“สุนทรภู่ ผู้มากด้วยจินตนาการ”
ประพันธ์โดย:กวีชาวบ้าน
ฉันทลักษณ์สลักเสลาพริ้งเพราถ้อย
ร่ายเรียงร้อยสร้อยสายเป็นลายสาส์น
พยัญชนะสะกดงดงามงาน
ปรีชาชาญผ่านยุคสมัยนั้น
......
สุนทรภู่บรมครูผู้ปราชญ์เปรื่อง
นามกระเดื่องเลื่องลือระบือลั่น
ถ้อยโวหารหวานล้ำเกินจำนรรจ์
กาพย์โคลงฉันท์อนันต์ค่าหารู้คลาย
.....
ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คดเท่าใจคนล้นความหมาย
ทุกวรรคตอนซ่อนศิลป์มิสิ้นลาย
เขียนสื่อสารบรรยายปลายภู่กัน
..
ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์
ทุกถ้อยวรรคอักษราพาสร้างสรรค์
ใจมนุษย์สุดลึกล้ำเหลือรำพัน
จินตนาการเหนือขั้นเชิงชั้นไกล
..
วลีล้ำเลอค่าหาเทียมเทียบ
สุดปานเปรียบเปรยคำนำขานไข
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน
..
สุนทรภู่บรมครูผู้ล่วงลับ
วิญญาณประดับแดนสวรรค์ไร้วันตื่น
บทกวียังยิ่งยงคงยัดยืน
ถ้อยโวหารดาษดื่นชวนชื่นชม
