กระจิบคู่ใหม่เริ่มช่วยกันทำรับง่าบนสุดต้นกระดังงาข้างทางเดินเข้าบ้าน
ข้าพเจ้าสังเกตุเห็นมันคาบกิ่งไม้เล็กๆวางเป็นพื้นฐาน จิกใบไผ่ในกระถางใกล้ๆนั่นแหละถักสาน
ราวๆสิบวันมันหยุดทำรัง คิดว่าเสร็จเรียบร้อยแล้ว บินลงมาหาอาหารกินตามบริเวณลานข้างบ้าน
อีกไม่นานคงจะได้เห็นลูกนกน้อย มันหัดบิน กระโดดเกาะกิ่งขนุน ลำไย ต้นดอกไม้ไปมา
และกับอีกหลายครอบครัวที่มีอยู่เดิม ทำให้บ้านมีชีวิตชีวาในเวลาเช้าและเย็น
แปดโมงเช้า ข้าพเจ้านั่งม้าหินจิบข้าวต้มอยู่หน้าบ้าน ทันใดนั้น ได้ยินเสียงนกร้อง
เมื่อหันไปดูเห็นแมวสีน้ำตาลของคนข้างบ้าน มันงับกระจิบคู่ในปาก
ข้าพเจ้าปราดไปจับปากมันง้างออก ออกแรงเท่าไรมันก็ไม่ยอมอ้าปาก
ส่งเสียงตะคอกดังให้ตกใจ มันก็เฉย ความคิดเกิดขึ้นมาแวบหนึ่ง
จึงใช้นิ้วชี้ปิดจมูกมัน สักครู่มันจึงอ้าปากปล่อยกระจิบทั้งสองลงพื้น
อนิจจา คมเขี้ยวฝังลึกในร่าง มีเลือดไหลออกมา ตาพับ แน่นิ่ง
มันตายเสียแล้ว ข้าพเจ้ารอจนมั่นใจว่ามันไม่ฟื้นคืนชีวิต
จึงนำร่างกระจิบทั้งสองฝังตรงโคนต้นกระดังงา ใต้รังร้างของมัน
รพีกาญจน์
30 กันยายน 2558
