เช้าของวันใหม่..ยังมีเสมอ
...
ฟ้าสีครามงามงดสะกดจิต
ดั่งนิมิตคิดดีมีสุขสันต์
ใจจูงจิตคิดดีที่สำคัญ
ครอบครัวสมานฉันท์ทุกวันคืน
..
แสงตาวันวิจิตรชีวิตสุข
แม้ผ่านทุกข์ผ่านร้อนนอนขมขื่น
ความโศกเศร้าเหมาวัน..ฝันกลางคืน
เคยระกำ..กล้ำกลืน..ตื่นภวังค์
..
ชีวินทุกข์ ทั้งชาติมิอาจใช่!
ทุกทุกเช้าวันใหม่..ใจยังหวัง
วันนี้จนทนทุกข์รุกประดัง
ไม่จีรัง..ยังดีมีครอบครัว
..
อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาเฮฮาสุข
เคยล้มลุกคลุกคลานผ่านดี-ชั่ว
ขณะนี้ที่นี่ '' มิมีกลัว ''
ความแข็งแกร่งก่อตัวทั่่วภายใน
..
ฟ้าสีครามยามนี้ที่ประจักษ์
ดั่งความรักถักทอรอวันใหม่
รอความสุขสมหวังดั่งตั้งใจ
ทุกสิ่งใกล้...เวลามาทุกที
..
กวีชาวบ้าน
