...เหมือนกัน...
.
อันมนุษย์สุดท้ายก็ตายจาก
การพลัดพรากเกิดมาก็ลาสูญ
จะทุกข์ยากมากมีหนี้เพิ่มพูน
ต่างอาดูรเสียขวัญแค่วันลา
.
หลังจากนั้นผ่านไปร้องไห้จบ
อาจจะพบระลึกแค่ปรึกษา
อันหนี้สินรุงรังตามหลังมา
หรือสมบัติเงินตรานำมาแจง
.
อันความดีมีบ้างเมื่อสร้างไว้
กับการให้ไปทั่วหัวระแหง
ระลึกถึงยกยอก็แสดง
กตัญญู เรี่ยวแรงเคยแบ่งปัน
.
ถึงมิใช่ทั้งหมด ปรากฏถ้อย
เพียงส่วนน้อยเท่านี้พาทีสรร
สิ่งเหล่านี้ที่อยู่ ควรรู้ทัน
สิ่งใดนั้น วันนี้ มองที่เป็น
.
ต่างต้นทุนชีวิตเกิดผิดแห่ง
ต่างเรี่ยวแรงปัญญาไขว่คว้าเห็น
ต่างสามารถต่างสุขทุกข์ลำเค็ญ
ตายเน่าเหม็นทั้งหมดสลดใจ
.
กตัญญูสายเลือดมิเดือดร้อน
แค่หลับนอนกินอยู่ยังสู้ไหว
เมื่ออัตตาล้าถอยแล้วค่อยไป
สิ่งทำไว้ก็สลายเหมือนสายลม.
.
พิณจันทร์
๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๘