สวรรค์ !!! (กลอนหก)

...ค่ำเช้า เจ้าผ่าน ผู้คน................ไย"จน" น้ำใจ นักหนา
สวรรค์ ที่แท้ ใกล้ตา....................รอท่า รับเจ้า เนาพลัน
...ทางสวรรค์ ใช่ไกล เวียนวก........ฤๅรก วิบาก ยากฝัน
แท้"รัก เมตตา" ต่อกัน.................ในทุก สิ่งสรรพ์ สวรรค์เอง

สวรรค์ !!! (กาพย์ยานี ๑๑)

...ค่ำเช้า เจ้าผ่านคน......ไยจึ่งจน น้ำใจหนา
สวรรค์ สิใกล้ตา............เปิดรอท่า เจ้าเนาพลัน
...สวรรค์ ใช่เวียนวก.......ฤๅชัฏรก ยากจักฝัน
แท้รัก เมตตาครัน..........ทุกสิ่งสรรพ์ สวรรค์เอง

 (ขออภัยไม่เชื่อมสัมผัส)