ขอกันจัง....
.........
นั่งหัวยุ่งพุงยื่นขื่นขมจิต
เงียบสนิทคิดไปใจย่ำแย่
กำไรสูญทุนหายจ่ายค่าแชร์
เเขกชะเเง้ตาเป็นมันวันอะไร
......
ขายแกงคั่วผักบุ้งถุงสามสิบ
ตาปลิบปลิบลูกค้าน่าหมั่นไส้
ขอติดถุง..พี่จ๋า..ว่ายังไง
พรุ่งนี้ให้..นะพี่พรุ่งนี้มา
...
ยืนหันซ้ายย้ายขวา..ยืนขาโก่ง
ถนนโล่งรถน้อย..นั่งคอยท่า
หิ้วกระเป๋าใบใหญ่มหึมา
สะกิดบ่า..หน้าหงอ..ขอข้าวทาน
......
ตักไข่ดาวหนึ่งใบราดใส่กล่อง
ยืนจดจ้องมองหน้าตาประสาน
จะไปไหน..ไม่ไป..ใจรำคาญ
ส่งตาหวาน..ให้เราเศร้าเหลือดี
....
ยืนสักพักชักแม่น้ำทั้งห้า
พลาดกับแม่ที่บางนาน้ำตาปรี่
ผมจะขึ้นสายใดไปบางพลี
ขอสามสิบสิพี่..กูว่าแล้ว
...
คงไม่มีอีกนะ..จ๊ะแบบนี้
ร้อนเหลือที่..เทโค๊กใส่แก้ว
หยิบฝรั่งพริกเกลือกะมันแกลว
นั่งเคี้ยวแห้วคาปากลากกันมา
...
เสียงเพลงรักดังลั่นสนั่นหู
มาเป็นคู่...ชู้ชื่นยืนจังก้า
เมียถือขัน..ผัวร้อง..มองสบตา
อยากจะอ้าปากไล่..เสียเหลือเกิน
...
หยิบเหรียญสิบหย่อนใส่..ในกระป๋อง
อยากจะร้องเสียงหลงเพลงหงษ์เหิร
รีบรีบมากันเลย...เฮ้ยหน้าเดิน
กำลังเพลินทำบุญ..อุ่นชีวี
...
ยังไม่ทันขาดคำ..เเหมจ้ำอ้าว
กระดาษขาวหนึ่งใบ..ไถลปรี่
พูดแบะแบะบ้าใบ้..เสียงไม่มี
ยืนเซ้าซี้มองตาทำท่าคลึง
..
ให้เงินเสร็จแม่เจ้าขอข้าวหน่อย
ตาละห้อย..มองพะโล้โหน่าทึ่ง
เอากันเข้าให้พอ..ขอจังมึง
อีกหกสลึงเอาไหม..เอาไปเลย
....
ไม่ขายไม่เขย..แล้ว..ปิดร้าน..เซ็ง.