....อันคนเราล้วนแต่..............ตัวกิเลส
หลงแต่ตนดลเหตุ................โหดเหี้ยม
เมตตารักเรืองเดช................ดับทุกข์
ฤทธิ์เล่ห์ลิ้นเสกเสี้ยม............ส่งร้ายรู้ระวัง

....สังคมบ้านใหญ่น้อย..........นบธรรม
ดีย่อมส่งกุศลกรรม...............ก่อเกื้อ
อภัยผิดแก่กันนำ...................น้ำจิต
สามัคคีจักเอื้อ......................โอบหล้าสุขสันต์

     อันคำเก่าแต่เบื้อง        โบราณ
ชั่วเจ็ดทีทนทาน                 ฝึกสู้
แล้วดีเจ็ดย่อมพาน              เยือนเยี่ยม
ใครเล่ามิเรียนรู้                  ฝ่าพ้นภัยผจญ


       คนหมิ่นคนยากแค้น      ลำเค็ญ
ถ้อยถ่มข่มทำเป็น                เก่งกล้า
ยามเขาเลื่อนศักดิ์เป็น         เลอเลิศ
ปากกบขวากขวางหน้า        ยากเอื้อใจสมาน


        ทานมอบห่มโลกด้วย        เมตตา
เย็นร่มปรารถนา                        สุขสร้าง
สุมไฟใส่เพลิงพา                      วายวอด
น้ำหยดหมั่นรดล้าง                    ลบเปื้อนงามใบ