ยินดีต้อนรับ คุณพันคมครับ

Soul Searcher

สวัสดีค่ะทุกๆท่านและครูฟ้าเวิ้งพันคมค่ะ

พิณจันทร์มาฝึกหัดเขียนกลอนตอนอายุเยอะ แก่ล่ะ จึงรับช้าและครูก็สอนยาก แต่พิณจันทร์ก็มีครูกลอนครูร้อยกรองหลายๆท่านผ่านมาเห็นมาพบก็สะกิดหรือแนะนำให้ หนึ่งในนั้นมีพี่ชายฟ้าเวิ้งครูพันคมนี่ล่ะ...งานทุกชี้นทุกสำนวนคือตำราให้พิณจันทร์ได้เรียนรู้เขียนตามค่ะ...ขอบคุณค่ะพี่ฟ้าเวิ้ง...ขอบคุณที่มาเป็นเจ้าของบ้านอารมณ์กลอนร่วมกันค่ะ..ด้วยความเคารพค่ะ

(พี่อย่าไปมองตำแหน่งผู้ดูแลของพิณจันทร์นะคะ นั่นครูระนาดหอบหิ้วต่ายข้ามน้ำข้ามทุ่งมา แล้วเอาเชือกผูกไว้กับหลักตอทุ่งอารมณ์กลอนค่ะ กันหายค่ะ ฮ่าๆๆเอิ๊กๆๆ)

   

ขอบคุณ..น้องดาผู้โสภี
ขอบคุณ..หลานดีที่หลอกล่อ
ขอบคุณ..ทุกท่า..อารมณ์กลอ..
ขอบคุณ..ช่วยใส่..นอ..ให้ด้วยนะ
.
 

ไม่มีต้นจะมีปลายไฉนหรือ
ไม่ผิดฤาคงจะไร้ใครประหาร
ไม่คิดลองคงอดลุ้นให้รนราน
ไม่เอื้อนเอ่ยใครจะผ่านมาบ่นพร่ำ
.
หลับตาจ้องมองฟ้าไม่เห็นฟ้า
แหงนเงยหน้าเห็นสูงไม่เห็นต่ำ
สรรพสิ่งขึ้นอยู่กับการกระทำ
ขาวหรือดำอยู่ที่ใครรู้ใช้แปรง(แปลง)
 

เลือกยี่ห้อแปรงนี้ดีมิน้อย
ขนคงไม่ร่วงบ่อยคอยบอกยิ่ง
หากปวดเศียรเวียนมาอย่าประวิง
กินยาหญิงบอกแจ้งแถลงลุง

สิริวตี
 

...สิ่งที่เห็นอาจมิเป็นเช่นที่คิด
ความถูกผิดอาจมิใช่สิ่งหมายมุ่ง
สรรพสิ่งซ่อนแฝงการแต่งปรุง
เป็นสายรุ้งตามจริตที่บิดเบือน

...เช่นแสงสีจัดสรรให้สวยสะ
แล้วให้กระทบกับการขับเคลื่อน
ของสัมผัสแห่งจิตคอยติดเตือน
ให้แชเชือนชิงชังหรือคลั่งไคล้

...ว่ารูปสวยหรือทรามสู่ความคิด
ต่างมีสิทธิ์ชมชอบฤามิใช่
หากส่วนรวมสวมสิทธิ์ตามจิตใด
หรือจริตมิผิดไปจากความจริง

...อาจเห็นถูกเป็นผิดตามจิตบอก
โลกก็จึงลวงหลอกและกลอกกลิ้ง
สวมหน้ากากใส่กันขยันจริง
ความยุ่งขิงจึงมิคลายไปจากคน
...
อย่าจริงจังกับตัวอักษรครับ
ของเล่นทั้งนั้น...จ๊ะ