา แค่ข้างข้างคูคูเขียนอยู่นั่น กาพย์ โคลง ฉันท์ นั้นหมายพี่ชายจ๋า กลอนทั้งหมดพจน์หวานน้องขานมา แต่สายตาพี่เอ๋ยมิเคยมอง ทุกบทเขียนหมายให้พี่ไม่อ่าน ตราบเนิ่นนานก็หวังในทั้งผอง สักเพียงครั้งหวังไว้ด้วยใจปอง อ่านกลอนน้อง เขียนรักประจักษ์ลง สองมือกุมแก้มตอบพินอบซึ้ง รักครั้งหนึ่งมิละ ใจประสงค์ รักด้วยใจเคารพน้อมนบคง รักยืนยงนั่นหนาล้ำค่ามี สองมือลูบไรผมดอมดมผิว จัดขนคิ้วโก่งหนามิลาหนี กระซิบข้างติ่งหูน้องรู้ดี รู้ว่าพี่รอฟังอย่างตั้งใจ "ชายคนเดียวคือพี่ สุดที่รัก ชาตินี้จักมิสนชายคนไหน แม้ชาตินี้ อาสัญ สิ้นกันไป เกิดชาติหน้า ฉันใดขอให้รอ" พิณจันทร์ ๑๙ มีนาคม ๒๕๕๙ หัวข้อ: Re: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: ชลนา ทิชากร ที่ 19 มีนาคม, 2559, 11:51:36 PM (http://i1.ytimg.com/vi/ZJUGBhmKYFg/hqdefault.jpg) (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_030.gif) ใช่ฉันหรือเปล่า สองมือกุม ลุ่มหลง พะวงนัก ให้หลงรัก พักตร์ใส ใจจดจอ หน้าน้องนวล ชวนมองผ่องลออ อยากพะนอ คลอเคล้า เยาวพา แค่รู้จัก อักษรา ภาษาฝัน งามเฉิดฉัน ฝันหวาน ผ่านภาษา ช่างชวนอ่าน หวานฉ่ำ พร่ำวาจา ปรารถนา พาฝัน รัญจวนใจ ทุกบทเขียน เพียรร้อย ถ้อยอักษร เอ่ยเว้าวอน งอนงอ ขอรักใคร่ จากชายหนึ่ง ตรึงติด คิดถึงใคร อยากจะให้ ได้อ่าน ผ่านสายตา สองมือกุม ทุ่มรัก ไม่ผลักไส แนบชิดใกล้ ไล้ลูบ จูบนาสา แก้มอูมอิ่ม นิมนวล ยวนอุรา อยากผวา คว้าลูบ จูบแก้มนวล สองมือลูบ วูบไหว ใจสั่นหวิว จดปลายนิ้ว พลิ้วพรม ลมพัดหวน ผมสยาย กรายใกล้ ใจรัญจวน กลิ่นอบอวน ชวนดม ผมน้องนาง “ชายคนเดียว เกี่ยวพัน ใช่ฉันไหม เขาคือใคร ไยน้อง ปองเรือนร่าง อยากรู้นัก รักใคร่ ไม่จืดจาง ขอแม่นาง วางใจ ไม่ว่ากัน” ชลนา ทิชากร (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif) pnCZSbkc2VY หัวข้อ: Re: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 20 มีนาคม, 2559, 09:36:06 AM (https://z-1-scontent-kul1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xtp1/v/t1.0-9/1496606_1025680284169131_4716239381801331776_n.jpg?oh=bc9da9479aca1af5ae698ae86744256c&oe=5750C6A8)
"..ก็ ไม่รู้สินะ?.." กลอนทั้งหมดจดไปหมายนัยนี้ หากแม้นพี่มิรู้อ่านอยู่นั่น และก็ยัง งงอยู่มิรู้ทัน น้องจะเขียนทุกวันมิหวั่นเลย ด้วยแรงใจให้เขียนพากเพียรจด มิเคยลดจากใจขอได้เผย ให้รับรู้ความจริงทุกสิ่งเกย แม้นคำเคยเขียนแล้วมิแคล้วไป ก็จะเขียนย้ำย้ำแม้ซ้ำซาก ความหมายมากกว่าเดิมแม้เริ่มใหม่ และจะสร้างพลังกำลังใจ จากข้างในทรวงนี้หวังที่รอ เพียงให้พี่รู้บ้างงานสร้างสรรค์ ถ้อยจำนรรจ์จากใจเขียนให้หนอ แม้อ่อนล้าเพียงใดก็ไม่พอ และมิขอ..รักคืน หวั่นขื่นทรวง หวั่นว่าเขียนรักไปพี่ไม่ซึ้ง และโกรธขึงเพราะมีคนที่หวง หากแม้นต้องเสียใจก็ไม่ทวง รักทั้งปวงเขียนให้น้องไม่คืน ก็ไม่รู้ สินะ? หากจะบอก ทุกสิ่งออกจากใจมิได้ฝืน รักด้วยใจให้หวังและยั่งยืน มิเป็นอื่นแม้วาง รักข้างเดียว พิณจันทร์ ๒๐ มีนาคม ๒๕๕๙ หัวข้อ: Re: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 20 มีนาคม, 2559, 09:41:57 PM (https://z-1-scontent.xx.fbcdn.net/hphotos-xta1/v/t1.0-0/s552x414/12196299_1026062604130899_7588044469288956426_n.jpg?oh=9b549409449973e0459b2eff013e6b17&oe=578798A4)
"..รักแล้วนะ.." หากแม้นมีรักแท้ดั่งแลเห็น คนใจเย็นดวงแดมิแลเหลียว เพราะอะไรให้หวานน้ำตาลเทียว ยังมิเกี่ยวถ้อยหวานประสานใจ หรือว่าบุญน้องน้อยถึงคอยแต่ ครองพ่ายแพ้แค่นั้นสวรรค์ให้ มิมีเลยสมจิตหากคิดไป เพราะอะไรระทมมิสมปอง หรือว่ามีเคราะห์กรรมเดินนำสุข ครองแต่ทุกข์หม่นไหม้ในทั้งผอง มิเคยสุขประเทืองรักเรืองรอง รับแต่ความหม่นหมองเนืองนองตน แค่ขอรักอิงใจมิได้หรือ มิได้ยื้อตอบรักเลยสักหน แค่ขอรัก เคียงใจในกมล มิซ่อนกลควงแขนหวงแหนใคร แค่ความสุขเล็กน้อยและคอยห่าง มิก้าวย่างเสนอหรือเผลอไผล หากรำคารผ่านหนีพาทีไกล ยามหลับไหลจึงมองจดจ้องเคียง ขอได้รักสักครั้งและหวังว่า พี่ผ่านมายลยินแม้สิ้นเสียง ขอจงรู้ทรวงในรักให้เพียง จินต์ร้อยเรียงด้วยรักสลักกลอน พิณจันทร์ ๒๐ มีนาคม ๒๕๕๙ หัวข้อ: Re: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: ชลนา ทิชากร ที่ 21 มีนาคม, 2559, 11:04:33 PM (https://z-1-scontent-kul1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xtp1/v/t1.0-9/1496606_1025680284169131_4716239381801331776_n.jpg?oh=bc9da9479aca1af5ae698ae86744256c&oe=5750C6A8) "..ก็ ไม่รู้สินะ?.." กลอนทั้งหมดจดไปหมายนัยนี้ หากแม้นพี่มิรู้อ่านอยู่นั่น และก็ยัง งงอยู่มิรู้ทัน น้องจะเขียนทุกวันมิหวั่นเลย ด้วยแรงใจให้เขียนพากเพียรจด มิเคยลดจากใจขอได้เผย ให้รับรู้ความจริงทุกสิ่งเกย แม้นคำเคยเขียนแล้วมิแคล้วไป ก็จะเขียนย้ำย้ำแม้ซ้ำซาก ความหมายมากกว่าเดิมแม้เริ่มใหม่ และจะสร้างพลังกำลังใจ จากข้างในทรวงนี้หวังที่รอ เพียงให้พี่รู้บ้างงานสร้างสรรค์ ถ้อยจำนรรจ์จากใจเขียนให้หนอ แม้อ่อนล้าเพียงใดก็ไม่พอ และมิขอ..รักคืน หวั่นขื่นทรวง หวั่นว่าเขียนรักไปพี่ไม่ซึ้ง และโกรธขึงเพราะมีคนที่หวง หากแม้นต้องเสียใจก็ไม่ทวง รักทั้งปวงเขียนให้น้องไม่คืน ก็ไม่รู้ สินะ? หากจะบอก ทุกสิ่งออกจากใจมิได้ฝืน รักด้วยใจให้หวังและยั่งยืน มิเป็นอื่นแม้วาง รักข้างเดียว พิณจันทร์ ๒๐ มีนาคม ๒๕๕๙ (https://i.ytimg.com/vi/otNMawsPAII/hqdefault.jpg) (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_030.gif) เพียงคำเดียว กลอนทั้งหมด พจน์งาม ถามเธอว่า เสื่อภาษาพาฝันสัมพันธ์เกี่ยว หมายถึงฉันนั้นไหมไขมาเทียว อย่าให้เปลี่ยวเดียวดายอายคนมอง ด้วยแรงใจไม่รู้ดูไม่ออก กลัวน้องหลอกบอกใบ้ให้ใจหมอง แล้วแอบยิ้มพิมพ์อุราท้าจะบ๊องส์ หลงรักน้องต้องช้ำระกำใจ ก็จะเขียนเพียรถามทรามสวาท นุชนาฏคาดคั้นฉันใช่ไหม จงเอ่ยมอบตอบความตามตรงไป อย่าแฝงไว้ให้งงเดินหลงทาง เพียงให้พี่มีหวังบนทางรัก ตรึงสลักปักใจไม่หมองหมาง มอบความรักภักดีมิมีจาง ให้น้องนางวางจิตคิดร่วมเรียง หวั่นว่าเขียนเพียรตอบมอบความรัก แล้วทึกทักปักใจไม่หลบเลี่ยง ผูกสมัครรักอยู่เป็นคู่เคียง ไม่ถกเถียงเกี่ยงกันทุกวันไป ก็ไม่รู้ดูไม่ออกบอกไม่ถูก แม่บุญปลูกถูกผิดคิดไฉน รักจริงจังหวังแต่งหรือแกล้งใคร แกล้งพี่ให้ใจช้ำระกำทรวง ชลนา ทิชากร (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_028.gif) oCaw9dfC0So หัวข้อ: Re: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 22 มีนาคม, 2559, 12:51:19 PM (https://z-1-scontent.xx.fbcdn.net/hphotos-xta1/v/t1.0-0/s552x414/12196299_1026062604130899_7588044469288956426_n.jpg?oh=9b549409449973e0459b2eff013e6b17&oe=578798A4) "..รักแล้วนะ.." หากแม้นมีรักแท้ดั่งแลเห็น คนใจเย็นดวงแดมิแลเหลียว เพราะอะไรให้หวานน้ำตาลเทียว ยังมิเกี่ยวถ้อยหวานประสานใจ หรือว่าบุญน้องน้อยถึงคอยแต่ ครองพ่ายแพ้แค่นั้นสวรรค์ให้ มิมีเลยสมจิตหากคิดไป เพราะอะไรระทมมิสมปอง หรือว่ามีเคราะห์กรรมเดินนำสุข ครองแต่ทุกข์หม่นไหม้ในทั้งผอง มิเคยสุขประเทืองรักเรืองรอง รับแต่ความหม่นหมองเนืองนองตน แค่ขอรักอิงใจมิได้หรือ มิได้ยื้อตอบรักเลยสักหน แค่ขอรัก เคียงใจในกมล มิซ่อนกลควงแขนหวงแหนใคร แค่ความสุขเล็กน้อยและคอยห่าง มิก้าวย่างเสนอหรือเผลอไผล หากรำคารผ่านหนีพาทีไกล ยามหลับไหลจึงมองจดจ้องเคียง ขอได้รักสักครั้งและหวังว่า พี่ผ่านมายลยินแม้สิ้นเสียง ขอจงรู้ทรวงในรักให้เพียง จินต์ร้อยเรียงด้วยรักสลักกลอน พิณจันทร์ ๒๐ มีนาคม ๒๕๕๙ ด้วยนึกว่า...อรไทไม่สนแล้ว จึ่งใจแป้ว...สิ้นแรงแกว่งอักษร ข้าวปลา...กินไม่ได้...ใกล้ม้วยมรณ์ หมกตัวนอนในห้อง...จ้องเพดาน ตรับพาทีสุนทรบทกลอนเจ้า เอ๊ะ! ชื่อเรา...อยู่ไหน...ในคำหวาน หทัยวุ่นครุ่นคิดพินิจทาน กริ่งนงคราญ...คล้องให้ชายอื่นชม ผิว์เป็นเรา ? ...ทำกระไรละทีนี้ มือขยี้ขยุ้มขยำ...กำผ้าห่ม กายสะท้านใจเต้น...จะเป็นลม แก้มแดงกลม...สุดเขินสะเทิ้นอาย ประสบการณ์แม้น้อยด้อยเรื่องรัก แต่ก็จักดั้นด้นค้นความหมาย นิยามรักเราสอง...ครองใจกาย ตราบวางวาย...ชีพลับกลับธาตุคืน ฤ มิใช่ ?...คิดพลันประหวั่นจิต สองมือบิดหมอนข้างพลางสะอื้น วะเวงว้า...พิษเหงาเข้ากัดกลืน มืดดั่งคืน...จันทร์ผ่องไม่ส่องมา ค่อยค่อยปลุกพลังใจ...ให้คืนสู้ ตระหนักรู้จำนงจิต...กนิษฐา ต่อให้ดินพลิกสลับกับนภา จะใส่เกียร์เดินหน้า...ไขว่คว้านวล :22: ศรีเปรื่อง...ไม่มีเกียร์ถอย ๒๒ มี.ค. ๒๕๕๙ หัวข้อ: Re: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 22 มีนาคม, 2559, 09:10:45 PM (https://z-1-scontent-sin1-1.xx.fbcdn.net/hphotos-xpf1/v/t1.0-9/995344_1027922710611555_1498977121053287219_n.jpg?oh=efeff11e10010c64bd68344f2eadd088&oe=5794BB60)
"..รักย่อมเข้าใจในรัก.." "ผิว์เป็นใคร" ใช่ว่า หรือกล้าบอก มิกล้าดอก เอ่ยนำ หวั่นกำสรวญ หากแม้นชายแสร้งอำ ช้ำก็จวน ต้องทบทวน คำรัก ประจักษ์ใด ด้วยเพราะรักจากทรวงทั้งดวงหมด ทุกถ้อยพจน์เขียนนั้นมิหวั่นไหว หวั่นเพียงชายอ่านแล้วก็แล้วไป รักจากใจให้นั้นสะบั้นคืน ก็ได้เห็นเป็นรักประจักษ์แท้ มิใช่แค่เขียนเล่นเฉกเช่นฝืน และความหมายนั้นดั่งรักยั่งยืน มิเป็นอื่นจากกันจนวันวาย หากแม้นมีใจมั่นและหันอ่าน คำสื่อสารซึ้งจิตลิขิตหมาย หากแม้นเป็นคนที่ฤดีชาย ย่อมเอียงอายดวงแขนั่นแท้ตน ด้วยเป็นจริงสิ่งให้สื่อใจรัก หากแม้นทักมิใช่ต้องไหม้หม่น ด้วยความรักมิเป็นดั่งเล่นกล รักมากจนล้นจินต์ถวิลลง คงมิต้องกำหนดเขียนจดบอก มิต้องออกเอ่ยให้ใครประสงค์ หากแม้นรักคล้องใจมอบให้นงค์ รักเจาะจง สองเราย่อมเข้าใจ พิณจันทร์ ๒๒ มีนาคม ๒๕๕๙ :15: (ตอบรวบยอดเลยนะคะ ขอบคุณทุกๆท่านค่ะ) หัวข้อ: Re: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 23 มีนาคม, 2559, 06:23:47 AM "หวาน เอย หวาน"
หวานเอยหวาน...หวานฉ่ำหนอคำแม่ หวานจริงแท้...พาฤดีพี่หวั่นไหว หวานอ้อยตาล...ฤ จักเทียบเปรียบทรามวัย หวานกว่าใครในหล้า...ประชาลือ รักพี่รักโฉมตรูก็รู้แล้ว โอ้น้องแก้ว...อย่าแสร้งแกล้งไขสือ ถนอมรักประคับประคองด้วยสองมือ กิจนี้คือ...หน้าที่พี่และนาง คล้องจักคล้องกลอนรักสลักจิต วันละนิดฝากไป...ไม่เมินหมาง ผิว์วันใดชักช้าอย่าระคาง อาจเพราะงานจึงห่าง...ใช่ร้างกัน ฟ้าจ๋าฟ้า...ฟ้างาม...ยามเดือนแจ่ม ดาวน้อยแซม...ล้อมเรียงเคียงบุหลัน หรีดเรไรเริงร่ากว่าทุกวัน อาจเพราะจันทร์นวลผ่อง...ที่ส่องมา ไกลแสนไกล...เพียงใด...แม้นใจพี่ รู้ว่ามี...เจ้าเคียงเหวี่ยงภาษา ทอกลอนกาพย์โคลงฉันท์จำนรรจา ก็อบอุ่นวิญญาณ์ยามค่ำคืน ครวญขับครวญเสนาะกานท์รสหวานฉ่ำ ฝากลมนำส่งไปให้งามชื่น ลาแล้วลาความช้ำความกล้ำกลืน หทัยรื่น...ด้วยเจ้าคลอเคล้าเรียม นายเปรื่อง...ผู้ชาย หวาน ว้าน หวาน ๒๓ มี.ค. ๒๕๕๘ หัวข้อ: Re: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 23 มีนาคม, 2559, 04:13:33 PM :15:
..ละลายแล้ว.. หวานฉาบคำน้ำหมึกผนึกศิลป์ น้ำตาลรินมดเล็มหวานเต็มเปี่ยม หวานน้ำอ้อยร้อยไร่คงไม่เทียม น้ำคำเอี่ยม เจียมจิตจึ่งคิดนาน หากแม้นย้อนมองตนผจญศิลป์ ถ้อยคำรินยอมรับเพิ่งขับขาน หากแม้นมองเดินภพด้อยประสบการณ์ ถ้อยคำปานผ่านแปะเตาะแตะเดิน หวานคำครูหรูเลิศบรรเจิดศิลป์ หากถวิลเคียงหมายสุดอายเขิน หวานคำชายจามเจืออ้อนเหลือเกิน หากแม้นเมินหวั่นชายห่างหายตน จึ่งประนมก้มกราบระนาบศิลป์ "ระนาด"รินผนึกเคี่ยวฝึกฝน จึ่งค่อยคลายจินต์หลั่งความกังวล "ระนาด"ดลจิตสู้พร่างพรูใจ หวานฤดี"ศรีเปรื่อง"ประเทืองศิลป์ คำกวินปิ่นชายรำบายให้ หวานคำกลอนสอนศิลป์ยุพินใด คำประไพได้ยิน"ด่าวดิ้นแด" "เหมือนอยู่ในภวังค์หมดทั้งสิ้น ดุจเพลงพิณจินต์ขาดพิฆาตแข หวานอื่นใดไม่หาอักษราแล ขอเพียงแต่หวานศรีเปรื่องพี่ชาย" พิณจันทร์ ๒๓ มีนาคม ๒๕๕๙ หัวข้อ: Re: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 25 มีนาคม, 2559, 08:51:50 PM "ดอกมะม่วง"
มะม่วงแก้วแทงดอกออกเป็นช่อ ผึ้งก็คลอเคล้าว่อน...มิจรหาย หญ้าคาโอนเอนอวด...ออกลวดลาย กระถิ่นส่ายเอวรับ...ขยับโชว์ เจ้าหางด้วนหมาเฒ่า...เห่าโฮ่งโฮ่ง เอ็ดแมวโพงตัวดำ...ทำยโส เพราะปลอกคอแสนสวย...แต่งด้วยโบว์ จึงเดินโก้...บนรั้ว...แกล้งยั่วยวน กุมท้องน้อยตัวงอหัวร่อลั่น แสนขบขันหนักหนา...ฮากระสรวล อารมณ์ดีสดใสไม่โศกครวญ สิ่งทั้งมวลทั้งหมด...ช่างงดงาม เห็นทุกอย่างรอบกาย...พิไลเลิศ สุดประเจิดเมื่อจินต์สิ้นคำถาม รู้แจ้งแทงปรุทะลุความ ว่านงรามนิ่มเนื้อ...มีเยื่อใย เก็บมะม่วงดอกงาม...มาสามช่อ ประจุห่อหมดจด...สีสดใส ส่งเป็นสาส์นรักซึ้ง...ถึงทรามวัย สื่อความนัยที่พี่...มีต่อเธอ ว่าถึงพี่ทรัพย์จะเขินเงินจะขัด แต่ซื่อสัตย์ดวงฤดี...ไม่มีเผลอ ดอกมะม่วงมิประเสริฐมิเลิศเลอ จะปรนเปรอเฉพาะแม่...ไม่แชเชือน เปรื่อง...คนจนแต่ล้นรัก ๒๕ มี.ค. ๒๕๕๙ หัวข้อ: Re: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 26 มีนาคม, 2559, 11:32:36 PM แว่วสำเนียงเสียงสารอุราฬซึ้ง เปรียบประหนึ่งกระทิงดงที่หลงเผือน มาร่ายร่ำป้ำเป๋อละเมอเลือน ด้วยคลาดเคลื่อนตีความตามอนงค์ ฤามะม่วงบ่มยาผลาพิษ ให้จริตติดเปื้อนสะเทือนหลง ฤาแสร้งแบ๊วแถวหน้าท่ามึนงง ประพฤติตรงตามตำราอาชาไนย หากสตรีว่าไม่...ใช่ไว้ก่อน แล้วคอยต้อนอ้อนออดจนปอดไหว ด้วยลีลาพญาหงส์กระจงไพร ขยี้ใจนวลนางเอาอย่างฮา ฤาท่านเปรื่องเฟื่องรักจักเป็นหมัน นั่งพ้อจันทร์ยันสางรางอุษา จนมะม่วงพวงน้อยห้อยลงมา ซับน้ำตาพี่เปรื่องเฟื่องรักโรย จักบอกเคล็ดตำราวิชาแพะ เลิกเจ๊าะแจ๊ะแทะโลมกระโจมโหย ต้องดุดันพรั่นพรึงตะบึงโวย ใช้แส้โบยไว้บ้างกระจ่างการ ดั่งตบจูบรูปรมย์ระดมใส่ ดุจฟืนไฟไหลหลั่งในสังสาร ใช่ยื้อยุดฉุดคร่าอนาจาร แต่รุกรานด่านทะลวงถึงทรวงจันทร์ ...แหะแหะ...ขออนุญาตเผือกด้วยความเคารพรักนะครับ ท่านเปรื่อง อ่านบทอ้อนอ่อนหวานของท่านด้วยลีลา มดแดงแฝงพวงมะม่วงมาหลายบทแล้ว ดูท่าทางจะแห้วนะครับผม เหมือนจะไม่มีสัญญาณตอบรับ จากหมายเลขที่ท่านเรียก...อิอิ ...ผมเลิกลุ้นอีตาตะวันแล้วไม่รู้ไปมัวกอดโหลแห้วอยู่แถวไหน หันมาลุ้นพี่ศรีเปรื่องของผมดีกว่า ถึงทรงมวยจะก๋องแก๋งไปนิด แต่ใจสู้และมีความมุ่งมั่นเป็นเลิศ... ...ใครขอแนะนำให้เปลี่ยนกลยุทธ์ครับ เลิกครับเลิก... เลิกหวานแหววไปเลย...ศิษย์พี่พิณพิฆาตนี้ไม่ธรรมดา กอดคานแน่นขนาดนี้ ใช้ลีลามวยสากลแบบท่านนี่ เต้นๆแย็บๆจนขาลากก็ไม่สำเร็จ... ...จำต้องใช้กลยุทธ์แบบมวยทะเลครับผม (ช่างเปรียบได้เห็นภาพได้ดีจริง เหมาะกับสาวที่รักคานยิ่งชีพ...555) คือต้องประชิดตัวแล้วรุกๆ แกะๆ ล้วงๆควักๆ (หัวใจ) จนกว่าจะหมดแรง กันไปข้างหนึ่ง...อิอิ วิธีนี้อาจจะมีลุ้นครับผม...แต่หากผิดพลาดถูกตบหรือถูกตื้บ กลับมา...อย่ามาต่อว่ากันนะครับ...ไอ้ผมมันแค่กองเชียร์...อิอิ Soul คนเชียร์มวย หัวข้อ: Re: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 27 มีนาคม, 2559, 06:31:18 AM โอ้...คุณ Soul ไอเดียประเจิดมากครับ
แต่ผมมิใคร่ถนัดสไตล์คุณปู่พิศาล (แบบตบจูบ เตะจูบ) ขอเวลาทำการบ้านคิดมุกก่อนเด้อ... เสร็จแล้วจะเอามาวางตามคำแนะนำ อิอิ นายเปรื่อง หฤษฎิ์ ศิษย์พิศาล หัวข้อ: Re: "..รักพี่นะ.." เริ่มหัวข้อโดย: สิริวตี ที่ 27 มีนาคม, 2559, 07:19:38 AM โอ้ ลุงsoul
เดี๋ยววตีจับมัดให้ .... เชิญรับยาช่อง2ก่อน ปะๆๆ...แหม! ยุคพิศาลกันเลย เกิดไม่ทัน เขาให้อ้อนสาวจะตบสาวเสียเเล้ว แบร้ๆ :27: คริๆๆๆๆ วตี :30: |