ลูกโทรถามห่วงใยในสุขภาพ
เพราะพอทราบว่ากรำทำงานหนัก
อาทิตย์เสาร์สารทตรุษไม่หยุดพัก
ค่ำคืนถักสักสานแต่งกานท์กลอน
ร่างคุคะนะโมก้มโงก้ม
ล้มเป็นลมใบ้บิดจิตหลอกหลอน
ลืมวันวานวันซืนหลับตื่นนอน
ยกมือฟ้อนย่ำดินยินลันลา
อุตริอันตรายทายเลขหวย
นี่คงป่วยนั่งพร่ำใต้ฉำฉา
กินยาต้มยาผงยาชงกา
ถึงขั้นบ้าหาไม้ให้นกทำรัง
ตาไม่ดูหูไม่ดีปากจีเจาะ
ชอบทะเลาะถูกรุมตีคลุ้มคลั่ง
พ่นมะม่วงมดแดงมดดำชัง
กัดเนื้อหนังเกามันมดคันไฟ
แสนลำบากจากสวนจวนมืดค่ำ
นั่งจิ้มจ้ำหัวร่อหน้าจอใหญ่
รักกลอนดั่งชีวิตเป็นจิตใจ
คอมพ์ที่ให้ไม่หวงแต่ทวงคืน
คอมพ์ของแกแย่ยับจับโยนแล้ว
เห็นแจ่มแจ๋วซื้อสดหมดเงินหมื่น
หยุดแตะต้องของข้าช้าโดนปืน
ไปที่อื่นเกะกะจะตอบกลอน
...............................
ลูกต่อว่าเล่นคอมพ์ไม่ยอมเลิก
หัวถลอกปอกเปิกถูกเด็กด่า
ขู่ยึดคอมพ์เครื่องมือแกซื้อมา
ปล่อยมาลาศอกทัดจัดหนักไป
รพีกาญจน์
