กล่อมฝัน..ขวัญกวี


ยอประพันธ์ขวัญกานท์แว่วขานขับ
โสตสดับสำเนียงเพียงโฉมศรี
โอบขวัญมานล้อมกอดพลอดพจี
ส่งสู่จินต์น้องพี่กวีจร

หลับตามพริ้มอิ่มหอมพะยอมแต่ง
ร่ายสำแดงแจ้งรักถักอักษร
ระบำดาวระย้าท้าอัมพร
เรืองบวรงามรับกับนงเยาว์

เดินตามทางช้างเผือกเทือกภูผา
ดาวประดับงามตาคว้าคลายเหงา
ม่านราตรีคลี่กลบ..ลบหมอกเทา
จึ่งพบฝันของเราที่เฝ้ามอง

จับต้องแสงระยิบกะพริบพลิ้ว
ประกายเพ็ญเด่นปลิวละลิ่วล่อง
เป็นของฝากจากใจใสเรืองรอง
ทอแสงทองเป็นแพรห่มแก่กัน

หยิบแพรพรมห่มร่างอย่างอบอุ่น
ด้วยละมุนกรุ่นรักสลักฝัน
กอดประทับจุมพิตชิดรำพัน
หวังปลอบขวัญคนดีที่นิทรา

หลับด้วยความหวานชื่นรื่นรมย์รัก
ตื่นประจักษ์สดชื่นรื่นหรรษา
พรกำนัลวรรณกรรมล้ำโสภา
ประทับค่ากล่อมฝัน..ขวัญกวี


กลอนเก่าค่ะ เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ!

จะปลอบปลุกด้วยแรงแห่งอักษร
ขับคำกลอนอ้อนนิดคิดถึงพี่
จะอยู่ต่างฟ้าใดหรือไม่มี-
เวลาที่เราสองจ้องตากัน

จะเป็นเดือนทรงกลดหมดจดฉาย
ส่งยิ้มพรายหมายว่ามองตาฉัน
จะเป็นดาวระยับนับร้อยพัน
เพิ่มอนันต์กำลังใจส่งไปนอน

จะเป็นหมู่เมฆามาห่มให้
เพิ่มอุ่นไอระงับดับหนาวก่อน
จะเป็นหยาดน้ำค้างสร้างสุนทร
ต่างเว้าวอนเพียงรักพิทักษ์ทรวง

สิริวตี


แสดงความเป็นเจ้าของอย่างนี้....สงสัยมีคนแอบขโมยกลอนพี่ไปอีกแน่ๆเลยใช่ไหมคะ


 

กล่อมฝัน..ขวัญกวี


ยอประพันธ์ขวัญกานท์แว่วขานขับ
โสตสดับสำเนียงเพียงโฉมศรี
โอบขวัญมานล้อมกอดพลอดพจี
ส่งสู่จินต์น้องพี่กวีจร

หลับตามพริ้มอิ่มหอมพะยอมแต่ง
ร่ายสำแดงแจ้งรักถักอักษร
ระบำดาวระย้าท้าอัมพร
เรืองบวรงามรับกับนงเยาว์

เดินตามทางช้างเผือกเทือกภูผา
ดาวประดับงามตาคว้าคลายเหงา
ม่านราตรีคลี่กลบ..ลบหมอกเทา
จึ่งพบฝันของเราที่เฝ้ามอง

จับต้องแสงระยิบกะพริบพลิ้ว
ประกายเพ็ญเด่นปลิวละลิ่วล่อง
เป็นของฝากจากใจใสเรืองรอง
ทอแสงทองเป็นแพรห่มแก่กัน

หยิบแพรพรมห่มร่างอย่างอบอุ่น
ด้วยละมุนกรุ่นรักสลักฝัน
กอดประทับจุมพิตชิดรำพัน
หวังปลอบขวัญคนดีที่นิทรา

หลับด้วยความหวานชื่นรื่นรมย์รัก
ตื่นประจักษ์สดชื่นรื่นหรรษา
พรกำนัลวรรณกรรมล้ำโสภา
ประทับค่ากล่อมฝัน..ขวัญกวี


กลอนเก่าค่ะ เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ!

๏ ในห้วงลึกที่หลับพร้อมกับฝัน
บังเกิดความอัศจรรย์อันล้นปรี่
ปรากฎร่างนางสวรรค์ขั้นโสภี
คือโฉมศรีวาดฝันกำนัลกลอน

๏ ในภาวะนิมิตจิตระทึก
ดาวโชนแสงประกายพรึกดึกสลอน
เพ็ญสว่างพร่างล้ำเหนืออัมพร
ไขว่คว้าช้อนกรนางอย่างลืมตัว

๏ คือช่วงแห่งภวังค์ฤทธิ์รังสรรค์
โลกสวรรค์เปิดกว้างพลางเย้ายั่ว
คิดสิ่งใดภาพฟ่องคล้องจิตรัว
อวลเสียงกลั้วหัวร่อต่อกระซิก

๏ คืนหลับลึกลึกล้ำลำนำรัก
ดั่งสลักเล็บพร้อยด้วยรอยหยิก
หลับประหลาดดาษฝันขันระริก
มือกำจิกหมอนข้างรั้งชิดทรวง๚ะ๛

ระนาดเอก

ปล.กลอนเก่าของคนเก่าๆเช่นกันจ้ะ*-*+

อ่านแล้วฟินมาก เคลิ้มเลยค่ะพี่ระนาด
 

 

กลอนเพราะไป ไม่ต่อ...

(ความจริงคือต่อไม่ได้น่ะ คิดไม่ออก) 

ยลประพันธ์ ขวัญร้อย กลอยใจชื่น
สดับรื่น เริงรมย์ ฉมฉวี
ดลลิขิต ลลิตไหว ใส่วลี
ปลื้มเปรมปรีดิ์ อิ่มเอม เขมคารม

หลับตาพริ้ม รับพร บวรวาด
ไกรพิลาส เกสร ภมรสม
ดาวระยับ ขับแสง แข่งนวลชม
ประพรายพรม เพลินศิลป์ สิ้นจาบัลย์

รติความ ตามใน ฤทัยเผย
มิอาจเฉย อยู่ได้ ใต้โศกศัลย์
หากมีเพียง เสียงเธอ เพ้อรำพัน
อาจเท่านั้น ที่ใจ อยากใคร่ยิน

หากแพรผืน ห่มกาย ให้คลายหนาว
พิสุทธิ์พราว พจน์พร่าง กระจ่างศิลป์
ดุจแพรพรรณ อักษร สุนทรพิณ
ห่มกวิน สิ้นเหงา บรรเทาจาง

ขยับคำ นำครวญ ชวนวิโยค
ถึงรักโศก มิสม ระทมหมาง
ปล่อยตามลม ห่มใจ ที่ใสบาง
หวังชะล้าง น้ำตา ไหลบ่าริน

หากมีฤทธิ์ สิทธา อานุภาพ
จักกำราบ ทุกข์ร้อน บ่อนถวิล
วิเศษรัก สุขสม อารมจินต์
เทิดเทวินทร์ กล่อมฝัน...ขวัญกวี

Soul Searcher
Inspired to write 20/11/2016

ป.ล. มาส่งการบ้านครับผม