พลิ้วเสียงขลุ่ยโอดคร่ำพญาโศก
แสนวิโยคเหลือล้ำช้ำมหันต์
น้ำตาอาบแก้มยวงล้อดวงจันทร์
สะอื้นลั่นรันทดมาหลายปี

อยากจะเปลี่ยนเพลงขลุ่ยไม้เราได้ยิน
ด้วยมนตร์จินต์อาคมเวทย์วิเศษศรี
เป็นเพลงกลอนสุนทรสวาทพาดฤดี
ดังเพลงปี่ว่าความของพระอภัย

เขาจะตกบนห้วงแห่งนิทรา
แล้วลอบลักกักมาน่าทำได้
จะรู้รสความวิโยคโศกทรวงใน
ด้วยหน่วงเหนี่ยวมัดไว้ในถ้ำทอง

สิริวตี

ยามหลับตามืดมิดจิตไม่เห็น
ครั้นลืมตาพอเป็นดังใจหวัง
หลับตาใหม่มืดอีกแล้วแคล้วกลุ้มจัง
ลืมตายังโอเคเฮฮาไป

ช่วยรักษากันหน่อยโรคบ่อยนี้
หาหมอดีกี่ท่านยังหวั่นไหว
หลับตามืดลืมตามองดังส่องไฟ
เป็นเหมือนกันบ้างไหมให้บอกที

สิริวตี