......ชู้......

ใต้เงาโศกวิโยกวุ่นกลายขุ่นข้น
มารผจญก่อร่างหม่นหมางไหม้
อาจมิเห็นเป็นภาพอาบฟืนไฟ
แต่ภายในขุ่นทั่วมืดมัวจินต์

สละแล้วภาพฉายอบายมั่น
สละขั้นงันงกปางปกสิ้น
ขณะที่จิตหวาดขนาดริน
มองทั่วถิ้นดิ้นสาดประกาศทาง

สงบนั่นหันที่ฤดีปิด
สงบจิตภายในกลับให้หมาง
แม้เงียบงันสรรค์แต่งแสดงจาง
เสแสร้งวางอย่างไรก็ไม่เนียน

มีด้วยหรือมนุษย์พิสุทธิ์ค่า
เทวดามองลงท่านคงเลี่ยน
อาจบางวันระอาออกอาเจียน
จึ่งหมุนเวียนห่าฝนเห็บปนมา

อาจบัดสีมีเห็นหากเค้นถาม
ต่างเลวทรามเหม็นคาวมิกล่าวหา
ใต้เงาโศกโรคร้ายต่างหมายตา
ให้นำพาจิตมุ่งรกรุงรัง

..........

หยุดโศกเศร้า ฤดี เถอะที่รัก
มาพิงพักอกนี้อาจมีหวัง
หากแม้นพรหมแสร้งเสสบเพพัง
อาจเรายัง ร่วมสร้าง ชู้ทางใจ

พิณจันทร์
๒๖ ธันวาคม ๒๕๕๘