งานเลี้ยง

๑.   ลืมตาชื้นตื่นนอนตอนเช้ามืด                 
พลิกตัวยืดแขนขาทำหน้าเศร้า
พับผ้าห่มด้วยร่างเพิ่งสร่างเมา   
เก็บขวดเหล้าที่เรียงรายอยู่ปลายเตียง

๒.   ตะกร้าผ้าแยกไว้เอาไปซัก      
ยืนตั้งหลักจัดห้องต้องไม่เกี่ยง
ทั้งขยะถ้วยจานหลังงานเลี้ยง   
ที่มีเพียงแต่ฉันในวันงาน

๓.   ไม่มีการ์ดเชิญแขกคนแปลกหน้า   
มีเพียงเศร้าและน้ำตามาเยือนบ้าน
คือเพื่อนเก่าไม่พบหน้ากันมานาน   
ได้พบพานอีกครั้งยังยินดี

๔.   ทุกธุระสำเร็จเจ็ดโมงกว่า      
แก้ว-น้ำแข็ง-เหล้า-โซดาตามหน้าที่
ท่ามเสียงนกก้องเขาเช้าวันนี้   
เหมือนอย่างทุกทุกทีเคยมีเธอ

๕.   บ้านเริ่มรกอกเริ่มร้างไม่สร่างเศร้า   
และแก้วเหล้าภักดีมั่นต่อฉันเสมอ
ทำหน้าที่สมน้ำเมาเข้าปรนเปรอ   
ไม่เคยเผลอคลายฤทธิ์ผิดสัญญา

๖.   เธอผ่านมาครั้งใดอย่าได้พบ   
ยอมประสบทุกข้อครหา
หากเสียใจเพราะเขาเศร้ากลับมา   
เหล้า-โซดาคงเหลือพอไว้รอเธอ..


แสงโสม

เมื่อก่อนนี้เขารู้อยู่ทุกบ้าน
เราเป็นคนไม่เอาถ่านเมาเสมอ
เช้ายังเดี้ยง เที่ยงเหมือนตาย บ่ายก็เพ้อ
แต่เมื่อเจอเธอมีผลจนเปลี่ยนไป

รู้เลยว่าจมปลักรักแล้วหนอ
ทุกวันพอเห็นยิ้มก็อิ่มได้
เริ่มปรับตัวเพื่อจะมีดีอย่างใคร
เลิกแล้วไม่ใกล้ชิดมิตรสุรา

หวังว่าจะดีได้มิอายเขา
สองมือเปล่าขยับขยายสู่ภายหน้า
มุ่งแบกจอบแบกไถไปทำนา
หมั่นศึกษาเพื่อตีจากความยากจน

แต่เสมือนฟ้าแช่งดินแกล้งเยาะ
อกเราเดาะเพราะกับเราเขาไม่สน
น้ำตาเย็นตกในดั่งไฟลน
เจ็บเกินทนด้วยหวังรักข้างเดียว

"ไม่เมาเหล้าแต่เรายังเมารัก"
เมื่อคมจักรรักฝานจึงซ่านเสียว
รักนี้ร้ายกว่าเหล้าหลายเท่าเทียว
อยากหลบเลี้ยวไปสนิทพิษสุรา

ยังดีที่สำนึกระลึกได้
ต่อให้ใครเขาไม่รักเราหนักหนา
ถ้าเราไม่รักหวงห่วงชีวา
จะรอม้า หมู ไก่ ที่ไหนรัก?

...............................

เปลวเพลิง