..ละลายแล้ว..
หวานฉาบคำน้ำหมึกผนึกศิลป์
น้ำตาลรินมดเล็มหวานเต็มเปี่ยม
หวานน้ำอ้อยร้อยไร่คงไม่เทียม
น้ำคำเอี่ยม เจียมจิตจึ่งคิดนาน
หากแม้นย้อนมองตนผจญศิลป์
ถ้อยคำรินยอมรับเพิ่งขับขาน
หากแม้นมองเดินภพด้อยประสบการณ์
ถ้อยคำปานผ่านแปะเตาะแตะเดิน
หวานคำครูหรูเลิศบรรเจิดศิลป์
หากถวิลเคียงหมายสุดอายเขิน
หวานคำชายจามเจืออ้อนเหลือเกิน
หากแม้นเมินหวั่นชายห่างหายตน
จึ่งประนมก้มกราบระนาบศิลป์
"ระนาด"รินผนึกเคี่ยวฝึกฝน
จึ่งค่อยคลายจินต์หลั่งความกังวล
"ระนาด"ดลจิตสู้พร่างพรูใจ
หวานฤดี"ศรีเปรื่อง"ประเทืองศิลป์
คำกวินปิ่นชายรำบายให้
หวานคำกลอนสอนศิลป์ยุพินใด
คำประไพได้ยิน"ด่าวดิ้นแด"
"เหมือนอยู่ในภวังค์หมดทั้งสิ้น
ดุจเพลงพิณจินต์ขาดพิฆาตแข
หวานอื่นใดไม่หาอักษราแล
ขอเพียงแต่หวานศรีเปรื่องพี่ชาย"
พิณจันทร์
๒๓ มีนาคม ๒๕๕๙
