ทำดีย่อมได้ดีที่ใจสุข
ไม่ต้องทุกข์กังวลคนไม่เห็น
ทำชั่วย่อมมัวหมองครองลำเค็ญ
กลัวจะเหม็นกลิ่นชั่วกลัวคนรู้

ทำดีไม่ได้ดีโธ่ชีวิต
พรหมลิขิตเอาไว้ไม่สวยหรู
เพียงบทเรียนชีวิตผิดเป็นครู
ความเป็นอยู่ก็แค่คนธรรมดา

ถึงทำดีไม่ได้ดีอย่างที่หวัง
ฉันก็ยังเฝ้าฝันถึงวันหน้า
เฝ้ารอแล้วรอเล่าเข้าวัยชรา
ผ่านโลกมาเรียบง่ายไม่เด่นดัง

แต่ทำดีย่อมดีกว่าการทำชั่ว
ไม่หมองมัวกลัวใครด่าไล่หลัง
ลาภยศย่อมเสื่อมไปไม่จีรัง
แต่ที่ยังมั่นคงคือความดี..