*พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เสด็จสวรรคต*

บันทึกไว้ในความจำ
เสด็จสู่สวรรคาลัย

** วันที่สิบสามตุลาคมมาส (อ่านว่า คะ-มะ-มาด)
พุทธศักราชมองเด่นเป็นเครื่องหมาย
สองห้าห้าเก้าค่อนไปตอนปลาย
ปวงชาวไทยใจสลายทั่วทั้งเมือง

** สิบห้านาฬิกาห้าสิบสอง
ฟ้าประกาศเสียงก้องร้องต่อเนื่อง
ขอทวงคืนองค์ราชาอย่าขุ่นเคือง
ท่านทรงสร้างความรุ่งเรืองมามากแล้ว

** ธ ทรงเหนื่อยทำงานหนักควรพักผ่อน
ขอพาจรสู่สถานวิมานแก้ว
ประดับด้วยเพชรพลอยห้อยเป็นแนว
งามเพลิดแพรวสวยสง่ากว่าบนดิน

** ใจแทบขาดก้มประณตบทศรี
จะชาตินี้ชาติไหนใจถวิล
ขอเป็นข้ารองบาทราชอาจิณ
จนสุดสิ้นพุทธันดรวอนปรานี

** แสนซาบซึ้งตรึงไว้ในดวงจิต
พระราชกรณียกิจทุกถิ่นที่
อยู่กลางใจไทยประชาชั่วตาปี
แม้นชีวีสิ้นไปไม่จืดจาง

** พระไตรรัตน์จงขจัดภัยทั้งผอง
เป็นแสงส่องนำหทัยใสสว่าง
พระนิพพานเป็นที่หมายอยู่ปลายทาง
อย่าเลือนรางทรงประสบได้พบเทอญ

ปวงข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมเกล้าน้อมกระหม่อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณหาที่สุดมิได้
ข้าพระพุทธเจ้า นายสมพงศ์ ชูสุวรรณ และครอบครัว

	ผู้เขียน	หัวข้อ: พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เสด็จสวรรคต (อ่าน 31432 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้