Username:

Password:


  • หน้าแรก
  • ห้องสนทนา
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ.. >> บทกลอนไพเราะ >> กลอนเศร้า >> สงสารข้าเถิด...เลือกเกิดไม่ได้
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: สงสารข้าเถิด...เลือกเกิดไม่ได้  (อ่าน 7264 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1596





ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
สงสารข้าเถิด...เลือกเกิดไม่ได้
« เมื่อ: 26 พฤษภาคม, 2558, 03:20:43 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

สงสารข้าเถิด...เลือกเกิดไม่ได้

เมื่อเกิดมาข้านี้มีแต่เนื้อ
อันผ้าเสื้อห่อกายมีภายหลัง
ท่ามยากจนข้นแค้นแสนชิงชัง
สิ้นความหวังอนาคตหมดมืดมน

ถามภพก่อนเก่าใดข้าไม่รู้
ผุดโผล่อยู่ดอยดานฐานไพรสณฑ์
หรือเถื่อนถ้ำน้ำตกเดินบกบน
ยองยานยนต์ข้ามฟากจากเมืองแมน

คลุมผ้านิดปิดถันกันเย็นหนาว
ยามร้อนผ่าวเหงื่อเซื่องเปลื้องผ้าแผ่น
สวมผ้าซิ่นกลิ่นสกปกป้องแดน
บังกาบแกนเตี่ยวตุอุจาดกาย

อ้างับชิมลิ้มเล็มเค็มลิ้นสาก
ครองความอยากอิ่มอาจชาติหน้าบ่าย
ข้าวแค่ลิตรติดดินหินปนทราย
คุณมากมายกว่าเม็ดเพชรจินดา

ต้องระเหเร่ร่อนยืนนอนนั่ง
ออกพ้นฝั่งไร้หมายตายดาบหน้า
ชีวิตพร้อมจ่อมจมเรือลมพา
น้ำกับฟ้าเมฆเห็นเป็นพยาน

เมื่อเกิดมาข้านี้มีแต่เนื้อ
กล้ามเอ็นเจือดูกแท่งเลือดแดงฉาน
ไร้ตระกูลมูลมูตรสูติก่อกาล
เขาเรียกขานพวกข้าว่าโรฮีนจ์

รพีกาญจน์




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, ❀ Sasi ❀, กวี ชาว บ้าน, เฒ่าธุลี, คอนพูธน, ศิลาสีรุ้ง, วรรณดี
บันทึกการเข้า

♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & YouTube ครับ ♥
~รวมทุกสำนวนของ"รพีกาญจน์"ครับ~

รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1596





ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: สงสารข้าเถิด...เลือกเกิดไม่ได้
« ตอบ #1 เมื่อ: 27 พฤษภาคม, 2558, 07:48:05 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: สงสารข้าเถิด...เลือกเกิดไม่ได้

ขอใช้สิทธิ์เสรีที่จะอยู่
ยืนหยัดสู้เคียงคับน้อมรับสีล
หวังพึ่งพระตะกายเกาะป่ายปีน
มันสมองสองตีนไต่เผชิญ

เหนือก็ไล่ใต้ขับจับสังหาร
ย้ายถิ่นฐานออกตกระหกเหิน
กลับบ้านเก่าเกิดนอนก่อนจำเริญ
ช้ำเหลือเกินถูกเฉดไร้เมตตา

หัวจดเท้าเปล่าพิกลคนแท้แท้
ยังย่ำแย่กว่าลิงสัตว์สิงสา
สืบสกุลรุนชาติต้องอาชญา
เทียบคุณค่าผีผงป่าดงดอย

ข้อหาใหญ่ภัยพาลลูกหลานแกะ
โคตรเหง้าเอ็งนั่นแหละรับใช้สอย
รับเงินตราอาวุธรุดทะยอย
ผสมรอยแย่งยิงชิงเอาเมือง

บาปที่ก่อพ่อปู่ผู้กำเนิด
ทายาทเกิดแต่หลังไม่รู้เรื่อง
รับผลการกระทำกรรมเนืองเนือง
เขาขุ่นเคืองฆ่าหยามตามชอบใจ

สิทธิ์เสรีที่พูดอย่างพร่ำเพรื่อ
พอมีเหลือแบ่งปันกันบ้างไหม
เทวดาหน้าขาวด้าวแดนไกล
เคยรับใช้ใยปล่อยลอยทำเมิน

รพีกาญจน์




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, วรรณดี, ❀ Sasi ❀, คอนพูธน, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & YouTube ครับ ♥
~รวมทุกสำนวนของ"รพีกาญจน์"ครับ~
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1596





ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
Re: สงสารข้าเถิด...เลือกเกิดไม่ได้
« ตอบ #2 เมื่อ: 28 พฤษภาคม, 2558, 05:11:42 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: สงสารข้าเถิด...เลือกเกิดไม่ได้

ถือคัมภีร์คลี่สวดอวดโอ่อ้าง
เป็นผู้สร้างยุติธรรม์ขีดสรรเสริญ
ใครละเมิดเปิดทำล่วงล้ำเกิน
จะบังเอิญลวงเลศเจตนา

ชูกำหนดกฎเกณฑ์เซ่นพิทักษ์
ต้องโทษหนักขู่ขากพิพากษา
ภาษีรีดกีดกันชี้บัญชา
งดสินค้าซื้อขายป้ายชักชวน

สมุนทาสกราดกร่างข้างขวาซ้าย
เบ่งผึ่งผายคอโก่งโฮ่งโฮ่งสวน
ทันทีปั๊บรับลูกผูกกระบวน
เดินท่องทวนแห่ห้อมแวดล้อมรุม

ใช่ทาสีขี้กลากซากโซมทุกข์
เอามือซุกปล่อยให้เชื้อไฟสุม
แว่นหนาเตอะเพอะพะนกตะกรุม
เดินดุ่มดุ่มดมกลิ่นอินทรีทราง

บังอาจเอื้อมเชื่อมโซ่โล่มนุษย์
ส่งแผนผุดสิบชาติมวลบาดหมาง
งัดเหลี่ยมเก่าเจ้าเล่ห์เรารู้ทาง
เปลี่ยนแปลงร่างอย่างไรไม่ต่อตาม

ถือคัมภีร์คลี่สวดอวดหน้าสื่อ
ซึมกระทือหายซ่าเจอ(ไม้)หน้าสาม
สิ้นเพื่อนรักศักดิ์ศรีอันดีงาม
ปีศาจทรามเน่าบวมสวมร่างคน

รพีกาญจน์

แค่นี้ครับ...หยุดละครับ...

 




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, คอนพูธน, ศิลาสีรุ้ง
บันทึกการเข้า

♥ ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & YouTube ครับ ♥
~รวมทุกสำนวนของ"รพีกาญจน์"ครับ~
หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.15 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati

หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.183 วินาที กับ 78 คำสั่ง
กำลังโหลด...