ก็พลิกพับจับความตามที่เห็น
แสนยากเย็นสัมผัสจัดอักษร
แปดพยางค์วางจบครบผังกลอน
ยาวตัดทอนสั้นต่อทอถักคำ
บ้างจากฟังชั่งคมผสมสาน
อ้างนิทานทบทวนชวนขบขำ
รักดูดดื่มลืมหลงเลือนจดจำ
ยกกงกำกงเกวียนเพียรแสดง
บ้างจากจริงสิ่งสรรพ์แจ้งบันเจิด
เท็จก่อเกิดมากมายร้ายแสลง
นำนั่นโน่นปนนี่รี่แจกแจง
เรียงตบแต่งเหตุการณ์ผ่านหูตา
มีบางครั้งพลั้งเดินเมินข้อห้าม
ถึงบุ่มบ่ามเร่งรัดปัดปัญหา
แอบวิจารณ์การเมืองเรื่องกฎกา
เลียนท่วงท่าวนวับลับลวงพราง
สมองตื่นลื่นไหลใดก็ง่าย
สมองตายตีบตันตื้อทุกอย่าง
จับดินสอจ่อจุดสะดุดวาง
ลูบเคราคางปะหงับนั่งหลับใน
เข้าตาจนพ้นตรอกออกถนน
ย้อนถามตนวันนี้มีกลอนไหม
หยิบซ้ายขวาว่าเวียนลากเขียนไป
เอาอะไรไม่เกี่ยงเพียงคล้องจอง
รพีกาญจน์
