มีแรกพบ..มีจบ..และมีจาก
มีพลัดพราก..มีทุกข์..มีสุขสันต์
มีร้ายดี..มีชั่วเลว..ปะปนกัน
มีคืนวัน..มีฉัน..และมีเธอ

มีมากมายใช่ว่ามีทุกสิ่ง
ไม่มีจริงหรอกคนที่มีทุกอย่าง
มีชีวิตใช่จะสุขทุกหนทาง
มีเมฆบ้างใช่จะร้างลาแสงไกล

มีเงินตราใช่ว่าจะมีสุข
มีสนุกใช่ว่าจะไร้โศกศัลย์
ชีวิตเรามีสองด้านปะปนกัน
เพียงใจนั้นจะเลือกมองในด้านใด

ดวงอาทิตย์ลาลับใช่ดับโศก
แค่ว่าโลกยังคงหมุนต้องเคลื่นไหว
แม้ค่ำคืนไร้ดาวใช่หายไป
เพียงหลบในมุมที่มิเคยมอง


 

สรรพสิ่งที่สลับกลับเป็นหนึ่ง
เหมือนแม่เหล็กที่ดึงตรึงเข้าหา
แม้แตกต่างแต่ต้องคู่ธรรมดา
สัจธรรมนำพาพบความจริง

กุมภ์

พอแต่งกลอนแนวปรัชญานี่เข้าทางลุงโซลตลอดเลย (หนูเรียกตามคนอื่นเขามาาา)
 

นักปรัชญาหรือว่านักเลงกลอน
ต่างก็จรบนเส้นทางที่สร้างสรรค์
มิได้มีสิ่งใดแตกต่างกัน
คนเรานั้นใช่ต่างเพราะนามกร

สรรพสิ่งมีสองด้านเช่นท่านว่า
มีสิ่งเปรียบเทียบมาเป็นอุทาหรณ์
เตือนชีวิตจิตใจในทุกตอน
ดังคำสอนควรพินิจคิดทุกมุม

 

ขอบคุณค่ะ