Username:

Password:


  • หน้าแรก
  • ห้องสนทนา
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ.. >> บทกลอนไพเราะ >> กลอนเศร้า >> ~"ผู้ยอมจำนน?”~
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: ~"ผู้ยอมจำนน?”~  (อ่าน 4961 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ระนาดเอก
Webmaster
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1107


~"พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ"~

เว็บไซต์ อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
~"ผู้ยอมจำนน?”~
« เมื่อ: 18 กุมภาพันธ์, 2558, 03:38:05 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

~"ผู้ยอมจำนน?”~
~"ผู้ยอมจำนน?”~

๐

๐ คำว่ารักตกตะกอนทั้งนอนก้น
ฝังกมลสำนึกลึกและเจ็บ
แรกใหม่ใหม่ร้าวรานเกินการเย็บ
หลอกหลอนเหน็บทุกทีที่ย้อนนึก

๐ จะผ่าตัดศัลยกรรมก็ทำยาก
มันฝังรากดวงจิตติดผนึก
กลืนกับกายทั้งร่างอย่างล้ำลึก
ยิ่งตกดึกยามนอนฤทธิ์ชอนไช

๐ มาย่ำยีผู้แพ้แลเย้ยเยาะ
มากุมเกาะกัดกร่อนคนอ่อนไหว
ปัดด้วยมือส่ายหน้าอย่ามา-ไป
ผลที่ได้พ่ายแพ้แก่เดชา

๐ ยอมให้ภาพอดีตเข้ากรีดเฉือน
แล้วหมอนค่อยแปดเปื้อนน้ำเยือนหน้า
เป็นเหมือนเดิมอย่างนี้ที่ผ่านมา
กายจิตถูกยาตราล้าระทม

๐ เคยต้านฤทธิ์ดั่งคนหลังชนฝา
รับชะตาในสิทธิ์รักติดหล่ม
พยายามทำใจไม่เศร้าตรม
สุดท้ายจมกับพิษฤทธิ์รักกุม

๐ ทาสความรักจำนนจนไก่ขัน
ทุกคืนนั้นปะทะมรสุม
อดีตรักหักหาญปานไฟรุม
ตาเปียกชุ่มจนสางอย่างปราชัย

ระนาดเอก

 



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ศิลาสีรุ้ง, วรรณดี, ปรางค์ สามยอด, Wirin, ❀ Sasi ❀, รพีกาญจน์, แม่หญิงการะเกด
บันทึกการเข้า

~๏รวมทุกสำนวนของ"ระนาดเอก"ครับ๚ะ๛

❀ Sasi ❀
♥ แล้วแต่ ♥
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
********
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 2099


ละอองดิน..จินต์เลื่อนลอย

เว็บไซต์

| |
Re: ~"ผู้ยอมจำนน?”~
« ตอบ #1 เมื่อ: 19 กุมภาพันธ์, 2558, 09:29:11 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ~"ผู้ยอมจำนน?”~



ท่ามฟ้าเทาเหงางันตะวันคล้อย
หลั่นเลื่อนถอยตกดินสิ้นแสงใส
ลึกภวังค์ขังซมระบมใจ
นานแค่ไหนมิอาจตัดขาดเลย

ดุจปฏักปักตรึงขึงลวดฟั่น
ยากบาดบั่นปลดปลิดจากจิตเอ๋ย
มิอาจลบกลบเกลื่อนเหมือนเพิ่งเคย
โอ้ใจเอยทรมานจนรานรอน

เกิดปมแผลแดพ่ายเนื้อร้ายรุก
พิษเคล้าคลุกทั่วใจคล้ายตายผ่อน
สิ้นสุขสันต์ขันบ่วงทุกช่วงตอน
ตามบั่นทอนดั่งเงาร้าวฤดี

ภาพความหลังฝังรอยร้อยสลัก
ถูกฟั่นถักใยแก้วสิ้นแววหนี
น้ำตาตกอกอ่วมท่วมทวี
จนล้นปรี่รายรอบพ้นขอบตา

นั่งกอดเข่าเหงาหมองจ้องสายน้ำ
หยดใสด่ำดิ่งไหลปลายนาสา
ร่วงกระทบจบลงในคงคา
เหม่อพรางพร่าล้าแรงแฝงเงาจันทร์

ปล่อยราดรินสินธุ์สายยามใจหมอง
ถึงคราต้องจำนนทนโศกศัลย์
ช้ำชอกสุดสะอื้นข้ามคืนครัน
แว่วไก่ขันตื่นภวังค์ยังมิได้นอน

ละอองดิน


 



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, รพีกาญจน์, แม่หญิงการะเกด
บันทึกการเข้า

♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
สารบัญกลอน...ละอองดิน
หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.15 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati

หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.391 วินาที กับ 63 คำสั่ง
กำลังโหลด...