...อุ่นไอรักในกลอน..
คนมีรักจึ่งให้รู้ไออุ่น
เมื่อมีคุณเขียนใจคล้องในฝัน
เขียนกลอนรักหวานล้ำถ้อยรำพัน
เพราะว่าฉันมีคุณคอยหนุนใจ
เขียนทุกวันจึ่งรู้รักอยู่นี่
เขียนหลายที่มิเห็นเป็นหวั่นไหว
หากแต่เขียนที่คุณกลับอุ่นไอ
เขียนทีไรให้เห็นเป็นเรื่องจริง
อยากจะเขียนทุกวันยามฉันว่าง
หวั่นรักจางจากไปห่างไกลหญิง
หวั่นมีใครแทรกหวานขานระวิง
มาแอบอิงเคียงซ้อนแนบกลอนเรา
คนมีรักหนักแน่น มิแสนรู้
ยามหันดูใครหนอต่อกลอนเขา
ต้องเก็บซ่อนอาการอย่าผ่านเนา
เป็นแค่เงา แอบส่องแสร้งมองเมิน
หากแต่ใจวุ่นวนห่วงคนฝัน
คล้องจำนรรจ์ห้วงใจแล้วไม่เขิน
พากันเขียนเปิดเผยรักให้เกิน
หวั่นเขาเดินเขียนใจรักใหม่ควง
คนมีรักในกลอนเขียนอ่อนหวาน
รักมิปานชีวิตถือสิทธิ์หวง
เขียนกลอนรัก ลิขิต หมดสิทธิ์ทวง
คนทั้งปวงเข้าใจรักไม่จริง
พิณจันทร์
๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๙
