๐ สัมภเวสี ๐

บาปมิสิ้นวิญญาณนานเร่ร่อน
เตร่ตะรอนล่องลอยคามดอยป่า
หวังปัจจัยใบบุญหนุนนำพา
ลัดเลาะหาชูคอรอเศษโยน

ประชุมเลี้ยงเหล้ารินกินเนื้อสัตว์
สุกดิบแดงแย่งหยัดสัมผัสโหน
หลุดจากมือยื้อยุ่งพุ่งกระโจน
ชามช้อนโดนหล่นพลัดปัดกระจาย

เทศกาลงานวัดจัดสารทตรุษ
รีบเร็วรุดแล่นลิ่วหิวกระหาย
ก่อนหนึ่งวันพลันท่าปรากฏกาย
เห็นเลือนลายหมาเห่าหอนสุดคืน

หากปะเหมาะเพราะรู้มีผู้เฒ่า
แกจะเอาใบตองวางรองพื้น
ใส่อาหารหวานคาวข้าวกินกลืน
หยิบยกยื่นเรียกเปรตราวเจ็ดโมง

ผีเก่าใหม่ไร้ญาติขาดเพื่อนพ้อง
บางตนต้องอาชญาฆ่าตายโหง
สิ้นคุณงามความถูกผูกเชื่อมโยง
ไร้เรือนโรงแหล่งรักที่พักพิง

แม้เป็นสัมภเวสีผีชั้นต่ำ
จะคิดทำชั่วชังยังเกรงกริ่ง
กรรมมิหมดชดใช้ไม่ประวิง
อดอยากจริงผ่ายผอมไม่ยอมโกง

รพีกาญจน์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ๐ สัมภเวสี ๐ (อ่าน 6086 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้