Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
 ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
..รักสีเทา..
.gif)
การวิ่งล่าหารักชักเหนื่อยหน่าย
หยุดพักกายเสียก่อนตอนยังไหว
ค่อยคิดอ่านทานทวนอย่าด่วนไป
วิ่งตามไล่นั้นหนาว่าไม่ดี
ต้องนิ่งนิ่งหยิ่งนิดดูฤทธิ์แม่
อย่าไปตามตอแยแหมบัดสี
เราก็หนึ่งนี่หว่าอย่ายอมพลี
หวงแหนสิ่งที่มีนี้เถิดเรา
หากแม้นเป็นคู่แล้วไม่แคล้วคลาด
รอประกาศข่าวดีนี้กับเขา
เมื่อความรักขีดเส้นเน้นสีเทา
อย่างไงเล่าคงได้แต่งไม่แห้งตาย
วิริน
๑๙/๙/๕๘
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
mink
เริ่มอ่านกลอน
ออฟไลน์
กระทู้: 4
|
Re: ..รักสีเทา..
อย่ารักใครมาก จนกลายเป็นหลง อย่าคิดว่ารักจะมั่นคง จนไม่เผื่อใจไว้ อย่าคิดว่าชีวิต จะสนุกสนาน เสมอไป เพราะ..เมื่อเรา..ไม่เหลือใคร ก็ต้องเรียนรู้ให้ได้ “ที่จะอยู่เพียงลำพัง”
....................................................
***ต้องขออนุญาต คุณmink ด้วยค่ะ
ที่จำเป็นต้องลบข้อความบางส่วนของคุณที่แอบแฝงเข้ามาออกไปค่ะ
เนื่องด้วยผิดกฏของทาง"เว็บไซต์อารมณ์กลอน"ค่ะ
แม่บ้าน..ละอองดิน
 |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ปรางค์ สามยอด
กิตติมศักดิ์
ออฟไลน์
กระทู้: 165
รักอมตะ ไม่มีในโลก
|
Re: ..รักสีเทา..
 รักสีเทายังดีกว่าสีม่วง มิหลอกลวงให้หลงคงความหวัง รักขาวข้นปนดำอย่าชิงชัง จะร้องเพลงให้ฟังยามนั่งมอง อันคนเราจะให้ดีบริสุทธิ์ คงต้องขุดดูหน้าหาไฟส่อง ก็ดีมั่งชั่วมั่งตามครรลอง ถ้าผุดผ่องคงเป็นพระนั่งละกรรม เพียงแต่ไม่ชั่วช้าในครายาก ไม่กระโชกโฮกฮากเวลาค่ำ ไม่โกหกหลอกลวงล้วงต้มยำ มีจิตใจจดจำในความดี ปรางค์ สามยอด 
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..รักสีเทา..
อยากจะลองรักบ่าวชาวสีม่วง
อยู่ในช่วงอกหักรักหลบหนี
เห็นไหมเล่าเขาว่ามาแล้วซี
จึงขอลี้หน้าหลบไม่พบใคร
รักสีเทาเข้าตาพล่ามัวหม่น
จำสู้ทนทุกวันแสนหวั่นไหว
รอคอยนับเลื่อนร่นจนช้ำใจ
ชาติหน้ามีรักใหม่อย่าให้เทา
วิริน
๑๙/๙/๕๘
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..รักสีเทา..
คืนเหงาเหงาของเช้าในวันนี้
แม้ฉันมีดวงจิตจะผิดไหม
มอบความรักแหนหวงและห่วงใย
ฝากถึงใครคนนั้นฝันใฝ่ปอง
เธอจะรู้หรือไม่เราไม่สน
ฉันจะด้นดั้นตามแม้ยามหมอง
ตายเป็นตายช่างมันมิหันมอง
จะขอจ้องจับเขาเล่าสู่ฟัง
วิริน
๒๘/๒/๕๙
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..รักสีเทา..
รักของเราเก่าไปจึงไม่เหมาะ
เรื่องฉอเราะไม่มีนานปีครั้ง
เอือมระอาหน้าหมองร้องลำพัง
น้ำตาหลังหยดเหยาะเซาะซอกใจ
เจ็บเหลือเกินเหินห่างอย่างเศร้าสร้อย
หมดหนทางเอื้อมสอยแล้วพลอยใส
อยู่เหมือนตายร้ายเหลือเถือทรวงใน
รู้หรือไม่รักเราสีเทาทา
วิริน
๔/๔/๕๙
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..รักสีเทา..
รักสีเทาเขาว่าไม่น่าหนอ
รักสอพลอหลีกหลบพบปาหี่
รักสีม่วงพ่วงท้ายชายเขามี
รักทุกสีคือฉันมิหวั่นใด
ขอเพียงเพื่อรักจริงไม่กลิ้งกลอก
มิย้อนยอกบอกความตามวิสัย
รักเท่าฟ้าอ้างเอ่ยเผยความนัย
รักอะไรฤๅจะเท่าเฝ้ารักตัว
วิริน
๑๓/๗/๕๙
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..รักสีเทา..
โปรดเถิดหนายาใจใคร่มารัก อย่าหาญหักหฤทัยใจสลัว รักกับน้องสองเราเอาให้ชัวร์ แล้วชวนจั่วไพ่กันวันนี้เอย สิริวตี ------------------
อันความรักแบ่งปันดั่งฉันเพื่อน
มิลืมเลือนหรอกเจ้าเฝ้าเฉลย
รักกันไว้ดีมากฝากบอกเอย
รักทรามเชยตลอดพรอดรำพัน
แม้ยินเพียงเสียงส่งพะวงหา
ทรงคุณค่าแน่นอนบังอรขวัญ
โปรดรับรู้ชิดใกล้ในทุกวัน
รักแจ่มจันทร์เท่าฟ้ามหานที
วิริน
๘/๑/๖๐
แอบไปรักกันสองคนน่าหม่นจิต ตรองสักนิดสักหน่อยค่อยเฉลย คนแสนดีอยู่มิไกลเกินเอื้อมเลย อยากจะเผยดวงใจให้ตรองดู ต้นตระกรานต์ ------------------------- อันความรักแจกจ่ายมิหน่ายหนี
รักคนดีเช่นเดิมเติมเลิศหรู
สี่ห้องใจหารสองตรองกันดู
รักทั้งคู่รู้ไหมใจเดียวกัน
คนเป็นหมื่นเป็นแสนมิแม้นเหมือน
คนเป็นเพื่อนเป็นพี่นี้สุขสันต์
คนเป็นล้านผ่านเข้าเย้าหยอกพลัน
คนรักฉันอาจมีบ้างต่างรอคอย
วิริน
๘/๑/๖๐
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
Wirin
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4930
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: ..รักสีเทา..
หากรักฉันนั้นเช่นเป็นของเก่า
อารมณ์สีเทาเทาเศร้ามิหาย
สายลมพัดแผ่วพลิ้วสยิวกาย
อาการคล้ายยามที่ไม่มีเธอ
ฝากพระพายโชยใจส่งไปถึง
แสนรำพึงซึ้งทรวงห่วงเสมอ
คิดถึงเขาเหงาจังนั่งละเมอ
น้ำตาไหลล้นเอ่อเผลอออกตา
นับวันรอคอยนานพาลอดสู
เห็นนกคู่บินอ้อนว่อนเวหา
มองตัวเราเศร้าสร้อยน้อยวิญญา
ปวดอุราร้าวเหลือเถือทรวงใน
อยากให้เธอรับรู้สู้หม่นหมอง
หันมามองกันบ้างทางเทียวไต่
อย่าเมินหมางห่างตาอ่อนล้าใจ
อย่าปล่อยให้อกตรมจนซมซาน
วิริน
๒๑/๖/๖๑
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
