.*..กระนั้นหรือ..*.
.
ผู้อยู่ห้วงสรวงสวรรค์บนชั้นฟ้า
หอมดอกปาริชาติมิเคยห่อน
หอมเช้าสายบ่ายนั้นนิรันดร
กลิ่นขจรแสงขจายมิคลายจาง
.
ล่วงคืนวันหมุนวนกมลเทพ
ทรวงส้องเสพความสุขที่บุญสร้าง
ไร้สังขารสัมผัสกับสรรพางค์
เมื่อไร้ร่างผูกพันด้วยฉันท์ใด
.
กรุ่นแห่งกลิ่นทิพย์ผกาทั้งฟ้าสรวง
กาลเลยล่วงช่วงผ่านคืนวันใหม่
หอมตลบอบอวลเย้ายวนใน
สี่ห้องแห่งหฤทัยไยเด็ดดม
.
ก็ฉันใดฉันนั้นสรรมากล่าว
สวยสกาวพราวเด่นใดเห็นสม
ต้องสวมสอดออดอ้อนเป็นก้อนกลม
หรือเชยชมชิดรู้ในอุรา
.
สุขอยู่ไหนทุกข์อยู่ไหนไยรู้สึก
รักอยู่ไหนไยรำลึกและโหยหา
เธออยู่ไหนฉันอยู่ไหนในชะตา
แล้วกายาเทพไท้มี-ไม่มี
.
สำคัญที่ดวงจิตพิศวาส
อยู่ต่างภพต่างชาติมิอาจหนี
สำมะหาอะไร ในกายี
สมมุตินี้เหตุไฉนไยต่างกัน
.
ดูเมฆหมอกมัวหม่นบนท้องฟ้า
ท้องนภาเวิ้งว้างใครสร้างสรรค์
โลกมีเช้ามีค่ำมีกลางวัน
สรวงสรรค์มีหรือไม่ลองไตร่ตรอง
.
มีมากมายกลับคล้ายมีค่าน้อย
เห็นบ่อยบ่อยกลับบ่นว่าหม่นหมอง
กับเศษแร่แปรค่าเรียกว่าทอง
หมามันมองตาเป็นมัน..กระนั้นฤา
.
.*..พันคม..*.

คงแค่จิตลอยคว้างกลางอากาศ
ที่หมายมาดรูปกายได้ยึดถือ
ประกอบกับอำนาจใหญ่อยู่ในมือ
มาแย่งยื้อเปลี่ยนกรรมดำเนินจร

สุขและทุกข์อยู่เคียงเพียงป่วนแปลก
ควรมองแยกตระหนักสักพักก่อน
เมื่อมีทุกข์สุขจางห่างแน่นอน
เมื่อมองย้อนสุขมากทุกข์จากไป

รักอยู่ยงคงติดที่คิดจับ
กระแสรับ-ส่งสิ้นถวิลได้
แต่มิมีรักแท้เกิดแก่ใคร
รักนิรันดรไซร้ให้ตนเอง

สมมุตินี้ต่างกันแค่วันล่วง
คนเกิดก่อนนั้นพ่วงความรู้เก่ง
และต่างกายสังขารมานยำเกรง
ดี-ชั่วเร่งเสริมสงบลบมายา

สรวงสรรค์มีหรือไม่น้องไม่รู้
ขอให้สู้ทุกวันฟันและฝ่า
ทำจิตดีมีใจในเมตตา
ตะวันลาพินิจคิดไตร่ตรอง

เธออยู่หนแห่งใดในโลกนี้
ฉันอยู่นี่ที่นั่งฟังสนอง
พระธรรมงามตามคำล้ำเลิศลอง
จึงประคองคู่ใช้ใส่ฤดี

อันเศษแร่แปรทองของเดิมธาตุ
คล้ายปัดกวาดแคล่วคล่องต้องวสี
แม้หมู่หมามามองปองสิ่งนี้
กระนั้นหรือคือที่ดีแต่มอง

กลิ่นตลบอบอวลเย้ายวนเทพ
หากส่งเสพต้องด้วยจิตคิดสนอง
ชื่นชมชิดคิดดูก็รู้ครอง
อุระพ้องสวมสอดกลมกอดเกลียว

ทิ้งสังขารละหายสิ่งภายนอก
สลัดออกเห็นแก้วแม้แววเดี๋ยว
วะวามแวมบนเวิ้งว้างสว่างเชียว
ดวงจิตต่างท่องเที่ยวเลี้ยวจรมา

สิริวตี

....วันนี้เบลอๆ ขอโทษด้วยนะคะที่แต่งแล้วอ่านไม่รู้เรื่อง...

ทำไมกระทู้ธรรมะ ยากขึ้นทุกวันเลยอ่าคะ
 

สามซ่อน
..
แอบซ่อนในหนุ่มเหน้า..คือชรา
กายแกร่งซ่อนโรคา.....ป่วยไข้
ชีวิตซ่อนมรณา...........เคียงคู่
สามซ่อนฉะนี้ไซร้.......เที่ยงแท้เป็นธรรม

(อ้างอิงจากกระทู้ ยินดีต้อนรับ"คุณพันคม"...)



ธรรมบทรสลิ้ม               ชิมชวน               
มานะทิฐิมวล                 ใหญ่น้อย             
ธรรมกถึกระลึกหวน         เพียงภาพ             
อาบจิตพินิจพร้อย           สะท้อนธรรมหทัย

"ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา ตถาคต"
...ขอขอบพระคุณสำหรับข้อคิดทางธรรมครับ...

Soul Searcher
Inspired to write 5/11/2016
ป.ล. ขอย้ายมาต่อที่นี่ด้วยนะครับ

..สามไม่ซ่อน..
.
ในมืดเก็บมิได้........กับตน
คือหนึ่งสุริยน..........ส่องจ้า
สองศศิมณฑล........ลอยเด่น
สามสัจจะมีห้า.......ยากแท้มืดมน
.
พระพุทธตรัสสอนว่า
ในความมืดไม่สามารถเก็บงำสามสิ่งนี้ได้
พระอาทิตย์ พระจันทร์และความสัตย์
เพราะอย่างไรมันต้องเผยออกมา

มะลิบานเมื่อพร้อมแล้วหอมหาย
เช้ามาสายสายหยุดก็หยุดกลิ่น
พืชดอกผลงามสวยเพราะด้วยดิน
อนาคตมีกินเพราะปัจจุบัน

..
ฟ้าอุ่นดอกไม้บานสะคราญหล้า
กิ่งไม้หนายามหลากพิรุณลั่น
ค่ำคืนงามเย้ายวนเพราะนวลจันทร์
อ่อนประชันชนะแข็งหากแกร่งเกิน

 

คือรอยเส้นเล่นสายลายสัมผัส
ผูกกระหวัดจัดไว้ให้สรรเสริญ
ล้วนลึกซึ้งตรึงจิตลิขิตเพลิน
ธรรมดำเนินสงบคนพบธรรม

ห่างลำเข็ญเล่นสร้าง      สมงาม
โศลกท่านอันพิราม        เสพล้น
พูนพันเพิ่มเติมตาม        สว่าง
บุรุษรุดรีบพ้น              จักล้อวัฏสังสาร์

สิริวตี