มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  16
..
อากาศร้อนยิ่งนัก..หนอคืนนี้
อาจเกิดเรื่องไม่ดี..เลยหดหู่
เรื่องอะไร..รึแม่เดี๋ยวก็รู้
กลับถึงบ้าน...คอยดูกูแล้วกัน
...
หนูไปส่ง หน้าบ้าน แม่เอาไหม
ไม่ไม่ไม่..แม่ขอน้ำใส่ขัน
ขึ้นกระไดไปคอยหนูบนนั้น
ตรงนี้ยุงกัดคัน..เหลือคณา
...
พี่สิงห์จ๊ะ..หยิบขันให้แม่หน่อย
แม่จะร้อย มาลัยให้ผีย่า
เร็วเร็วนิดนะพี่..มัวชักช้า
เฝ้าเรือนรึ..ลูกเขยข้าสราญใจ
...
แม่ขอยืมไอ้สิงห์สักประเดี๋ยว
จะพาเที่ยวเฉี่ยวนา..ชมฟ้าใส
ลูกสิงห์จ๋า..พาแม่ลงกระได
ช่วยว่องไวหน่อยแน..แม่ยืนคอย
...
โป๊กโป๊กโป๊ก โอ้ยแม่ จำให้มั่น
มึงดึงกูแล้วดัน ตัวเองถอย
มึงทิ้งกูขมขื่น ยืนตาปรอย
ปากห้อยห้อย ของมึงน่าดึงนัก
..
โป๊กโป๊กโป๊ก โอ้ยแม่ จำให้แม่น
มึงดึงแขน..สองข้างปวดอย่างหนัก
ปล่อยให้กูเผชิญหน้า..กับลูกรัก
ส่วนมึงหนี..ตั้งหลักเสียตั้งไกล
...
เข้าสวนเก็บมะลิให้เต็มขัน
หากมิเต็มอย่าฝัน จะไปไหน
วันนี้มีความผิด ต้องชดใช้
ต้นมะลิมีแต่ใบ...สะใจกู
..
สมน้ำหน้า นอนในสวน แหละมึง คืนนี้

....มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  17
...
เด็ดมะลิถึงไหน..หนอพี่สิงห์
หรือทำลิงหลอกเจ้า..เย้าแม่อยู่
นั่นพี่สิงห์..หรือป่าวนอนคุดคู้
ไม่เป็นผู้เป็นคน..เลยคืนนี้
..
ไปอดหลับอดนอนมาจากไหน
ยุงสำราญ กันใหญ่เห็นไหมพี่
มะลิแม่ ดอกเดียวก็ไม่มี
ดอกยังชี้..อยู่เลยนะเมื่อวาน
..
มะลิแม่มีแต่ใบ..เชื่อไหมเม้า
เดินจนเข่าพี่พับกับลานบ้าน
ดอกเดียวก็มิมี..พี่สาบาน
แม่รอนาน..แกคงหลับไปแล้ว
..
พรุ่งนี้เช้า..เม้าจะเด็ดดอกสดสด
เม้ามิปดเลยพี่..มีเเน่แน่ว
กลัวแม่มาก..หรือไรไม่อยากแซว
ขึ้นแถวแถวบ้านตาหมาย..มากมายเชียว
..
..........................
ไอ้สิงห์โว้ย ไปไหน ไม่ยอมขาน
รึมันหนี ขึ้นบ้าน รึไปเยี่ยว
รึนอนหลับ ทับยุง กลิ่นคลุ้งเทียว
ตัวคงเขียว เลือดหมดสลดจริง
....
ไอ้ลูกเขยลิเกนะ...กูจะจ้าง
อีสำอางค์อีบุญปลูก..มันถูกยิ่ง
จะจัดงานให้ใหญ่กูไม่ทิ้ง
โอ้พ่อสิงห์..ขวัญใจของแม่ยาย
...
ไปซุกหัวหนใด..ไกลหนักหนา
แถวโพลงหญ้า..ก็ไม่มีรึหนีหาย
จงอางลากไปกิน..นอนสิ้นลาย
รึขึ้นบ้านนอนสบาย..ตายแน่มึง
....
แม่เดินหาพี่สิงห์อยู่รึป่าว
สลัดผ้าขึ้นราว กำลังผึ่ง
นี่มาลัย ของแม่แม้มิตึง
ดอกเด้งดึ๋ง ทั้งนั้นแม่หันมอง
...
ดอกมะลิเคยดก ได้กลิ่นหอม
ไม่ได้ล้อมรั้วปัก...คนมักจ้อง
ส่วนพี่สิงห์ ยุงกัดเลือดงี้กอง
ตัวเป็นหนอง ไข้ขึ้นหัวมึนชา
...
บ่ายบ่าย ให้มันไปหา ข้าหน่อยนะ เม้า จ๊ะแม่

.มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  18..
..
พี่สิงห์จ๋า แม่เรียกรีบไปหน่อย
หยิบข้าวเหนียวหน้ากลอยกับแกงป่า
แล้วห้ามลืมนะพี่..ไหปลาร้า
แกสั่งนักสั่งหนา...หอบไปที
...
เห็นแกบ่น..อยากหลนปลาร้านัก
เดินเข้าสวนเก็บผัก..ด้วยนะพี่
ถั่วฝักยาวแตงกวา..กระหล่ำปลี
ขมิ้นขาวผักชี..อย่างละนิด
....
แม่ยายครับ..ผมหอบไหปลาร้า
ข้าวเหนียวกลอยมาหา..อย่าหงุดหงิด
ขึ้นกระไดแล้วนะ..อย่าออกฤทธิ์
ขออภัยในความผิด...ให้ผ่านพ้น
..
เงียบสงัด...ไปไหนรึไม่อยู่
เปิดหน้าต่างประตู...แต่ล่องหน
ใครจับ..ไปทำปุ๋ยช่างสัปดน
รึเตรียมขนมีด-ปืน..ยืนดักเรา
...
แม่ยายครับขานนิดคิดเท่าไหร่
เอะไปไหน..หนอนี่รึเมาเหล้า
รึถูกใคร....ปู้ยี่ปู้ยำเอา
ผมคงเศร้า..โศกาน้ำตาริน
....
โป๊กโป๊กโป๊ก..โอ้ยแม่เเย่แล้วนี่
โขลกถี่ถี่...แบบนั้นขันบุบสิ้น
งั้นฝาหม้อ..ดีกว่าอย่าเล่นลิ้น
กระทะกูหูบิ่น...ไม่งั้นโดน
...
มึงหนอมึง..ไอ้สิงห์ไอ้ลิงหลบ
อย่าประจบ..เดี๋ยวกูขว้างด้วยกระโถน
สาบานว่ายังไง..ไอ้หัวโล้น
กูจะถีบแล้วโยน...ลงกระได
...
ประหารชีวิตดูข่าว..รึเปล่าแม่
โยนลงมาซี้แหง..รถไฟใต้
อำมหิตผิดมนุษย์..ไร้หัวใจ
ต้องถูกไฟ..นรกเผาวิญญาณ์
...
มึงยียวนกวนบาท..บังอาจสวน
ผมแค่ชี้ชนวน....โทษฐานฆ่า
คนทำผิดต้องชดใช้...ไร้เมตตา
แม่จะดุจะด่า..รึอภัย
...
ช่วยเดินชิด..อีกก้าวเจ้าตัวแสบ
งั้นเราแอบ...ก๊งยาดองกันดีไหม
ที่เก่าเวลาเดิม....ว่ายังไง
ถามไปได้...ตกลงล้านเปอร์เซ็น
....
คืนพรุ่งนี้...มีลิเกที่วัดนอก
ไอ้บุญมีมันบอก..หลานตาเหม็น
โค้งข้างหน้าใช่ไหม..ขายนมเย็น
จอดรถเข็น...คันใหญ่ใกล้ท่าเรือ
..
มะดันดกปีนต้น...กันดีกว่า
มึงคนดึงลงมา...ข้าปูเสื่อ
สักสิบลูกก็พอ...ได้จิ้มเกลือ
อีเม้าไม่เลาะเนื้อ...เชื่อใจกู
...
เพราะอีเม้า มันไม่อยู..ไปช่วยงานโกนผมไฟ บ้านตาย้อย

มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  19..
...
เพลง....ปูไข่ไก่หลง..
แม่ร้องส่ง...ดีดีจั้กจี้หู
ก็ร้องได้เท่านี้..มึงก็รู้
ร้องเหมือนปู...เลยแม่แต่ละคำ
..
อ่านไม่ออก...นี่หว่าไอ้วายร้าย
สมัยยาย..ยังอยู่กูโครตขำ
ให้อัตไปโรงเรียน...กูก็อำ
หนีโดดคลองจนค่ำ..กับอีไม
..
พูดถึงยายคนนี้..ก็ดีแล้ว
รู้แว่วแว่วเข้าหู..บ้านอยู่ใกล้
เป็นเพื่อนรักรุ่นราว..เขาว่าไว้
เหตุอันใด..ชังชิง..สิงห์งงงวย
..
สิบห้าหยกหยก สิบหกหย่อนหย่อน
มันนั่งค้อน...ค่อนแคะแขวะกูสวย
มีหนุ่มหนุ่มหล่อหล่อแถมพ่อรวย
ทหารด้วยจีบกู..ดูมันเคือง
....
มันบอกกูไปไหนใครก็รัก
คนนู้นทักคนนี้จีบ..จนมีเรื่อง
ทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มแก่..แหมชำเลือง
ก่อนเลิกคบมันคุยเฟื่อง..ว่ากูตาย
..
กูปีนต้น..ขึ้นตัดกิ่งมะม่วง
กูดันร่วง...ก้นจ้ำช้ำมิหาย
สี่อาทิตย์นอนซม...ระทมกาย
พอเดินได้ก็สาย...เสียคนรัก
..
มันพูดจาเล่นลิ้น..แถมลวงล่อ
เขามาขอทำเมีย..กูกระอัก
วันแต่งงานมันยิ้ม..กูสำลัก
กูช้ำนัก..ไอ้สิงห์สุดเสียดาย
..
อยู่กับผัวหลายปี..ไม่มีลูก
ไอ้ฝักถูกมีดฟัน..มันเป็นหม้าย
โรคาก็รุมเร้า..มันมากมาย
มันนอนตาย...แน่นิ่งทิ้งเรือนไป
..
บ้านหลังโต..สิ้นญาติขาดคนอยู่
เพื่อนบ้านรู้...อีละไมไม่ไปไหน
ว่ากันว่ามันชอบนั่ง..ข้างกระได
มันคอยใครวะไอ้สิงห์..ไอ้ลิงลม
..
จะคอยใครได้..ก็แม่นั่นแหละ
.. ปากหมา อีกแล้วมึง..เดี๋ยวกูถีบ.

.มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  20..
...
ขอถามอีกเรื่องได้ไหมแม่
ได้แน่แน่แต่ตอนนี้ลิ้นกูขม
มึงไปเด็ดมะดันกะมะยม
ให้กูอมแก้เปรี้ยวปาก..สักหน่อยนึง
...
ที่เด็ดมาเมื่อกี้..กินหมดแล้ว!
มึงรีบแจว..รีบจ้ำอย่าทำอึ้ง
อีเม้ากลับ..อดกันฝันเหอะมึง
ยังทะลึ่งมองตา..เดี๋ยวตบตาย
..
ได้แล้วแม่..มะยม..กะฝรั่ง
เออมึงนั่งนั่นมีดข้างเปลหวาย
หั่นเล็กเล็กไอ้สิงห์..?..ฟันกูบาย
อะไรแม่ !.ฟันกูหายเหลือซีกเดียว
...
แม่เจอพ่อ..ได้ไงไหนลองเล่า
หากมึงเผากูทีหลัง..ละโดนเหนี่ยว
ไม่หรอกแม่ไม่เคยคิด..สักนิดเทียว
เล่า..เฉี่ยวเฉี่ยวขำขำแบบรำพัน
...
พ่ออีเม้ารูปหล่อ..สูงล้ำบึ๊ก
ไม่เคยนึกรักเลย...ไม่เคยฝัน
เจอะงานวัดครั้งเดียว...เที่ยวยิงฟัน
เจอกูยืนขาสั่น....น่าขันจริง
...
ฝากส้มสูกลูกไม้..ให้ตลอด
ใส่ตะกร้าโคตรปอด..กลัวผู้หญิง
เพื่อนนำหน้าทุกครั้ง..แต่หวังอิง
โอ้ยไอ้สิงห์คนอะไร..ไม่พูดจา
...
แล้วรักกันได้ไง...ไหนวานบอก
มันให้เพื่อนมาหลอก...กูไปหา
มันจับไข้นอนซม...ทรมาน์
ขอเห็นข้าสักครั้งช่างเล่นลิ้น
...
แล้วไงแม่กำลังมัน..เลยนะนี่
กูก็ชวนอีบุญมี...อีกระถิน
สามสาวผัดแป้ง..สวยโสภิณ
ชโลมกลิ่นกระดังงา..นั่งหน้าบาน
...
แล้วไงแม่ไปถึง..เป็นไงบ้าง
ทิดเริงมันปูทาง..ช่างสงสาร
มันบอกรักบอกใคร่..ใจทรมาน
หากมันตายไปสุสานนะเมียดเอย
..
กูร้องไห้น้ำตาไหล..ไม่รู้จบ
มันขอคบดูใจ..มันเปิดเผย
หากรอดตาย..จะขอทำเมียเลย
กูก็เอ่ยตกลง..แหละวันนั้น
..
แล้วไงแม่เล่าต่อ..ขออีกหน่อย
สามวันเดินเหงื่อย้อย..มาขอหมั้น
นายอำเภอพ่อแม่..ลุงกำนัน
เงินเต็มขัน..สร้อยทองมึงตรองดู
...
ว่ายังไงอีเมียด เกลียดหรือรัก
ให้ตะวักรึกวักหา..ข้ารออยู่
อายุมึงไม่ใช่น้อย...มึงก็รุ้
มึงมีคู่..เสียทีก็ดีแล้ว
..
แล้วแม่ว่าไง ก็แต่งนะสิ ถามได้

มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  21..
..
อยู่ด้วยกันสามปี..มีอีเม้า
กูอยู่เหย้าเฝ้าเรือนเหมือนเมียแก้ว
ไอ้ทิดดำชวนดูมวยร้านตาแมว
เจอะอีแววสาวรำวง..หลงไหลมัน
..
นอนพลิกคว่ำพลิกหงายหลายตลบ
คงอยากพบอยากเจอจนตัวสั่น
มันหายหัวบ่อยนักชักกดดัน
ต้องนัดกันแน่นอนนึกกังวล
..
เสื้อมอซอ..เคยใส่สีดำด่าง
มันหยิบวางข้างเสาส่งเสียงบ่น
มีพิรุธหงุดหงิดจิตร้อนรน
เดินเวียนวนค้นรื้อตาปรือลอย
...
ไปดูมวย.แค่นี้โน้นใกล้รุ่ง
เดินถือถุงพุงเปิด..ปากงี้ห้อย
นอนนอกมุ้งยุงกัดตัวเป็นรอย
ก้มหน้าน้ำลายย้อย...เยื้มเสื่อกู
..
ไปอีกไหม ถามได้ ไปทุกครั้ง
เดือนละหน ห้ามไม่ฟังแต่กูขู่
ติดผู้สาวคนไหน..อย่าให้รู้
มันนอนหู ทวนลมระทมจัง
...
แม่ตามไหมตามสิตามทุกหน
กูแอบตามติดก้นอยู่คงงั่ง
ทันไหมแม่ ทันสิวะ ไม่ระวัง
ถีบอีแววหงายหลัง แหกปากร้อง
....
นางตัวดีวิ่งจู๊ด..ลิ้นจุกปาก
กำลังลากกันมากอด..ยืนทอดน่อง
ขนกูลุก..กรูเลยเงยหน้ามอง
มันทั้งสอง..หยามกูน่าดูชม
...
แล้วพ่อละ ห้ามไหม มันไม่ห้าม
กูจับแขนแล้วถาม ทำทีข่ม
มันหน้าจ๊อย จับมือ กูยื้อล้ม
คงระบม ตูดจ้ำพื้นสะพาน
...
กูฉุดมันขึ้นมา..แล้วลากหู
ผัวข้ามันไม่สู้..น่าสงสาร
ส่วนนางนั่น หันไปวิ่งหัวบาน
น่าประหาร..จริงจริงผู้หญิงอะไร
....
กลับถึงบ้าน พ่อเป็นไงบ้างแม่  ผัวกูนั่งร้องไห้

มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  22..
..
พ่อร้องโฮ โมโหตนจนย่ำแย่ 
ใครบอกมึงมันนอนแผ่เลยไอ้สิงห์
ฟูมฟายตะกายฝายังกะลิง
กูอยากถีบให้กลิ้งกอดหมอนคราง
..
นั่งน้ำตาคลอเบ้า..เอาแต่เหม่อ 
คงอยากเจออีแวว..นอนตาขวาง
หลงเสน่ห์มายา..มิจืดจาง   
กูอยากขว้างด้วยกระโถน..มันงมงาย
...
ทำไมพ่อถึงตัดใจ..ไม่เจ้าชู้   
กูไม่รู้อยู่ดีดี...มันก็หาย
ไอ้สำราญ.มากระซิบหูซ้าย 
มันจูงควาย..ลงทุ่งไปทำนา
..
คงเป็นเรื่องไม่งามใช่ไหมแม่
กูชะแง้มันหลบเข้าโพลงหญ้า
ได้รู้ความ..วันเผาเศร้าอุรา   
อีแววด่าสาสม..บรมเลย
..
กูลูกสามผัวสอง..หาใช่สาว   
มึงกินข้าวรึกินหญ้าพับผ่าเอ๋ย
ไอ้หน้าอ่อนอ้อนแอ้นแค้นไหมเอย
หัวไม่เงย..ไอ้งั่งโง่จริงจริง
…
จากนั้นหมดเรื่องโศกใช่ไหมแม่ 
ใครบอกมึงยิ่งแย่..ไปทุกสิ่ง
ก็ผัวกู...เจ้าชู้มันไม่ทิ้ง       
ติดผู้หญิงคณะลำตัด..น่าอัดนัก
...
ตามไปตบถึงวง..งงกันทั่ว   
กูดึงหัวถวายสัน...จนฟันหัก
มันวิ่งหนีไม่ชะลอ..ไม่ชะงัก   
ของของใครใครก็รัก..กันทั้งนั้น
..
สวยไหมแม่กูงาม กว่าไหนไหน 
แค่อ่อนวัย..ก็ทำเป็นไหวหวั่น
ผิวขาวเป็นยองใย..หลงใหลกัน   
หนุ่มหนุ่มตาเป็นมัน..ฝันไปเอง
...
ชีวิตแม่ วันวัน ตามแต่ผัว     
มึงอย่ายั่ว...ไอ้สิงห์ไอ้ปากเก่ง
ผมแค่หยอกแม่ก็ทำ..เป็นนักเลง 
ผมทั้งกลัวทั้งเกรง..แต่ไม่ชัง
..
เออ พูดแบบนี้ค่อย น่าฟังหน่อย

มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  23..
..
ทำหน้าที่ภรรยามาตลอด
กูตาบอด..ไอ้สิงกูมันงั่ง
พูดถึงผัวทีไร..ใจกูพัง                    
กูน่าเกลียดน่าชัง..หรือยังไง
..
สิบกว่าปีปันใจ..ให้สาวอื่น          
กูขมขื่น..กลืนกล่ำนอนร่ำไห้
กูเลี้ยงลูก..ทำนามิเท่าไร        
วิ่งตามผัว..จับไข้ทั้งตาปี
...
มึงเป็นห่าอะไร..ไอ้ลูกเขย        
สงสารแม่จังเลย..ทำไงนี่
น้ำตาผมจะไหล..ในทันที        
เรื่องนู้นนี้มากโข..โถมิตาย
...
มึงแช่งกูอีกแล้ว..ไอ้ลิงป่า            
มันโผล่มา..แล้วครับข้างเปลหวาย
อะไรวะไอ้สิงห์ไอ้วายร้าย        
อีเม้า...อ้าวฉิบหายทำไงกัน
...
ถ้วยหลายใบบนแคร่..ของแม่หรือ  
อืออืออือ..กูจะล้างแต่มือสั่น
ใช้ไอ้สิงห์ดีกว่า..นึกทันควัน          
มึงรีบหันหยิบสิ..เดี๋ยวกูซวย
..
ก๊งยาดองของเมา..กันเปล่านี่
โอ๊ยไม่มี..หมดอัฐใครจะช่วย
แพงจะตายกูจน..กูไม่รวย              
รสชาติก็ขมด้วย..ห่วยจริงจริง
..
ถามไอ้สิงห์ดูสิ..กูเบื่อตอบ          
เคยลักลอบซื้อมา..ไหมไอ้สิงห์
รึว่ามึงมีอัฐ...อย่าทำลิง          
อยากจะขำให้กลิ้งไม่มีสักแดง  
......
ขึ้นบ้านไปอาบน้ำ..ได้แล้วพี่        
เสื้อตัวนี้ขี้เกลือขึ้น..เป็นแอ่งแอ่ง
เม้าขึ้นก่อนเถอะนะ..พี่เหนื่อยแรง  
ตรงนี้แจ้ง..ลมโกรกกำลังสบาย
...
เมื่อยนักปักแจกัน..กว่าจะเสร็จ  
ถอนขนเป็ด..ให้เขาตั้งแต่สาย
ไปอาบน้ำดีกว่า..เหนื่อยจะตาย        
เดี๋ยวจะแกงปลากราย..ใส่ใบยอ
....
ฉลาดนะนั่งบัง....ไหกูมิด                  
กำลังคิดเมียโผล่..ทำไงหนอ
ยังไม่ทัน..พ้นผ่านผสานตอ          
นั่งหัวหร่อกลบเกลื่อน..เหมือนคนดี
.....
เดี๋ยวนี้ มึงเก่ง เอาตัวรอด ไอ้สิงห์ จำจากแม่ มั้ง 5555

มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  24.
..
มึงทำหน้าดีดี..กว่านี้หน่อย     
ขืนทำตาละห้อยเดี๋ยวปล่อยผี
ไม่หรอกแม่เหลี่ยมผมก็พอมี       
ซุกข้างนี้นะแม่ไหยาดอง
......
พี่สิงหจ๋า...ว่าไง..จ๊ะเมียรัก     
พูดเหมือนปากหนักหนักไม่มีร่อง
อาบน้ำก่อนร้อนจังนั่งเหงื่อนอง 
เม้าอย่าจ้องหาเรื่องเคืองเหลือใจ
..
ชีวิตแม่น่าสงสารจริงจริงหนอ   
ฟังแม่เล่าตาคลอ..อยากร้องไห้
มีสามีเจ้าชู้....หูตาไว                       
ต้องล่าไล่..ตลอดสุดยอดคน
..
ใครบอกพี่หรือจ๊ะ..พี่จ๋าพี่           
คุยกับแม่เมื่อตะกี้..ริมต้นสน
คุยกันนานหรือไม่.ก็พอทน       
เม้าเห็นก้น..บังไหแต่ไม่มิด
...
พี่แค่ชิมลิ้มรสเท่าขี้เล็บ               
ฟังน้ำเสียงน้องเหน็บช่างเจ็บจิต
มิได้ดุ...ได้ด่า พี่สักนิด                 
อย่าสะกิด..แม่กินเท่านั้นพอ
..
ไอ้สิงห์โว๊ย..ได้ยินไหมกูเรียก       
นี่กูเจียกไข่ให้..ไม่ต้องขอ
หยิบตะกร้ามาใส่..กูยืนรอ
ต้มใส่หม้อ..เป็นตานีดีนักแล
...
สองลูกเองหรือแม่..นึกว่ามาก       
ก็ลาภปาก..มึงแล้วไอ้ลิงแก่
อีเม้าถาม..หรือไม่บอกกูแน           
ถามสิแม่ ถามไงบรรยายมา
...
มันเห็นผมบังไห..ไว้ข้างก้น         
ตายห่าหลบมิพ้น..กูอยากบ้า
มันสงสัย..กูไหมมึงอย่าช้า               
มันปรามว่า..อย่า..ชน..แก้ว..กะแม่ยาย
..
ทำไม มันพูดแบบนั้นวะ  ก็มันไม่รู้นะสิ ว่าแม่คนชวน ชนแก้ว ทุกที
.......................................................

มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  25
......
ยินเสียงแม่ตะโกน..เรียกหาพี่        
เจียกไข่ไก่หัวปลี..คนมาขาย
มีกับข้าวมื้อเย็น..แสนสบาย          
ปลาสวาย..เก็บไว้ใส่เกลือกิน
..
นึกขึ้นมาน้ำตาไหล..สงสารแม่            
เจ้าชู้แท้พ่อเม้า..เศร้าเหลือสิ้น
แม่ตามตบตามตี..คลุกขี้ดิน                
ญาติติฉินนินทา..น้ำตานอง
..
มิน่าเล่าแม่ไม่ชอบ..ดูลำตัด                
คงอึดอัดเหลือที่...ทั้งสี่ห้อง
ชาวบ้านคงโจษจัน..กันก่ายกอง
นั่งจดจ้อง..นินทาว่าร้ายไป
..
พี่สิงห์ก็!..มิชอบดูลำตัด                      
คงอึดอัดเหมือนแม่แน่หรือไม่
รู้คล่าวคล่าวเหมือนกัน..ว่าทำไม      
แต่มิคิดซักไซ้..เอาใจความ
....
พี่เคยรักหญิงหนึ่งหน้าตาสวย          
ฐานะดีร่ำรวย..ไร้คนหยาม
เพื่อนเพื่อนพี่ดีใจบอกจิตงาม
พรหมลิขิตพยายาม..ทอดสะพาน
..
สองสามปีคบกัน..แสนหรรษา              
ให้สัญญาแม่นมั่นวันเกณฑ์ทหาร
จะรักกันรอกัน..ขั้นสาบาน          
จนเวลาพ้นผ่าน..นานหลายเดือน
...
ลำตัดเล่นที่ใด..ไปสืบเสาะ        
ไร้สุ่มเสียงไพเราะ..เสนาะเหมือน
พี่ถามไถ่ใครใคร คล้ายแชเชือน          
แม้แต่เพื่อน..ยังปิดบัง..ซังกะตาย
.....
สองปีครบกำหนด..ขึ้นรถกลับ    
ได้ฟังเสียงขานขับ..ขวัญสลาย
ได้ยินเขาเล่าว่า..น่าเสียดาย              
ลูกตาหมาย..แสนสวยป่วยนานวัน
..
สิ้นลมไปเมื่อสาย..น่าสงสาร          
ศพยังตั้งอยู่ในบ้าน..โอ้สวรรค์
ต้องเผาลูกก่อนตน...ท้นรำพัน      
สุดจะกลั้น..ความคิดถึง..คนดี
......
ทุกทุกครั้งลากลับ..กำชับว่า            
อย่าปริปากเจรจา..กลัวพี่หนี
ตั้งแต่เจ็บจนตาย...ข่าวมิมี              
หัวใจพี่...หมดสิ้น..ทุกอย่างแล้ว
...
นอนน้ำตาตกใน...ใจจะขาด        
มัจจุราชคงดึงจิต..พี่แน่แน่ว
จนมาเจอะคนชื่อเม้า..ที่บ้านแพ้ว        
ดวงตาเจ้ากลมแบ๋ว..เลยหลงรัก
.....
ทุกวันนี้ ยังคิดถึง นางลำเจียก อยู่หรือไม่  
 ไม่ เลยเม้า... ดีแล้ว... ทำไม... หึง

มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  26..
..
อีลำยอง ไอ้หนอง อีลำหับ          
ยังไม่กลับ เลยพี่..งี้ต้องดัก
ไม่เคยกลัวเคยเกรง..เก่งกันนัก        
ต้องลงหวายให้หนัก..เหนื่อยระอา
...
ไอ้สามตัวนี่แปลก..ชอบแหกคอก  
ไปไหนไม่เคยบอก..เลยพับผ่า
ชวนกันเที่ยว..ทุกวันหวั่นอุรา    
เม้าไม่เชื่อมองขา..หน้าแข้งมัน
...
หากเราขึ้นกระได..คงไม่รอด
ยามกลับละทำปอด..ช่างน่าขัน
อีลำหับ..เสื้อติดใบมะดัน            
มองขาสั้นพี่เลย..เละน่าดู
...
อีลำยอง...ฟางติดทั่วทั้งหัว
ขี้ดินเลอะทั้งตัว..กระทั่งหู
กระดุมมึงเม็ดหายเหลือแต่รู          
พ่อก็อยู่แม่ก็อยู่..รู้ด่าเปิง
.....
อีลำหับ..อีลำยองช่วยตรองหน่อย
ยืนเหงื่อย้อยหน้าเศร้าเหายุ่งเหยิง
พี่หนองก็เหงื่อหยด..อย่าทำเชิง
แต่ปู่เริง.ใจดี..ไม่น่าตาย
.....
เสียงใครวะใต้ถุน..คนหรือหมา          
ได้เวลากลับรึ..นี่เพิ่งบ่าย
ต่ออีกนิดก็ได้...ไอ้วายร้าย                    
กูเตรียมหวายลงหลัง..ตั้งหลายอัน
...
เหมียวเหมียวเหมียว..โฮ่งโฮ่ง..เหมียวเหมียวเหมียว  
รอประเดี๋ยว..กำลังต้มน้ำใส่ขัน
เห่ากันจัง..ตั้งแต่มาสารพัน        
จะสาดให้ร้องลั่น..นั่นปะไร
.....
อย่านะครับ..อย่าราดผมชื่อหนอง            
ลำหับพ่อ..เดี๋ยวตัวพองดั่งปลาไหล
ลำยองด้วยจ๊ะแม่..ริมกระได              
จะขึ้นไหม...ถ้าไม่ขึ้นแม่จะลง
.......
สารรูป..ลูกเรามองสิพี่                
ผมเผ้าชี้ขี้ดินกรัง..ยังกับหลง
ไปไหนมาบอกแม่..มาตามตรง            
หนีเข้าดงใช่ไหม...มันน่าตี
...
อาบน้ำ..กินข้าวก่อนค่อยลงหวาย          
เป็นพี่ชาย..แต่ชวนน้องทั้งสองหนี
พี่หนองแหละ..กระชากลากทุกที                    
ไปด้วยกันมาโยนขี้..พี่ีทำไม
......
พี่หนองแหละ คนชวน  อ้าว อีสองตัวนี่..ไปด้วยกัน..แท้แท้

มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  27..
..
ปลาก้างเป็นยังไงหรือครับแม่
อีลำหับชะเเง้บอกว่าใช่
อีลำยองจับปล่อยลงน้ำไป
มันบอกกินไม่ได้เคยได้ยิน
......
ปลาก้างเขาห้ามจับกันรู้ไหม  
ตัวเล็กลีบหัวใหญ่เนื้อมีกลิ่น
ว่ากันว่าเป็นปลาผีอยู่ใต้ดิน        
หากใครกินดิ้นพล่านหัวสั่นคลอน
…
ไปแวะซนที่ใด..ไหนบอกแม่                
หนูดูเขาทอดแห..หาปลาช่อน
ส่วนหนูจับตั้กแตน  ตรงป่าบอน
ผมปืนต้นกระท้อน..ลูกดกเชียว
...
ใครนำใคร...ต้องตีคนนั้นก่อน          
พี่หนองชวน..บ่นร้อน..อยากไปเที่ยว
หนูสองคนบอกกลัว..เหอะแป๊บเดียว   .
แค่เฉี่ยวเฉี่ยวเข้าป่า..หามะดัน
...
ไอ้หนองไอ้ตัวดี..สี่..ที..ลุก                  
ผมอิ่มข้าว..ยังจุก..อยู่เลยนั่น
อีลำยอง..สองที..แค่คันคัน                
วิ่งหนีหมา...ขายังสั่นอยู่เลย
.....
อีลำหับ...เล็กสุด..ลุกมานี่                  
หากพ่อตี...หนูเจ็บหนูจะเผย
มีคนรอ..พ่อหลังบ้านวานโน้นเอย    
อีลำหับช่วยเอ่ย...หญิงหรือชาย
.....
ไอ้สิงห์ค่อยค่อยย่องลงในสวน      
อีทองม้วน..หอบยาดองมาขาย
อ้าวนี่อัฐไอ้สิงห์ไอ้วายร้าย
อีเม้าเห็นละตาย..สถานเดียว
....
ผู้หญิงแม่..สวยไหมไม่ค่อยสวย      
ใส่กางเกงขาก๊วย..เลื้อสีเขียว
แกกว่าแม่..มากมายรุ่นยายเชียว    
แกล้งเดินเฉี่ยว..เรียกหนู...อีลำยอง
......
หนูถามว่า..มาหายายหรือพ่อ
ยืนลับลับล่อล่อริมท้องร่อง       
พ่ออยู่ไหม..บอกมา..มึงอย่ามอง      
อยู่เรือนโน้น..กับพี่หนองหมักน้ำปลา.
........
 จริงรึ..อีลำหับ...จริงสิแม่ พ่อมึงไปไหนแล้ว  ไวจริง..สงสัยไปเข้าส้วม..แหงแหง

มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่  28..
...
'' ''แม่ครับแม่.""มาทำไมวะ!ไอ้สิงห์    
ความลับแตกจริงจริง..อ้าวตายห่า
เรื่องอันใดไอ้ลูกเขย...มึงว่ามา    
อีลำหับเห็นกะตา..เรื่องยายม้วน
...
มันบอกยืนคอยใครก็ไม่รู้
ข้างข้างต้นประดู่..โน้นท้ายสวน
เสียงอีเม้าเอ็ดตะโร...มิกล้า.ยวน  
วิ่งขาป่วนแขนปั่น..เปิดบ้านที
...
กูไม่รู้...ไม่เห็นอย่าซัดทอด      
เอาตัวรอดคนเดียว..เลยหนอนี่
สารภาพกับมัน..ไปดีดี          
อัฐแม่ทุกครั้งซี...จะบอกมัน
.....
ไอ้สิงห์ไอ้ปากหมา ไอ้ห้าร้อย  
ยืนตาปรอย...กลัวมากหรือไรนั่น
เวลาโกรธผมไม่กล้ากลัวถูกฟัน
ลูกเขยข้าน่าขัน..ขาสั่นเชียว
....
เออเออเออ..กูจะช่วยไปรับหน้า    
จริงรึแม่อย่าเกาะขา...สิกูเสียว
แม่ยายข้าใจประเสริฐเลิศนักเทียว        
มึงอย่าเกี่ยวแขนกู..ชุลมุน
...
มาแล้วแม่ ไม่ต้องไปไวยิ่งนัก      
ว่ายังไง...จ๊ะลูกรักอย่าเฉียวฉุน
ยายม้วนมายืมอัฐ..ไปทำทุน        
บอกหัวหมุนยิ่งแล้ว..มิแคล้วตาย
...
ไม่ได้หอบยาดองมาด้วยแน่        
ไม่ได้แก้ต่างโว้ย..ตีความหมาย
เรียกไอ้สิงห์..หยิบอัฐเหนื่อยตะกาย      
ไม่ได้หิ้วใดมาขาย...ใช่ไหมมึง
..
พอยายม้วนรับอัฐ..เดินลัดทุ่ง        
เลียบริมคุ้ง..ขาพัน..หวั่นไม่ถึง
คงกลัวผียายละไม..ไม่คำนึง                
หันหลังบึ่งกึ่งวิ่งอย่างว่องไว
......
บอกเดือนหน้าจะทบทั้งต้นดอก        
มันเอ่ยบอกเท่านี้..ใช่หรือไม่
ยายม้วนฝากมะเฟือง..กะมะไฟ        
ผมตั้งไว้..ในครัวข้างฝาเรือน
.......
ลงกระไดได้แล้ว...รีบกลับบ้าน          
สอนลูกเขียนลูกอ่าน..ไม่ทันเพื่อน
หมดธุระ..รีบลงอย่าแชเชือน            
งานที่บ้านกลาดเกลื่อน..เร็วอย่าช้า
...
แม่ ผม กลับบ้าน นะ..เม้าอย่าด่าไอ้สิงห์มันนะ...ตบ หนักหนัก..เผื่อแม่ที..
.........

มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่ 29..
...
พ่อตายแน่งานนี้..ซี้แหงแก๋
ทั้งกระแช่ยาดอง..กองข้างฝา
ซ่อนยังไงให้เจอะเยอะคณา
ถูกแม่ฆ่าตายแน่..หนอคืนนี้
...
ไหใบใหญ่สามใบของใครจ๊ะ
อัฐของใครกันนะ...กระแช่นี่
อย่าตระหนกตกใจ..ตอบให้ดี
ใช่ของพี่หรือเปล่า..เม้างงงัน
...
เจอะที่ใดเมียรัก..คงหนักโข
ไหลูกโตขนาดนี้...เหนื่อยสะบั้น
อีลำยองไอ้หนอง..ช่วยกันดัน
ซุกข้างแคร่เสื่อกั้น..เสียดิบดี
....
ของแม่รึเปล่าบอกแค่นั้น
รีบรีบลั่น...วาจารึของพี่.
อัฐแม่ในกำปั่น..ตั้งมากมี
คิดอีกที...สิเม้ามันของใคร
...
แม่หนอแม่..มิลดราเลยหนอนั่น
ตั้งแต่พ่อเข้าฝัน..กินอยู่ได้
พ่อคงรัก..คิดถึงกึ่งห่วงใย
คิดไปไกลถึงแก่น..มารับกัน
.....
(เพิ่งรู้ ความลับ นะเนี้ย.).
......
สิบห้าปีผ่านไป...ไวหนักหนา
ผัวชราเมียเฒ่า..แม่..เข่าสั่น
นางลำหับยิ่งสาว..ยิ่งโสพรรณ
นางลำยองนับวัน..ยิ่งไฉไล
...
ส่วนเจ้าหนองสูงล่ำ..คมขำนัก
มีสาวสาวหลงรัก..กันขวักไขว่
ตะเพาแก้วผิวผ่อง..เป็นยองใย
ตะเพาทองสวยใส...กลุ้มใจจัง
..
จะแต่งกับคนน้องหรือคนพี่
รักคนนี้เสียคนนั้น..คงคลุ้มคลั่ง
มีเมียสองนะ..ยาย..กูไม่รั้ง
ถามพ่อมึงอีกครั้ง..อาจโวยวาย
......
เปลี่ยนชื่อเป็นไกรทองนะครับพ่อ
มึงอย่าล้อกูเล่นใจกูหาย
ขอมีเมียสองคน..นะครับยาย
ผมเสียดาย..แม่-พ่อขอให้ที
....
โอ้ยไอ้สิงนางเม้า...ฟังมันตอบ
กูรู้นะมันชอบ..ทั้งสองศรี
ตะเพาแก้วตะเพาทอง..ผ่องโสภี
ยายพูดจาดี๊ดี..รึไม่จริง
.....
ตามใจเอ็งเถอะนะไอ้หลานรัก
พ่อแม่มึงคิดหนัก..มันนั่งนิ่ง
ตอบลูกเร็วเร็วไว..ไอ้หน้าลิง
กูอยากถีบให้กลิ้ง...อ้าวยาดม
.....
จะมีสะไภ้ ที่เดียวสองคน ทำคิดมาก ลมจะใส่เลยรึมึง ไอ้สิงห์ อีเม้า
ตอบลูกไป
…...........................................

มุมหนึ่งของอีกหลายชีวิต
ตอนที่ 30..
ตอนจบ...
........
มาละ เว้ย มาละวา. มาแต่เจ้าบ่าว เจ้าสาวยังไม่มา ..ตาละลา
....
เสียงโห่ดังฟังเพราะ..เสนาะล้ำ
สาวสาวรำเชิดหน้า..แก่..ช่วยก้ม
กลองยาวเดินดีดี..เดี๋ยวหกล้ม
เจ้าบ่าวหล่อขำคม..สมคำลือ
...
ผมบอกแม่..อย่ามาแดดมันร้อน
มึงนี่วอน เงินกู...กูอยากถือ
มึงกระเดียดกูดีดี..เดี๋ยวหลังมือ
แม่นะแม่..แสนดื้อเสียเหลือเกิน
.....
ขี่คอผมตั้งแต่แก่....จนเฒ่า
พูดเบาเบาไอ้สิงห์..อย่าสรรเสริญ
บ่นนะแม่...กูรู้แต่กูเพลิน
กูไม่เดิน...จะขี่คอแต่งหลานกู
...
รักกันจนแก่เฒ่า...นะไอ้หนอง
พอไกรทองหลานยาย..ใจต้องสู้
เมียทั้งสองหน้าตา..น่าเอ็นดู
จงครองคู่ครองเรือน..อย่าเชือนแช
..
รู้อภัย..หากใครผิดใครพลาด
อย่าตวาด...ใช้เสียงสำเนียงแก้
พูดดีดี..กันนะอย่างอแง
พ่อกับแม่...จะสุขกายสบายใจ
.....
น้ำตาผมจะหลั่ง..เลยหนอนี่
สอนลูกหลานแบบนี้..ดีใช้ได้
ผมก้มหัวแทบเท้า..ขออภัย
ทุกสิ่งล่วงเกินไว้..มากมายมี
..
บ้านเราคงสุขสันต์และหรรษา
ลูกหลานวิ่ง..ไปมาพาสุขี
แม่ครับแม่..แม่จะอยู่อีกกี่ปี
จ้างลิเกวงยายศรี..งานศพนะ...
.....
ไอ้สิงห์ ไอ้ปากปีจอ ไอ้ห้าร้อย...กูว่าจะไม่ด่า มึงแล้วนะ
ด่าเถอะแม่..เพราะดี...555555
....
Bye Bye พบกันเรื่องหน้า..สวัสดีค่ะ..