แต่ช้าแต่ แก่ไป ทำไมเล่า
ผมหนวดเครา ขาวโพลน โหนสังขาร
กล้ามเนื้อฝ่อ เอ็นฟู หนังหู่ยาน
มีไฝปาน แดงดำ ลามลำตัว
หน้าบอบบาง คางแหลม สองแก้มตอบ
ทั้งฟันจอบ เหยินคลอน ถอนออกทั่ว
เสียงไม่ยิน ลิ้นชา ตามืดมัว
ทอดเจียวคั่ว เหม็นหอม ดอมไม่รู้
ขาดระวัง นั่งตำ ก้นจ้ำเบ้า
ลุกยันเท้า เกาะราว สาวลากถู
ก้าวเดินดุ่ม งุ่มง่าม กะตามปู
หนีหมางู ไล่ฟัด ถูกกัดตาย
อาหารหลัก ผักต้ม งมเตาผำ
เคี้ยวข้าวคำ น้ำกลืน ลื่นลงง่าย
อยากแท้หนอ หนอกหนีบ กีบงัวควาย
เอ็นร้อยหวาย หนังจี่ เฮ้อ ไม่มีฟัน
นั่งกอดเข่า เฝ้าเถียง เอียงอิงฝา
ใต้ชายคา หนาวลม ซมผิวสั่น
ขอนสุมไฟ ไล่ริ้น สิ้นตะวัน
น้ำสามขัน ลูบแข้ง ขาแขนคอ
แต่ช้าแต่ แก่ไป ทำไมเล่า
เลิกซึมเศร้า เท่งป๊ะ มะหวัวร่อ
เริงรำร่าย ฟายฟ้อน ร่อนลออ
เข้าปีจ๋อ สนุก สุขเช่นลิง
รพีกาญจน์
