...รอ..
..............
ตะวันใกล้ลาลับแล้ววันนี้
ยืนรอรีทีท่านัยตาเศร้า
แสงส่องสาด พาดหญ้าต่อหน้าเรา
เหมือนหยอกเย้าเคล้าเพลงบรรเลงทรวง
....
ถ้อยวจีที่เปล่ง แสนเร่งรัด
ความอึดอัดครอบงำ ซ้ำเหงาพ่วง
เมฆกระจ่างกลางฟ้า สุดาดวง
น้ำค้างร่วง ยอดหญ้าคณานวล
...
ลมพัดโชยโปรยปรายกายเหน็บหนาว
จิตใจเจ็บจวนร้าวราวกำสรวญ
รักหรือชัง ยังรอ ท้อทบทวน
อกปั่นป่วน จวนค่ำ ช้ำอุรา
...
ค่ำคืนนี้คงเย็นกระเซ็นซ่าน
ฟ้าสงสารส่งหิ่งห้อยแสงน้อยค่า
บินเวียนวนชนดาวสกาวตา
เลยเวลานัดแล้วยังแกล่วมอง.
......