Username:

Password:


  • หน้าแรก
  • ห้องสนทนา
  • ช่วยเหลือ
  • ค้นหา
  • เข้าสู่ระบบ
  • สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ.. >> บทกลอนไพเราะ >> กลอนรัก >> ~“สงคราม..ที่ไร้เงา?”~
หน้า: [1]   ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: ~“สงคราม..ที่ไร้เงา?”~  (อ่าน 5179 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ระนาดเอก
Webmaster
*
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 1107


~"พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ"~

เว็บไซต์ อีเมล์

ผู้เริ่มหัวข้อนี้
| |
~“สงคราม..ที่ไร้เงา?”~
« เมื่อ: 19 มกราคม, 2560, 07:30:58 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

~“สงคราม..ที่ไร้เงา?”~


~“สงคราม..ที่ไร้เงา?”~

๐
  
๐ ผ้าห่มเคลื่อนจากซ้ายย้ายไปขวา
เธอแกล้งขำเริงร่าคราฉันหนาว
เกยคางมองกระหยิ่มยิ้มแพรวพราว
ยามเธอน้าวผ้าไปใคร่ห่มเธอ
  
๐ ฉันแกล้งหลับ!รับมุกหล่อนทุกครั้ง
ทำทั้งทั้งใจเต้นเป็นเสมอ
พอสักครู่ความเงียบเชียบปรนเปรอ
ฉันน่ะเหรอ!ดึงผ้ามาทุกครั้ง
  
๐ ห่มแล้วนอนหันหลังทั้งอมยิ้ม
รู้ใจสาวจิ้มลิ้มพิมพ์ด้านหลัง
รับรู้เธอขยับรับขันจัง
เหมือนเธอนั่งวางแผนแทนการนอน
  
๐ ผ้าห่มเพียงหนึ่งผืนของคืนนี้
คือผืนที่เธอนั้นยืนยันก่อน
ใช้แค่เราสองคนปนอาทร
ห้ามซุกซ่อนผืนไหนไว้บนเตียง
  
๐ เธอนั้นจึงชอบแหย่และก็รู้
พอเห็นฉันนอนอยู่ดูไร้เสียง
จึงมักดึงมักเล่นเป็นเลียบเคียง
ดูไร้เดียง-สาเสมอเธอคนดี
  
๐ เมื่อผ้าห่มถูกรั้งอย่างตั้งอก
เธอเย้ายกดึงหมอนอ้อนฉันนี่
เอาหมอนฟาดประสาคนท้าตี
มาไม้นี้อีกแล้ว!แววสงคราม
  
๐ หมอนต่อหมอนปะทะขณะยิ้ม
มือนิ่มนิ่มรั้งมือสื่อหวิวหวาม
ตาต่อตาประจันสรรนิยาม
พร้อมคุกคามแก้มปรางอย่างแผ่วเบา
  
๐ จุดหมายมือต่างฝั่งรั้งผ้าห่ม
ทั้งระดมยิ้มรื่นคืนวันเสาร์
"การปะทะสิ้นสุด!จุดไร้เงา
เมื่อสองเราใต้ผ้าห่ม..ร่างกลมกลืน?"


ระนาดเอก




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
กวี ชาว บ้าน, พิณจันทร์, รพีกาญจน์, โซ...เซอะเซอ, ❀ Sasi ❀, คนึงคคนานต์, สิริวตี
บันทึกการเข้า

~๏รวมทุกสำนวนของ"ระนาดเอก"ครับ๚ะ๛

โซ...เซอะเซอ
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
********
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 4054



สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..

แฟน




| |
Re: ~“สงคราม..ที่ไร้เงา?”~
« ตอบ #1 เมื่อ: 20 มกราคม, 2560, 06:04:21 AM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ~“สงคราม..ที่ไร้เงา?”~

ใต้ผ้าห่มมืดมิดหมดสิทธิ์แสง
ไชยอนแยงหน่วงนัยน์ใครมองฝืน
คงเพียงสองมือคลำเพื่อย้ำยืน
สัมผัสอื่นอาจแม้นแทนดวงตา

สูดเต็มปอดกอดก่ายป่ายเฟอะฟะ
"มองเล่ยะ"โชยกรุ่นฉุนนาสา
แปลกประทินกลิ่นยุ คุกามา
เร้าอุราตื่นเต้นสิ่งเร้นนัก

ในวังเวงเงียบงันสวรรค์เบี่ยง
ยินสำเนียงคุ้นเคยเปรยตระหนัก
เสียงกระหืดกระหอบตอบทายทัก
แทบสำลักจินต์พุ่งฟุ้งกระจาย

ลอบลองลิ้มชิมนางยังปรางโฉม
ชิวหาโลมไล้รัวทั่วขยาย
เค็มปะแล่มเปรี้ยวปากยากบรรยาย
สากลิ้นชายกระตุ้นให้ครุ่นคิด

จึ่งลูบตามสรรพางค์แบบบางยิ่ง
สงวนสิ่งแตะต้องที่ป้องปิด
สัมผัสเนื้อนวลนางสะอางชิด
ทีละนิดละน้อยคล้อยต่ำลง

มือเทิ้มสั่นหวั่นไหวในห้วงลึก
เผด็จศึกไร้เงามัวเมาหลง
พลันสะดุ้งสุดตัวสลัวงง
แทบปลิดปลงกลลวง...งวงมาไง...?@%!?

Soul ^^

ป.ล. "มองเล่ยะ" ชื่อแป้งน้ำ

 




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
❀ Sasi ❀, ระนาดเอก, รพีกาญจน์, คนึงคคนานต์, สิริวตี
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"โซ...เซอะเซอ"ครับ~
สิริวตี
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
********
<font color=gray><b>ออฟไลน์</b></font> ออฟไลน์

กระทู้: 4732



สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..

ชนะ

สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..

ปากกาเงิน




| |
Re: ~“สงคราม..ที่ไร้เงา?”~
« ตอบ #2 เมื่อ: 26 มกราคม, 2560, 05:47:25 PM »
หน้าแรกหน้าแรก

Re: ~“สงคราม..ที่ไร้เงา?”~
อ้างจาก: ระนาดเอก ที่ 19 มกราคม, 2560, 07:30:58 PM


~“สงคราม..ที่ไร้เงา?”~

๐
  
๐ ผ้าห่มเคลื่อนจากซ้ายย้ายไปขวา
เธอแกล้งขำเริงร่าคราฉันหนาว
เกยคางมองกระหยิ่มยิ้มแพรวพราว
ยามเธอน้าวผ้าไปใคร่ห่มเธอ
  
๐ ฉันแกล้งหลับ!รับมุกหล่อนทุกครั้ง
ทำทั้งทั้งใจเต้นเป็นเสมอ
พอสักครู่ความเงียบเชียบปรนเปรอ
ฉันน่ะเหรอ!ดึงผ้ามาทุกครั้ง
  
๐ ห่มแล้วนอนหันหลังทั้งอมยิ้ม
รู้ใจสาวจิ้มลิ้มพิมพ์ด้านหลัง
รับรู้เธอขยับรับขันจัง
เหมือนเธอนั่งวางแผนแทนการนอน
  
๐ ผ้าห่มเพียงหนึ่งผืนของคืนนี้
คือผืนที่เธอนั้นยืนยันก่อน
ใช้แค่เราสองคนปนอาทร
ห้ามซุกซ่อนผืนไหนไว้บนเตียง
  
๐ เธอนั้นจึงชอบแหย่และก็รู้
พอเห็นฉันนอนอยู่ดูไร้เสียง
จึงมักดึงมักเล่นเป็นเลียบเคียง
ดูไร้เดียง-สาเสมอเธอคนดี
  
๐ เมื่อผ้าห่มถูกรั้งอย่างตั้งอก
เธอเย้ายกดึงหมอนอ้อนฉันนี่
เอาหมอนฟาดประสาคนท้าตี
มาไม้นี้อีกแล้ว!แววสงคราม
  
๐ หมอนต่อหมอนปะทะขณะยิ้ม
มือนิ่มนิ่มรั้งมือสื่อหวิวหวาม
ตาต่อตาประจันสรรนิยาม
พร้อมคุกคามแก้มปรางอย่างแผ่วเบา
  
๐ จุดหมายมือต่างฝั่งรั้งผ้าห่ม
ทั้งระดมยิ้มรื่นคืนวันเสาร์
"การปะทะสิ้นสุด!จุดไร้เงา
เมื่อสองเราใต้ผ้าห่ม..ร่างกลมกลืน?"


ระนาดเอก



แม้เมื่อได้ถูกรั้งอย่างตั้งอก
ลืมตระหนกยิ่งให้ไม่อยากตื่น
ต่อสงครามลามปะทุลุอีกคืน
ก่อเกลียวคลื่นลุ่มหลงแห่งดงรัก

หอมกลิ่นทิพย์จากกมลสุคนธรส
เกิดปรากฏสัจจาค่าสูงศักดิ์
กายและใจแลกพร้อมถนอมนัก
แจ้งประจักษ์ความวิเศษด้วยเหตุนี้

สงครามย่อมมีความสันติสุข
และปลอบปลุกพลังฝากมิอยากหนี
ผ้าห่มผืนเดียวกันปันฝันมี
จากสงครามฤดีที่รักเอย

สิริวตี



ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
ระนาดเอก, รพีกาญจน์, โซ...เซอะเซอ
บันทึกการเข้า

~รวมทุกสำนวนของ"สิริวตี"ค่ะ~
หน้า: [1]   ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  

Powered by SMF 1.1.15 | SMF © 2006-2009, Simple Machines LLC
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
NT Sun by Nati

หน้านี้ถูกสร้างขึ้นภายในเวลา 0.188 วินาที กับ 79 คำสั่ง
กำลังโหลด...