.คงต้องทำใจ
...
เป็นคนดี ของใจ ใยลำบาก
รักตนเอง ให้มาก ยากนักหรือ
ชั่วชีวิต คนเรา เหงามากคือ
ไร้สองมือสวมกอด..ปลอดอุ่นไอ
...
อดีตเคยหนาวเหน็บดั่งเจ็บแผล
จิตใจดูย่ำแย่เกินแก้ไข
ดั่งปลายมีด กรีดลึก ผนึกใน
ยาใดใด ใส่-ทา พาทุรน
..
เคยทำร้าย กายนี้เกือบแดดิ้น
เคยดูหมิ่นมุ่งร้ายอยู่หลายหน
มาบัดนี้ ซาบซึ้ง ถึงกมล
จิตของคน ขู่บังคับ ยากกลับคืน
.....
