ปฐมการอยู่ร่วมแบบจิตวิญญาณ
๑ ระลึกถึงหัวตะพานบ้านถิ่นเกิด
สุดประเสริฐน้ำใจในน้องพี่
หมู่เพื่อนพ้องญาติสนิทมิตรไมตรี
ต่างมากมีน้ำใจใคร่อาทร
๒ ธรรมชาติอุดมสมป่าเขา
มีให้เรามองเห็นเป็นอนุสรณ์
คราครั้งหนึ่งในถิ่นแดนดินดอน
เป็นนครธรรมชาติประกาศตน
๓ เด่นดีสมอุดมธรรมค้ำปกป้อง
สืบครรลองธรรมดามหากุศล
ก่อเกิดบุญรุ่นเก่าของเผ่าชน
คือมรรคผลของธรรมดาค่าอนันต์
๔ ตัดเบียดเบียนแก่กันสรรค์แต่ให้
เปี่ยมน้ำใจเปรียบแคว้นแดนสวรรค์
ต่างคิดเหมือนทุกอย่างมิต่างกัน
จิตแบ่งปันเอื้อเฟื้อจุนเจือจาน
๕ จะบ้านใดไมตรีมีน้ำจิต
ทั่วทุกทิศแบบนี้มีทุกบ้าน
คอยต้อนรับขับสู้สู่เรือนชาน
บริการผู้อาศัยด้วยไมตรี
๖ ดุจดังพี่ดั่งน้องร่วมท้องไส้
มอบรักให้ประหนึ่งซึ่งน้องพี่
จัดข้าวปลาอาหารทานอย่างมี
ชมชวนชี้ทางชีวิตจิตวิญญาณ
๗ ชี้ให้เห็นเป็นไปในชีวิต
เรื่องถูกผิดนำกล่าวคอยเล่าขาน
ดุจดังเป็นเช่นกิจวิทยาการ
เพื่อเพื่อนบ้านทั่วถิ่นได้ยินกัน
๘ ได้น้อมนำคำสอนก่อนปูย่า
ยึดเป็นค่านิยมบ่มสร้างสรรค์
ด้วยคิดเห็นว่าดีมีสำคัญ
เรื่องแบ่งปันจำจดเป็นบทเรียน
๙ ด้วยหนังสือตำราหามิได้
มิมีใครบันทึกนึกขีดเขียน
การชี้เล่าเทียบเป็นเช่นแสงเทียน
เขาแนบเนียนเหลือล้นคนเมื่อวาน
๑๐ ทำอย่างนี้ทุกบ้านถืองานสอน
ดุจละครน้ำเน่าที่กล่าวขาน
ทำซ้ำซากอย่างนี้ที่พบพาน
บริการเหมือนกันทุกบ้านไป
ประทีป วัฒนสิทธิ์
14 สิงหาคม 2556
