..คืนว่าง..ในบางขณะ..
..บนโต๊ะกลมพื้นที่มีไม่กว้าง
เล่มหนังสือเปิดกางยังวางเกลื่อน
นาฬิกาปลุกตั้ง.เพิ่ง!ตั้งเตือน
ขับวงเข็มไหวเคลื่อนเหมือนโยคี...
ปรับลดจอสาดแจ้งเมื่อแสงจ้า
กระตุ้นเต้นหนังตากระตุกถี่
มือกับเม้าท์จุดหมายคล้ายไม่มี
แต่ละช่วงนาที.ดั่งรีรอ
เลือกจะนั่งนิ่งนิ่ง.ณ.ตรงนั้น
ณ.เชื้อไฟในฝันกำลังฝ่อ
คร้านเสาะค้นคำใดมาขับคลอ
จะขึ้นกลอนวรรคต่อ.ก็ระอา!
ในด้านนอกของคืนชื้นและชืด
มีด้านมืดเป็นมิตรปริศนา
มีแป้นพิมพ์ปล่อยวางไว้ค้างคา
ใครจะคุยกับข้า..โอ้.ราตรี.?
ครั้นเห็นภาพซึ่งเขาเสลาสลัก
ปรุงน้ำหนักทับซ้อนอักษรสี
ขึ้นวางเคียงเรียงคำนำวลี
เป็นตรรกะบอกชี้ทางชีวิต
ด้วยถ้อยคำสีเข้มยากมองข้าม
ล้วนวาทะนิยามให้ตามติด
ประหนึ่งเชื้อชนวนชวนพินิจ
ปลุกห้วงจิตคิดหาปัญญาญาณ
เป็นคืนหนึ่งซึ่งว่าง.บางขณะ
เสพสาระลึกซึ้งถึงแก่นสาร
ขออีกภาพรูปใหม่หากไม่นาน
ข้า.คงพบนิพพานผ่านเฟสบุ๊ค.ฯ
"ปางสีฝุ่น"
( สมาชิกใหม่..ขอฝากตัวด้วยครับผม )
