พายุเข้าเมืองไทยให้น้ำท่วม
โดนกันอ่วมอรทัยเป็นไงเล่า
พาโรคภัยมาเยือนคุณเพื่อนเรา
เลยต้องเหงาเขียนกลอนก่อนมลาย

เจ้าราอีพัดกระหน่ำค่ำยันเช้า
ตัวหญิงเจ้าน้องวตีเลยหนีหาย
หยอดข้าวต้มผสมโจ๊กโศรกใจกาย
แถมน้ำลายยืดหยดหมดกันครู

เสียงไปไหนไอแค้กแว๊กลูกศิษย์
ตัวน้อยนิดสุดแสบแบบน้องหนู
มิห่วงหาอนามัยยัยคุณครู
เลยสอนอู้มีแต่เสียงสำเนียงไอ

เป็นเคราะห์ซ้ำกรรมซ้อนนอนผงาบ
ดังคำสาปต้องมนตร์ดลฉันให้
รอดครานี้แล้วหนอขอห่างไกล
ขอหลบไปซับน้ำตาหาโปเกมอน..

ต้นตระกรานต์

อันเป็นไข้แป๊บเดียวเดี๋ยวก็หาย
แต่หัวใจสลายยากไถ่ถอน
มีพื้นที่เล็กน้อยค่อยเขียนกลอน
ดีกว่านอนจมโศกวิโยคครวญ

อันปวดหัวตัวร้าวมิเศร้าหรอก
สิ่งที่ชอกช้ำในแก้ไขด่วน
หมอรักษาเพียงไข้ไม่ลามนวล
แต่ใจจวนขาดแล้วคลาดแคล้วรัก

หวังข้าวต้มผสมโจ๊กแก้โรคนี้
ย้อมฤดีที่ทับถมระบมหนัก
หากวันใดเริ่มหน่ายน่าตายนัก
อย่าลืมชักแจ้งข่าวที่ร้าวเกิน

สิริวตี
 

คือความหวังประเด็นหลักนักวิเคราะห์
และเหมาะเจาะนักคณิตให้คิดเกริ่น
เลขไหนหนองวดต่อไปใจเพลิดเพลิน
จัดสรรเงินซื้อหาอย่ารีรอ

เมื่อกล้าได้เตรียมใจให้กล้าเสีย
อย่าละเหี่ยห่อเหี่ยวเดี๋ยวใจฝ่อ
ค่าใช้จ่ายทั้งเดือนเหมือนไม่พอ
อย่าทุกข์ท้อเพราะว่า..มาม่ามี

ไชยเชษฐ์