Username:

Password:


  • หน้าแรก
  • ห้องสนทนา
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ.. >> บทกลอนไพเราะ >> กลอนให้แง่คิด >> O แด่ .. อริยะภาวะ .. O
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: O แด่ .. อริยะภาวะ .. O  (อ่าน 4724 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
สดายุ
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 47



อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
O แด่ .. อริยะภาวะ .. O
« เมื่อ: 13 สิงหาคม, 2556, 10:34:05 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

O แด่ .. อริยะภาวะ .. O



O แล้วดวงดาวอีกดวงก็ร่วงหล่น
ร่วงลงบน .. อนิจจังแห่งสังขาร
ให้ผู้คนจดจำเป็นตำนาน-
ผู้ล่มลาญวงวัฏฏ์ .. ล้างอัตตา

O อีกภาพการหล่นร่วง ..ใต้ดวงสูรย์
เพรียกโอดอื้นอาดูร .. เพียบพูนหน้า
ละภาพผ่านเลื่อนลั่นในสัญญา
ล้วนคุณค่าแนบในหัวใจชน

O สิ้นภพชาติ .. บรรดาเคยปรากฎ
เพียงกำสรดโศกปวง ..ค่อยร่วงหล่น-
ลงทับถมอาลัย .. ของใจคน-
ผู้ยังวนเวียนว่าย .. เมื่อปลายวัน

O ภาพรูปองค์บรรทมกลางร่มไม้-
พร้อมอาลัยอาดูรเพียบพูนขวัญ-
ผู้แวดล้อมโหยไห้กลางไพรวัลย์-
ก็ฉับพลัน .. วาบสู่ให้รู้คิด

O ว่า .. ย่อมคืออนิจจังแห่งสังขาร
ที่ล่มลาญดับล่วง .. พร้อมดวงจิต
ตามกฎเกณฑ์ท่วงทีของชีวิต
ด้วยเกินบิดเบือนเบี่ยง .. หรือเลี่ยงพ้น

O จึง .. ภาพธรรมในกาลเมื่อผ่านช่วง
คือภาพยามชีพปวง .. นั้นร่วงป่น
ภาพ .. ใบไม้ร่วงตกพลิ้ว .. วก-วน
ต่างฤๅภาพตัวตน .. เมื่อหล่นคว้าง ?

O ใบไม้หล่นคว้างปลิว .. พลิก .. พลิ้วรูป
ลมผ่านวูบ .. เรียวใบร่อนไปห่าง
กลางแวดล้อมเปล่าเปลี่ยว .. ในเที่ยวทาง
กลาดเกลื่อนใบไม้บาง .. ก็วางตน

O กลางรูปธรรมเงียบเหงา .. ความเปล่าเปลี่ยว-
ย่อมกรากเชี่ยวกำลัง .. ทุกครั้งหน
ใบไม้ร่วงทับถม .. สายลมบน-
ก็พาวนเวียนไหวอยู่ในยาม

O นั่น .. หล่นพลิ้วพลิกคว้าง .. อีกบางใบ
หล่นรูปให้น้อมนำสู่คำถาม
ที่ .. รอบกาลโหมรุก .. เข้าคุกคาม
ใครเล่าอาจหักห้าม .. ได้ตามใจ

O อีกแล้ว-อีกบางใบ .. ร่วงในที่
ด้วยท่วงทีเฉกกัน .. เช่นนั้นได้
อีกหนึ่ง-รอบ .. หล่นคว้าง .. ของบางใบ
ทุกหนึ่งนั้น .. เช่นในหัวใจเรา

O หล่นรูปร่วงแผ่ราบ .. ระนาบดิน
เพื่อยอกลิ่นสร้อยโศก .. สุมโลกเหงา
สิ้นสุดปลายเส้นทาง .. เพียงร่างเงา-
เหลืออยู่เฝ้าดินต่ำ .. เป็นธรรมดา

O หล่นร่วงแห่งดวงแก้ว .. ครั้งแล้ว-เล่า
จนความเปล่าเปลี่ยวห้อม .. เข้าล้อมหา
นานแค่ไหน-หล่นคว้าง .. อาจร้างลา
หรือ-กี่กาละจะพ้น .. การหล่นลง ?

O ชั่วเพียงสิ้นโบกบ่ม .. จากลมร่ำ
ก็ตอกย้ำ .. ลำดับ .. การรับส่ง
มองเห็นไหม .. ช่องว่างที่กลาง-วง
หรือมั่นคงก้านขั้ว .. ของตัว-ใบ ?

O ฤๅจะยังหล่นคว้าง .. ณ กลางหน
ที่ว่างจน .. ลับล่ม .. แรงลมไหว
ที่อาจหล่นร่วมวิถี .. จะมีใด
ก็เพียงใจ .. ว่าง-วนของตนเอง

O พญาโศกคร่ำครวญ .. เสียงหวนไห้
แทนอาลัยเศร้าสร้อยที่ค่อยเบ่ง-
บานภาวะสุมสั่ง .. กลางวังเวง
เพื่อฉุดเร่งอารมณ์ .. สู่ตรมตรอม

O ศัพท์เสียงความคร่ำครวญ .. ก็ล้วนแต่-
ตอบรับความผันแปร .. ที่แห่ห้อม
กลางสายลมโรยริน .. ผู้ยินยอม-
เข้าแวดล้อมอาดูร .. เพียบพูนแล้ว !

O แล้วอีกดาวแสงช่วงกลางห้วงหน-
ก็ร่วงหล่นลับล่มกลางลมแผ่ว
ตรึงวาท, วัตรผ่องใสอยู่ในแวว-
ตาคู่วามผ่องแผ้ว .. ทุกแววตา

O ร้างสิ้นโบสถ์เจดีย์ .. ในที่นั้น-
จักเสกสรรค์ปั้นแต่งสำแดงค่า
ยินแต่ถ้อย .. แห่งธรรมผู้สัมมา-
ประพฤติ .. ปฏิปทา .. ค้ำคาใจ

O แทนเชิงชั้นงามลออ .. ของช่อฟ้า
คือศรัทธาปวงชนค่อยล้นไหล-
ลงแวดล้อมกาลลา .. ด้วยอาลัย-
ครั้งสมัยรูปขันธ์ .. จักอันตรธาน

O ล้วนคือหลักแห่งธรรม .. ชี้นำทาง
ให้ยกย่างเหยียบก้าว .. อย่างห้าวหาญ
คือองค์ธรรมรั้งฉุด .. แต่พุทธกาล-
ฉุดวิญญาณตื่นรู้ .. น้อมสู่ธรรม !











<a href="http://www.freewebs.com/sdayoo01/PraYaSok_Violi.wma" /> <PARAM name="autostart" VALUE="true" /> <PARAM name="ShowControls" VALUE="true" /> <param name="ShowStatusBar" value="false" /> <PARAM name="ShowDisplay" VALUE="false" /> <EMBED TYPE="application/x-mplayer2" SRC="http://upic.me/show/46493890" target="_blank"><img src="http://upic.me/i/jh/1372774456.jpg" alt="" border="0" onload="NcodeImageResizer.createOn(this);" /></a><br /><br /><br />O แล้วดวงดาวอีกดวงก็ร่วงหล่น<br />ร่วงลงบน .. อนิจจังแห่งสังขาร<br />ให้ผู้คนจดจำเป็นตำนาน-<br />ผู้ล่มลาญวงวัฏฏ์ .. ล้างอัตตา<br /><br />O อีกภาพการหล่นร่วง ..ใต้ดวงสูรย์<br />เพรียกโอดอื้นอาดูร .. เพียบพูนหน้า<br />ละภาพผ่านเลื่อนลั่นในสัญญา<br />ล้วนคุณค่าแนบในหัวใจชน<br /><br />O สิ้นภพชาติ .. บรรดาเคยปรากฎ<br />เพียงกำสรดโศกปวง ..ค่อยร่วงหล่น-<br />ลงทับถมอาลัย .. ของใจคน-<br />ผู้ยังวนเวียนว่าย .. เมื่อปลายวัน<br /><br />O ภาพรูปองค์บรรทมกลางร่มไม้-<br />พร้อมอาลัยอาดูรเพียบพูนขวัญ-<br />ผู้แวดล้อมโหยไห้กลางไพรวัลย์-<br />ก็ฉับพลัน .. วาบสู่ให้รู้คิด<br /><br />O ว่า .. ย่อมคืออนิจจังแห่งสังขาร<br />ที่ล่มลาญดับล่วง .. พร้อมดวงจิต<br />ตามกฎเกณฑ์ท่วงทีของชีวิต<br />ด้วยเกินบิดเบือนเบี่ยง .. หรือเลี่ยงพ้น<br /><br />O จึง .. ภาพธรรมในกาลเมื่อผ่านช่วง<br />คือภาพยามชีพปวง .. นั้นร่วงป่น<br />ภาพ .. ใบไม้ร่วงตกพลิ้ว .. วก-วน<br />ต่างฤๅภาพตัวตน .. เมื่อหล่นคว้าง ?<br /><br />O ใบไม้หล่นคว้างปลิว .. พลิก .. พลิ้วรูป<br />ลมผ่านวูบ .. เรียวใบร่อนไปห่าง<br />กลางแวดล้อมเปล่าเปลี่ยว .. ในเที่ยวทาง<br />กลาดเกลื่อนใบไม้บาง .. ก็วางตน<br /><br />O กลางรูปธรรมเงียบเหงา .. ความเปล่าเปลี่ยว-<br />ย่อมกรากเชี่ยวกำลัง .. ทุกครั้งหน<br />ใบไม้ร่วงทับถม .. สายลมบน-<br />ก็พาวนเวียนไหวอยู่ในยาม<br /><br />O นั่น .. หล่นพลิ้วพลิกคว้าง .. อีกบางใบ<br />หล่นรูปให้น้อมนำสู่คำถาม<br />ที่ .. รอบกาลโหมรุก .. เข้าคุกคาม<br />ใครเล่าอาจหักห้าม .. ได้ตามใจ<br /><br />O อีกแล้ว-อีกบางใบ .. ร่วงในที่<br />ด้วยท่วงทีเฉกกัน .. เช่นนั้นได้<br />อีกหนึ่ง-รอบ .. หล่นคว้าง .. ของบางใบ<br />ทุกหนึ่งนั้น .. เช่นในหัวใจเรา<br /><br />O หล่นรูปร่วงแผ่ราบ .. ระนาบดิน<br />เพื่อยอกลิ่นสร้อยโศก .. สุมโลกเหงา<br />สิ้นสุดปลายเส้นทาง .. เพียงร่างเงา-<br />เหลืออยู่เฝ้าดินต่ำ .. เป็นธรรมดา<br /><br />O หล่นร่วงแห่งดวงแก้ว .. ครั้งแล้ว-เล่า<br />จนความเปล่าเปลี่ยวห้อม .. เข้าล้อมหา<br />นานแค่ไหน-หล่นคว้าง .. อาจร้างลา<br />หรือ-กี่กาละจะพ้น .. การหล่นลง ?<br /><br />O ชั่วเพียงสิ้นโบกบ่ม .. จากลมร่ำ<br />ก็ตอกย้ำ .. ลำดับ .. การรับส่ง<br />มองเห็นไหม .. ช่องว่างที่กลาง-วง<br />หรือมั่นคงก้านขั้ว .. ของตัว-ใบ ?<br /><br />O ฤๅจะยังหล่นคว้าง .. ณ กลางหน<br />ที่ว่างจน .. ลับล่ม .. แรงลมไหว<br />ที่อาจหล่นร่วมวิถี .. จะมีใด<br />ก็เพียงใจ .. ว่าง-วนของตนเอง<br /><br />O พญาโศกคร่ำครวญ .. เสียงหวนไห้<br />แทนอาลัยเศร้าสร้อยที่ค่อยเบ่ง-<br />บานภาวะสุมสั่ง .. กลางวังเวง<br />เพื่อฉุดเร่งอารมณ์ .. สู่ตรมตรอม<br /><br />O ศัพท์เสียงความคร่ำครวญ .. ก็ล้วนแต่-<br />ตอบรับความผันแปร .. ที่แห่ห้อม<br />กลางสายลมโรยริน .. ผู้ยินยอม-<br />เข้าแวดล้อมอาดูร .. เพียบพูนแล้ว !<br /><br />O แล้วอีกดาวแสงช่วงกลางห้วงหน-<br />ก็ร่วงหล่นลับล่มกลางลมแผ่ว<br />ตรึงวาท, วัตรผ่องใสอยู่ในแวว-<br />ตาคู่วามผ่องแผ้ว .. ทุกแววตา<br /><br />O ร้างสิ้นโบสถ์เจดีย์ .. ในที่นั้น-<br />จักเสกสรรค์ปั้นแต่งสำแดงค่า<br />ยินแต่ถ้อย .. แห่งธรรมผู้สัมมา-<br />ประพฤติ .. ปฏิปทา .. ค้ำคาใจ<br /><br />O แทนเชิงชั้นงามลออ .. ของช่อฟ้า<br />คือศรัทธาปวงชนค่อยล้นไหล-<br />ลงแวดล้อมกาลลา .. ด้วยอาลัย-<br />ครั้งสมัยรูปขันธ์ .. จักอันตรธาน<br /><br />O ล้วนคือหลักแห่งธรรม .. ชี้นำทาง<br />ให้ยกย่างเหยียบก้าว .. อย่างห้าวหาญ<br />คือองค์ธรรมรั้งฉุด .. แต่พุทธกาล-<br />ฉุดวิญญาณตื่นรู้ .. น้อมสู่ธรรม !<br /><br /><br /><a href="http://upic.me/show/46493901" target="_blank"><img src="http://upic.me/i/7x/1372775190.jpg" alt="" border="0" onload="NcodeImageResizer.createOn(this);" /></a><br /><br /><br /><a href="http://upic.me/show/46493920" target="_blank"><img src="http://upic.me/i/o6/1372775206.jpg" alt="" border="0" onload="NcodeImageResizer.createOn(this);" /></a><br /><br /><br /><a href="http://upic.me/show/46493929" target="_blank"><img src="http://upic.me/i/cs/1372775223.jpg" alt="" border="0" onload="NcodeImageResizer.createOn(this);" /></a><br /><br /><br /><embed type="audio/x-ms-wma" src="http://www.freewebs.com/sdayoo01/PraYaSok_Violin.wma" width="300" height="50" play="true" loop="true" quality="high" AllowScriptAccess="never" /><noembed><a href="http://www.freewebs.com/sdayoo01/PraYaSok_Violi.wma" NAME="MediaPlayer" width="450" height="325" ShowControls="1" ShowStatusBar="0" ShowDisplay="0" autostart="0"> </EMBED> </OBJECT>



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ธาตรี รติกานท์, ประทีป วัฒนสิทธิ์, ศิลาสีรุ้ง, Mr.music, สนอง เสาทอง, พิณจันทร์
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"สดายุ"ครับ~

หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.15 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati

หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.339 วินาที กับ 51 คำสั่ง
กำลังโหลด...