.ฝันร้าย...จริงจริง..
...
อยากจะพักสมอง..สักระยะ
จิตใจล้าขอละ..อย่าขัดขวาง
เมื่อกี้ฝันไม่ดีขี่..นกกระยาง
โฉบลงบนยอดปรางค์..แถวบางพลี
.....
ตกลงไปในบ่อ..ลอยคอนั่น
มือตะกายพัลวัน..มันบินหนี
ทิ้งเราไว้หัวโด่...แสนโศกี
เงียบเเบบนี้..ผีมาป่าราบชัวร์
..
ลุกขึ้นเดินดุ่มดุ่ม..กลุ้มหัวอก
ป่าแสนรก..แสนร้างช่างเสียวหัว
อีกาบินเกะกะ..จนน่ากลัว
ยืนริมรั้ว..มืดจนขนลุกชัน
....
เสียงลมพัดใบไม้ใจหายว้าบ
เหลือบเห็นคนถือดาบ..เดินขาสั่น
ยืนหันรีหันขวาง...ดั่งทางตัน
สะดุดหินอุทานลั่น..แม่ช่วยที
....
เขาหันขวับ..จับดาบวิ่งไถล
กระโจนใส่...ไม่นับสับถี่ถี่
ยกดาบฟันไม่ยั้งเอาเท้ายี
เเต่โชคดี..ที่เป็นไก่..ไม่ใช่เรา
....
ตื่นขึ้นมา ขาสั่น..ฝันหรือนี่
ยาแก้ไอ..โยคี..ทำเราเศร้า
ซดเข้าไปหมดขวด..ดวดจนเมา
เลยเขียนเล่า ความฝัน..สู่กันฟัง
...
หลับ ช.ม เดียว ฝัน
