คิดถึง คลองข้างบ้านเพื่อน จังเลย..
.....
สมัยเรียนมอศอถ่อสังขาร
เย็นวันศุกร์คลุกบ้านเพื่อนเสมอ
แถบแถวนั้นปลูกคะน้ากันพะเรอ
ยืนชะเง้อ..เปล่าขโมย..มาขอซื้อ
..
หนึ่งกิโลสองบาทเท่านั้นจ๊ะ
ตัดเองนะ..ให้สิทธิ์ไม่คิดหือ
สนุกสนานบานตะไทสองไม้มือ
ผลัดกันยื้ใส่ถุง..นุงนังเลย
..
หั่นเฉียงเฉียงเหวี่ยงใส่ในราดหน้า
เนื้อไก่ลูกชิ้นปลาผสมเฉย
พอเสร็จสิ้นกินกันหัวมิเงย
มิอยากเผย..คอพับกับที่นอน
..
เดินลัดเลาะเกาะราวรอบรอบบ่อ
ฝักบัวรอ...เราแน่นึกสังหรณ์
ชะแง้คอมือดึงเอนตัวงอน
เพื่อนจับแขนย้อนศรหงิดร่วงคู
..
แมลงปอบินว่อนตัวอ่อนสวย
ปีกขาวด้วยเขียวด้วยน่าจี้จู้
ยามลมโชยน่ามอง น่าเอ็นดู
อยากจะปูเสื่อนอนซ้อนหญ้าคา
...
เพื่อสะกิดสะเกา เร็ว-เรารีบ
จะเบื่อหนีบแขนเอ็งเกร็งปวดขา
มัวชื่นชมอยู่ได้...มือไม้ชา
มองดูปลาอยู่นั่น..รีบหันดึง
....
บรรยากาศสบายสายลมพัด
เห็นใบบัวสะบัดสวยน่าทึ่ง
นั่งริมหนอง..นิ่งนิ่งหนาวตัวตึง
ดอกบัวบานสล้างบึง..กว่าครึ่งคลอง
...
คิดถึง บรรยากาศ แบบนั้นจัง
