"...เออทั้งล่อ ทั้งขู่ทั้งปลอบ ชักแม่น้ำทั้งห้าก็แล้ว
เล่นตัวยิ่งกว่าสาวๆอีกวุ้ย...มาเร็วให้เวลาภายใน 24 ชม.
ไม่งั้นจะแช่งให้ ต้องกินแห้วไปอีกเจ็ดชาตินะ...อิอิ
Soul เอาจริง" ...."อ่านแล้วก็ขำกลิ้งเลยจริงๆค่ะ..."
มาต่อกลอนค่อนแคะ ต้องแงะออก
สัพยอก ให้ขำ โปรยคำหอม
ขอบอกก่อน มิใช่ "แม่ประนอม"
จะออมชอม ไกล่เกลี่ย เรื่องเพลียทรวง
ด้วยหัวใจไม่ซึ้งถึงธรรมะ
ที่ต้องจะแบ่งปั่น "ของฉันหวง"
อาจต้องตามไล่จิกข่วนหยิกทวง
ชายทั้งปวงอย่าแหยมแย่งแหนมเนือง
น้องหยอกหยิกปานนี้ไยพี่เฉย
เหมือนมิเคยเนาอยู่มิรู้เรื่อง
คล้ายมิมีหัวใจให้ประเทือง
มิกระเตื้องจิตซึ้งคิดถึงกัน
หากแม้นพี่ยังอ่านทุกงานเขียน
หากแวะเวียนแล้วจิตยังคิดหัน
ให้พี่มองผองมิตรจิตผูกพัน
เคยสุขสันต์อย่างไรอย่าได้เลือน
หากแม้นคิดความซึ้งนึกถึงบ้าง
เขียนกลอนวางให้เห็นความเป็นเพื่อน
คงมิได้มีบ่อย ที่คอยเยือน
มิเคยเหมือนดั่งนี้..ที่ขอวอน
หากแม้นถามความกัน พิณจันทร์นี้
เป็นคนมี แน่นหนัก เรื่องอักษร
มิได้เคย ตามจิตลิขิตจร
ชั่งใจก่อน เถิดหนา อย่าลากัน
พิณจันทร์
๕ เมษายน ๒๕๕๙