นานนานทีปรี่มาพาโหวงเหวง
เดินคว้างเคว้งคุ้ยดูกระทู้เขา
นั่นก็ดีนี่เลิศเปิดอ่านเอา
กระทู้เราล่วงดับหายลับตา

ค้นลึกลึกนึกทวนเฝ้าหวนคิด
มีน้อยนิดแนบไหนห้องใดหว่า
นั่นป้าย้วยลุงโซลลุงศิลา
คิดถึงกล้าบ้างอ๊ะเปล่าจงเล่ามา

555พอดีเหลือบไปเห็นลุงโซลเลยจบแบบนี้ซะเลย..อิอิ

 

ฟาวล์อ่ะครับ
ก้มหน้ารับรักนี้มิสดใส
ติดร.มากล้าอ่อนจึงจรไกล
ซ่อมมิไหวว้าวุ่นขาดทุนทรัพย์

 

สงสารมานเจ้ากล้าของป้าย้วย
ที่กินบ๊วยเล่นเล่นเช่นสดับ
ตอนส่งข้าวขนมมิดมครับ
แต่ชอบรับบ๊วยจริงจึงนิ่งไป

จะกล่าวกลอนอ้อนเรียกก็พอนึก
ว่าคงคึกคนองจ้องสาวไหน
มามะจะแบ่งกล้วยด้วยเอาใจ
ป้าย้วยจะแบ่งให้น้องกล้าเอย

สิริวตี