~..น้ำตานอง ล่องแม่ปิง..~
เสียงบรรเลง..เพลงร่ำแสนช้ำโศก
แว่ววิโยคหมองหม่นกมลเฉา
โสตเสนาะเพราะพริ้งเพียงนิ่งเบา
สำเนียงเศร้าสุดซึ้งตราตรึงใจ..
..................................
พี่จากน้อง..เนิ่นนานวันผ่านพ้น
ล่วงเลยจนจิตตกสะทกไหว
แสนอาวรณ์ร้อนรุ่มดังสุมไฟ
ทั้งทรวงในแทบขาดเหตุคลาดคลา..
บรรจงจับ..รับแพรแลสะอื้น
พี่มิฟื้นลับล่วงให้ห่วงหา
กอดซุกซบกลบพร่ำหยดน้ำตา
เต็มดวงหน้านวลน้องใจล่องลอย..
สะอื้นอก..ยกซอเคลียคลอข้าง
เสียงระนาดแว่วห่างอ้างว้างหงอย
ครวญคำนึงถึงเพลงบรรเลงคอย
ใจดวงน้อย..ดั่งมีดกรีดชีพปลง..
ลูกน้อยเจ้า..ยังเล็กดูเด็กนัก
เฝ้าฟูมฟักใฝ่ความตามประสงค์
พ่อของเจ้าจากสิ้นแดดิ้นลง
เพื่อยืนยง..อยู่ยั้งรั้งชาติยาว..
จงภูมิใจ..ในเลือดทหารกล้า
หากภายหน้าเจ้าเจ็บนอนเหน็บหนาว
เลือดของพ่อก่อเกิดบรรเจิดพราว
เคียงข้างคราว..อ่อนแอพ่ายแพ้มาน..
..........................................
สำเนียงแว่ว..แผ่วพาอุรานิ่ง
ริมน้ำปิงไหลหลากดั่งพรากผลาญ
วันพรุ่งหวังแสงทองผ่องตระการ
ส่งใจข้า.. พ้นผ่าน..ร้าวรานเทอญ..
ƸӜƷ..อิงดาว พราวฟ้า.«
๑๓ /๑๑ /๒๕๕๖
