"วินาที..ที่กระดิก?"

"วินาที..ที่กระดิก?"

๐

๐ ลมวันนี้เงียบงันกว่าวันไหน
เสียงหัวใจเต้นเบากว่าคราวก่อน
ภาพสุนทรีที่เห็นเป็นกองฟอน
ยิ้มเคยป้อนรอยหวานพานหายลับ

๐ เสียงหัวเราะสยายกลายเป็นเหยียด
ความทุกข์เบียดรุมเร้าเข้ากำกับ
เมฆสีขาวลอยฟ่องละอองยับ
นกไม่ขับเสียงขานกังวานไพร

๐ ฉันยังอยู่ตรงนี้ที่โศกห้อม-
เรียงรายล้อมเยี่ยงมิตรที่ชิดใกล้
มาช้าช้าเติมเร้าเข้าเต็มใจ
มิเหลือไว้ที่ว่างพลางครอบครอง

๐ นับทุกวินาทีที่กระดิก
ที่ช่วยพลิกชะตาฆ่าเราสอง
มีม่านดำเป็นฉากหลากทำนอง
กับเสียงร้องพญาโศกโลกความจริง

๐ ซมการฝ่ามรสุมของมุมรัก
ทรุดซวนหนักฝันร้ายคล้ายเข้าสิง
อวลในคลื่นหมองหม่นล้วนคนติง
เก็บบางสิ่งก่อนสลาย..ไว้กับตัว

๐ ลมวันนี้เป็นใจชวนให้เหงา
จังหวะเบาของใจใกล้สลัว
กับรอยยิ้มจางจางค่อยฟางมัว
ของรักยั่วชั่วคราว..โหมเศร้านาน?"

ระนาดเอก

	ผู้เขียน	หัวข้อ: "วินาที..ที่กระดิก?" (อ่าน 13160 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้