|
|
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
ออฟไลน์
กระทู้: 1283
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: นิราศรักปักกิ่ง
 ปลายยอดไม้และบนภูเขาสูงยังมองเห็นหิมะอยู่ประปราย
อยู่ที่โล่งยิ่งนานพานหนาวเหน็บ ความงามเก็บภาพวิวทิวภูผา ยาแก้หนาว รีเจนซี่มิโซดา เกือบครึ่งโหลโหลดมาท้องเครื่องบิน
คุณอุฬารเขาก็มีบรั่นดีให้ ผมรับไว้เวียนวนคนละกลิ่น ใส่ขวดน้ำใช้กระดกมิยกริน เรื่องแบบนี้ผมชินและชำนาญ
เพิ่งเห็นจริงคำยิ่งสูงก็ยิ่งหนาว จนปวดร้าวมือตีนหน้าชาเสียวซ่าน แต่ท้องอุ่นพอใช้ก็ได้การ ขาก้าวผ่านทีละขั้นยันขึ้นไป
สักหนึ่งป้อมตามที่อยากพิชิต สมดังคิดตอกย้ำเราทำได้ ทุกสิ่งที่มีพลังคือตั้งใจ ทำการใดจึงเสร็จสมอารมณ์ปอง
มีหิมะคลุมต้นไม้ปลายยอดเขา แสงเริ่มส่องบางเบาปลิวละล่อง พอหมอกลาฟ้าใสไกลมุมมอง ทำไมต้องปิดกั้นสันเขาเลย
เห็นพลังตั้งใจจริงที่ยิ่งใหญ่ เหตุผลใดลึกเกินนำคำเฉลย รู้ไม่จริงในเรื่องราวงดกล่าวเปรย กลัวถูกเย้ยเยาะหาว่าบ้าเอา
[/color][/size][/font][/pre]  ป้อมที่ 1 มองจากข้างกำแพง
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
ออฟไลน์
กระทู้: 1283
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: นิราศรักปักกิ่ง
 ลูกชายบนป้อมที่ 1 (ป้อมที่ 1 หมายถึงนับจากลงกระเช้า ถ้าจะเดินสู่ป้อมต่อ ๆ ไป ระยะห่างกัน 1-2 กม.) มีการคำนวณว่าถ้ารื้อเอาอิฐ หินจากกำแพงเมืองจีนมาสร้างขึ้นเป็นกำแพงใหม่ ให้มีความกว้าง 1เมตร สูง 5 เมตร จะได้กำแพงที่มีความยาวรอบโลก 1 รอบ
ลงกำแพงหมื่นลี้หนีความหนาว ขึ้นกระเช้ากันอีกคราวสถานีเก่า ถึงข้างล่างเริ่มชินกันพอบรรเทา คล้ายบ้านเราขอทานนั่งอยู่หลายราย
ทุกหนแห่งคนจนมียากดีพร้อม แต่ต้องยอมอยู่ภายใต้กฎหมาย ประชากรจีนนั้นมีแสนมากมาย กลุ่มปกครองกลับมิหลายใช้หนึ่งพรรค
รัฐบาลเรานี้มีฝ่ายค้าน แต่บางกาลทำกันไปเหมือนไร้หลัก ถ้าตรงข้ามแล้วว่าชั่วช้านัก เลวกว่ายักษ์ถ้าพวกข้าแล้วว่าดี
กลับมาเรื่องเมืองไทยเมื่อใดไม่รู้ คิดเพลินอยู่ในห้องน้ำยามยืนฉี่ ยังมีไอเหมือนกันขันอีกที ซ่อนวจีพูดไม่ออกจะบอกใคร
จากกันทีกำแพงแห่งเมืองจีน ในชีวิตมิคิดปีนอีกครั้งใหม่ ด้วยชีวันที่ผันผ่านวันวารไป ถึงเวียนวนก็มิใช่ได้เหมือนเดิม
รถลงเขามุ่งหน้าทานอาหาร ภายในร้านมีเครื่องทำความร้อนเสริม ร้อนสลับกลับกันหนาวสั่นเทิ้ม ตอนนี้เริ่มอึดอัดหวัดรับทาน
[/color][/size][/font][/pre]  กระเช้าพาลงเขา
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
ออฟไลน์
กระทู้: 1283
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: นิราศรักปักกิ่ง
 ในพิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้ง  ฮ่องเต้ในท้องพระโรง พิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้ง ประวัติความเป็นมาของราชวงศ์หมิง ผู้ย้ายราชธานีมาตั้งที่เมืองปักกิ่ง เหตุกาลสำคัญ ๆ หลายรัชกาล แสดงให้เห็นวิถีชีวิตในสังคม การเมือง การปกครอง/i]
ภาคบ่ายชมพิพิธภัณฑ์หุ่นขี้ผึ้ง ได้ทราบถึงเรื่องระหว่างวังกับบ้าน การปกครองกษัตราคราโบราณ เหล่าขุนนางข่มชาวบ้านอย่างทารุณ
บางองค์ไม่สนใจราชการ สุราบาลโลกีย์ที่หมกมุ่น พันสนมยังไม่พอย่อไหมคุณ มีแต่วุ่นเรื่องอำนาจฆาตกรรม
บางพระองค์ที่ดีมีเมตตา ก็นำพาชนชาติให้ชื่นฉ่ำ ถึงดีจริงยิ่งเสี่ยงยามเพลี่ยงพล้ำ โดนยีย่ำบีบคั้นชิงบัลลังก์
เป็นเช่นนี้เรื่อยไปไม่จบสิ้น หลายแผ่นดินเวียนวนแต่หนหลัง ฮ่องเต้ล้าขุนนางเลวมีพลัง ชนทั่วทั้งแผ่นดินกินน้ำตา
ราชวงศ์หมิง แมนจูคือคู่แข่ง ใครโรยแรงเกิดราคินก็สิ้นค่า ประชาชนทั่วไปไร้ศรัทธา ธรรมดาการหมุนเวียนและเปลี่ยนแปลง เป็นเช่นนี้ทั่วไปอยู่ในโลก มีสุขโศกเคล้าคลุกทุกหนแห่ง ความรักชาติฝ่ายไหนมีที่ขัดแย้ง เสื้อเหลือง-แดงเราต้องดูแบบรู้ทัน
[/color][/size][/font][/pre]  การทุบตีทารุนผู้ต่อต้าน  ชาวบ้านอยู่อย่าท้อแท้ สิ้นหวัง
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ธนุ เสนสิงห์
กิตติมศักดิ์
ออฟไลน์
กระทู้: 1283
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: นิราศรักปักกิ่ง
 หญิงสาวชาวบ้านโดนพวกขุนนางฉุดคร่าอนาจาร  ฮ่องเต้ล้วนหมกมุ่นโลกีย์มีสนมนับพัน อาหารต้านหนาว คนไทยเรามักใช้ความเผ็ดของพริก ความร้อนของอาหารสมุนไพร คนจีนใช้อาหารอุดมไขมัน และชาร้อน ถึงมื้อเย็นเน้นอาหารต้านภัยหนาว พริกสดขาวเขียวเหลืองผัดช่างจัดสรร เราคนไทยเผ็ดเคยชินคุ้นลิ้นกัน อย่างอื่นนั้นสั่งมาแบบสากล
ความจริงพริกกระเทียมเตรียมมาพร้อม แต่ต้องยอมเก็บไว้มิได้ผล ทุกมื้อมีพริกให้กินสิ้นกังวล ผมมันคนชอบเผ็ดรสเด็ดดี
เดี๋ยวไปเดินช้อปปิ้งย่านยิ่งใหญ่ จบแล้วคงมิเที่ยวไหนนอนกับที่ ท่านก็คงเข้าใจอยู่ในที เพราะเที่ยวนี้เมียคิดถูกให้ลูกคุม
เรื่องเที่ยวเตร่เฮฮาขาชอบต่อ มันเคยตัวนานแล้วหนอตั้งแต่หนุ่ม แต่ตอนนี้ไม่เหมือนก่อนงานกลอนรุม ว่างนั่งจุ่มใช้เวลาอยู่หน้าคอมฯ
การเดินทางแดนไกลในครั้งนี้ เก็บงานที่คั่งค้างอย่างถนอม คิดถึง”แม่ศรีวรรณทอง” ยังต้องยอม สิ่งแวดล้อมทั้งหมดเพียรจดจำ เพราะรับปากกับอาจารย์ณรงค์ไว้ จดบันทึกร่างเรื่องไปทุกหัวค่ำ ความสุขเผื่อมิตรทั้งหลายมิใจดำ ขอฝากคำกานท์มอบมาตอบแทน
[/color][/size][/font]
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|