~เดียวดายดุจสายลม~ พิณจันทร์..(ลมป่วง ฮ่า)
"อึกอัก?"
๐
๐ ดูเอาเถิดเปิดเผยแค่เอ่ยสิทธิ์
วาดนิมิต ทึกทัก ร้าวหนักหนา
เหมือนดั่งมีจิตหวานเนิ่นนานมา
อนิจจาท้ายสุด ตอกหมุดใจ
๐ แม้นปิดป้องสายตาค้นหาสิทธิ์
วาดนิมิตเสกสรรค์จนหวั่นไหว
มิมีสิทธิ์เพียงน้อยจำปล่อยไป
คงสิ้นไร้ปัญญากั้นตาเธอ
๐ ก็แล้วแต่จะคิดตามสิทธิ์นั้น
แม้นเสกสรรค์อะไร รู้ใจเผลอ
แค่เสกสรรพบปะ ว่าละเมอ
ดำริเพ้อ เท่านั้นมิหวั่นกลัว
๐ คนแอบรักมีหรือจะยื้อสิทธิ์
สักเพียงนิดสุขแสนแม้นสลัว
สักเพียงน้อยพลอยแลแม้มืดมัว
สิทธิ์ของตัวรู้ดีไม่มีเลย
๐ จึ่งแต่เพียงหวานไหวไปตามนั้น
คนแอบฝันหันจิตนิมิตเผย
คนแอบรัก มักเห็น สิ่งเร้นเกย
ก็ยังเคย..ทึกทัก ประจักษ์จริง
๐ นัยน์อึกอักหนักหน่วงจนร่วงผลอย
น้ำตาปรอยหากเห็นสิ่งเป็นหญิง
ที่จูงมือ ดูหม่นจนระวิง
ทึกทักสิ่งที่แล..แท้พี่ชาย..
พิณจันทร์
ไทยแลนด์..ฮา..
๒๖ มีนาคม ๒๕๕๘
*************
คิดถึงกลอนพี่ชายใหญ่หวานๆค่ะ
พี่หญิงใหญ่ ว่าจะใดน้อ..ฮ่าๆ..ใครรู้ตัวว่าเป็น "พี่หญิงใหญ่" แสดงตัวเลย
ห้ามบอกว่า ไม่มีเวลา ฮ่าๆ หมั่นใส้ๆๆ