..สมน้ำหน้า..

สมน้ำหน้า ไหมเล่า เจ้าความรัก
มาหยุดพัก เพียงครู่ จู่ก็หาย
หลงได้ปลื้ม ดีนัก เมื่อรักชาย
มุ่งมั่นหมาย ก่ายกอด อ้อนออดจัง

ไม่ทันไร ใจแกว่ง แบ่งเป็นสอง
ตัวสำรอง คือเรา เศร้าสิ้นหวัง
โดนเขาลวง พ่วงท้าย หมายชีวัง
โถมประดัง ตั้งอย่างไร เมื่อใจท้อ

เขาหว่านหวาน ขานไข ใจระรื่น
พอได้ชื่น ไม่นาน ซมซานหนอ
รักเริ่มร้าว ข่าวข้น มิพ้นตอ
น่าหัวร่อ เสียจริง หญิงจึงตรม

มีรักซ้อน ซ่อนซุก สุขจึงเศร้า
ช่างน้ำเน่า แน่นั่น พลันขื่นขม
มองโลกสวย อยู่ได้ ใครโง่งม
ใจโสมม สมน้ำหน้า ซ่าส์ดีนัก
วิริน
๑๕/๑๑/๕๗

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ..สมน้ำหน้า.. (อ่าน 3961 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้