ลิเกก่อนแสดงแตะแต่งหน้า
สวมเสื้อผ้าสอดคล้องกับท้องเรื่อง
เลียนแบบเจ้าเผ่าผ่านครองบ้านเมือง
ประดับเครื่องเพชรนิลจินดางาม

รัวกลองลั่นหวั่นไหวใจแทบขาด
ผสมพาทย์เร้ารวนชวนหวาบหวาม
ผลัดกันรุกร่นรับขยับตาม
เศษเสี้ยวยามประโคมมัวโหมโรง

คนชะเง้อแหงนคอถ่อคอยหา
เมื่อยแข้งขาเขย่งบ่นเฉงโฉง
ไหนตัวพระตัวนางร่างตัวโกง
ตลกโข่งอิจฉามาเสียที

หลังม่านขึงดึงหู่ยินกู่แปลก
เริ่มออกแขกแน่แน่แล้วแม่ศรี
เสียงขับขานสานซ้องพ้องดนตรี
เอ่ยวจีเอื้อนคำรำมะนา

อัปลักษณ์หยักหยากปากเลาะร้าย
เลื่อมพริ้มพรายผ่องพระปากจ๊ะจ๋า
ย้องเย่อหยิ่งยโสปากโอภา
โกงอิจฉาตลกหวัวโยกคลาน

ร้องรำเฮเจรจาว่าด้วยด้น
ด่วนคิดค้นเดี๋ยวนั้นพลันฉะฉาน
หยุดกินข้าวบัดนาวกลับเลิกจับจาน
ผิดตำนานแหกตาฮาลิเก

 

รพีกาญจน์

หวังจะนั่งหน้าโรงชั่วโมงนี้
ลิเกดีรอนานแล้วพ่อแก้วเหวย
ปี่พาทย์เล่นโหมโรงดังโครงเคย
ออกภาษาล่วงเลยถึงไหว้ครู

เขาออกแขกแปลกดีลีลาเหมาะ
เสียงไพเราะเลิศล้ำชื่นฉ่ำหู
อ้าวแล้วใครยืนหยั่งขึ้นบังตรู(ขออภัยใช้คำไม่สุภาพค่ะ)
จะไปมองให้รู้หนูเคื้องเคือง

แอบที่รักพักผ่อนนอนอยู่บ้าน
มาหน้าม่านดูพระ(เอก)ใหม่ใส่เสื้อเหลือง
มายืนบังอย่างนี้เดี๋ยวมีเรื่อง
ฉันแสนเปลืองสตางค์เข้านั่งจอง

หันไปมองว่าใครให้ป่วนแปลก
เห็นผิดแผกอย่างนี้ฤดีสยอง
มิเข้าบอกหลอกล่อขอไม่มอง
เจ้าของตรองเลิกโรงเหมือนโกงเงิน

พลันเห็นหน้าคนนั้นทำอดสู
เฮ้อ....ลุงหนูออกมาไงให้ขวยเขิน
กลับบ้านเรากินยามิมาเดิน
ขอโทษที่หนูเมินห่างเหินจินต์

สิริวตี
 
กราบขออภัยท่านเจ้าของโรงด้วยนะคะ....
ลุงๆ..กลับบ้านกินยา จัดยามาให้แล้ว เห็นไหมปล่อยไม่ได้เลย ป่วนไปทั่ว

อย่าดื้อนะ..!!