เพียงพูดวัน ลืมวัน เท่านั้นหรือ
มัวงอมือ งอเท้า เล่าไฉน
เลิกรำพึง ถึงแย่ ควรแก้ไว
สิบเมืองใหญ่ ใกล้ล่ม จมทะเล

เลิกโทษคุณ โทษใคร ใช่ตัวข้า
กุก่นด่า ว่ามัน โจษจันเห้-
ล้วนไม้มือ มนุษย์ ทุดทั้งเพ
แสร้งโง่เง่า เจ้าเล่ห์ เพทุบาย

ถือว่านิด ผิดหน่อย ค่อยสะสม
นานหมักหมม ตกผลึก รู้สึกสาย
ผลทะยอย ร้อยพัน อันตราย
ยากคลี่คลาย ลงได้ ในวันเดียว

ธรรมชาติ สมบูรณ์ พูนประโยชน์
กลับเหี้ยมโหด รุนแรง ร้อนแห้งเหี่ยว
แผ่นดินโยก โรคใหม่ ไร้ยาเยียว
น้ำไหลเชี่ยว เกินต้าน ตึกบ้านพัง

หิมะตก ปกคลุม ราบลุ่มขาว
คลื่นลมหนาว พัดพา อย่างบ้าคลี่ง
เลิกพะวง ปลงจิต อนิจจัง
เลิกสะอื้น ยืนนั่ง ความหวังมี

เอาเรือขน น้ำแข็ง จากขั้วโลก
ผสมโค้ก สไปรท์ ใส่เป๊บซี่
ดิ่มแทนน้ำ ทุกวัน ท่าจะดี
สักหนึ่งปี ปลอดภัย น้ำไม่ท่วม

น้ำแข็งที่ขั้วโลกหมดไป น้ำไม่ท่วมแน่นอน เย่...