มีอารมณ์ ในกลอน มาก่อนเก่า
พอแก่เฒ่า หวั่นใจ ใกล้สุสาน
อารมณ์กลอน สูญหาย ตอนวายปราณ
เชิญวิจารณ์ ติชม อารมณ์กลอน
ลอกครูพัก ลักจำ นำมาเขียน
ไม่ได้เรียน ไม่รู้ ขาดครูสอน
โปรดเมตตา เถิดหนอ ขอวิงวอน
เมตตาป้อน วิชา ภาษากานท์
ยกมือจบ เหนือหัว ฝากตัวด้วย
นึกว่าช่วย นกกา น่าสงสาร
เขียนผิดพลั้ง พลาดไป ให้ประจาน
เพื่อลูกหลาน กำหนด เป็นบทเรียน
กราบครูบา อาจารย์ ทุกท่านครับ
เมตตารับ เป็นศิษย์ ลิขิตเขียน
จะขยัน สนใจ ใฝ่พากเพียร
อยากเป็นเซียน นักกลอน ก่อนชีพวาย
เฒ่าธุลี
