โอ้ยยยย หมั่นใส้ๆๆๆ ฮ่าๆ
เอายาแดงมาทากว่าจะหาย
อาจแผลร้ายกลายเห็นจนเป็นเสี้ยน
สะเก็ตแข็งมีดถางหมดทางเตียน
อาจวนเวียนล้ำลึกรู้สึกชัง
ให้หลบห่างทางกลอนคำค่อนแคะ
ยากจะแงะคนหามหนีความหลัง
เพราะมีใจให้รักแน่นหนักจัง
ชีวิตฝังใจอยู่มิรู้ลืม
กราบสาธุ เฮียปอและเฮียร่วม
งานท่านท่วมบุญใหญ่ชาวไทยปลื้ม
คงมิกล้าพาใจไปหยิบยืม
มาด่ำดื่มสุขนี้มากผีปอง
จึ่งแต่เพียงเขียนกลอนเดินร่อนเร่
แค่สรวญเสเรื่อยไปไม่สยอง
ก็มีบ้างยอมรับฝันหลับนอง
เป็นเจ้าของในฝันท่านกวี
ด้วยท่านเขียนอ้อนใจคำให้หวาน
จะหักคานโค่นใจขังไม่หนี
ก็อาจเป็นหวั่นไหวในบางที
แต่ร้อยปี..บนคานก็ค้านทาง
ได้แต่เพียงระบายขยายบอก
เป็นผีเข้าผีออกคนนอกสาง
ให้รู้จักรักคนกลอนกลวาง
ชายกลอนต่างมีเมียลูกพันผูกแล้ว
ฮ่าๆๆๆ ว่าจะใด ศิษย์น้อง ฮ่วยๆคือมาแนวนี่น้ออ..ปวดแข่วคักๆเด้ ฮ่าๆ
