ครูใจดี
....
พูดถึงครูผู้ประสิทธิ์และสั่งสอน
สี่สิบปีนึกย้อนตอนปอหนึ่ง
มิเคยลืมเคยเลือนกลับลึกซึ้ง
ยังคิดถึงท่านตลอดสี่สิบปี
....
กฤตติกา..มานี่สิ..มานั่งหน้า
ค่ะครูขา ..ตรงไหนใจเต้นถี่
ข้างข้างครู..เลยเธอเผอเรอดี
สระอี..เขียนยังไง..ใช้ตามอง
....
โดนหยิกแขนหน้าเย้นั่งเซไหล่
หนีทำไมเห็นไหม..ไหนสมอง
เขียนไปเลยสระอี..สี่หน้ากอง
อยากจะร้อง..ทั้งวันจำจี้..ไช
....
แต่ที่จำติดตาอุราปลื้ม
มิเคยลืมสักครั้งหลังร้องไห้
ครูเรียกเธอมานี่..มาข้างใน
หยิบยาหม่องทาให้ทุกหนเลย
....
เพื่อนบางคนกินข้าวกับผักต้ม
จิ้มมะยมกับเกลือเชื่อไหมเอ๋ย
บางวันพักมิมีข้าวหิ้วมาเอย
สงสารเพื่อนจังเว้ยวิ่งบอกครู
....
หลังจากนั้นไม่นานมันมีไก่
ครูมาลีปันให้...เอาไปหนู
แถมให้ตังค์หนึ่งสลึงซึ้งน่าดู
ฉันรับรู้ครูใจดีมีเมตตา
....
หกปีที่ร่ำเรียนหัวเจียนแยก
ทุกเล่มแบกแตกฉานผสานค่า
ภาษาไทย คณิต-เลข เอกวิชา
ท่านเหมือนฟ้าศิวิไลซ์โอบไอดิน
...
มิได้เป็นแค่ครูผู้ถูกจ้าง
แต่ท่านสร้างเด็กน้อยได้ดีสิ้น
สอนด้วยจิตเมตตาเป็นอาจิณ
หอมหวนกลิ่นความงาม..ยามไม้ตี
...
ยังระลึกถึงเสมอ คุณครู มาลี ศรีสถิตย์