เนี่ย...ยังมีที่เหลือเผื่อเคียงข้าง
มันยังว่างไม่มองเล่าน้องจ๋า
ไยยืนถามอยู่ได้ให้ระอา
เชิญเลยมาลอยเล่นให้เย็นกาย

ทะเลงามน้ำใสไหวระลอก
คลื่นเกลียวกลอกโถมสาดมิขาดสาย
ตีกรรเชียงแผ่หราท่าสบาย
อ้าว..อุ๊ยตาย!!!ปวดฉี่นั่นสุดอั้นทน

 

เพราะมั่นคงไว้ในจิต
ลิขิตคุณคำนำถือ
ร้อยเล่นเรียงลึกฝึกปรือ
สร้างชื่อประพันธ์อันรัก

ลบรอยร้าวให้แค่นี้
ทุกคุณปรานีประจักษ์
สิ่งที่มอบให้ใจภักดิ์
เป็นหลักผูกพันกันไป

ยามพี่โศกเศร้าโศกา
หันมาน้อยน้อยปลอบให้
มือสองเช็ดน้ำตาใจ
หทัยไหวหวาดมิขลาดกลัว

สิริวตี

จำไว้นะกำลังใจมาจากคำพูดดีๆ การมองโลกดีๆ และมุมมองดีๆ
 

ขอบคุณทุกๆท่านค่ะ
ที่มาต่อกลอนด้วย .

นานนับนานเนิ่นแล้ว      นารี
เมื่อไหร่ปันฤดี                หยอกเย้า
หรืองานยุ่งมิมี                เวลากล่าว
บอกข่าวน้องคอยเคล้า  ขีดเข้าเย้ายวน

สิริวตี

อวยพรสิก็เข้า       มาเอง
ทำแต่มาดนักเลง  อย่างนี้
สาวหมวยแก่เด็กเกรง จะหลบ
เคารพจึงบอกชี้    ช่องให้แวะสอน

สิริวตี
 

ก็ลุงเอาแต่เกรียน สาวหายหมดเลยเห็นไหม