.....แค่คนผ่านทาง....
เสียงหัวใจคนพ่ายยินหน่ายแหนง
สิ่งเคลือบแคลงกระทบอยากลบหนี
คนก็ต่างหวังสุขแม้ทุกข์มี
สิ่งดีดีหาทางลบล้างลง
หากแต่นี่เมื่อสบหันพบใหม่
เพราะเหตุใดรื้อฟื้นขื่นประสงค์
ความพ่ายแพ้รู้เห็นว่าเป็นนงค์
แต่ยังคงตอกย้ำเจ็บซ้ำเติม
หากเมื่อย้อนนึกเห็นเป็นอดีต
คล้ายดั่งมีดคมบาดพิฆาตเสริม
คอยกระตุ้นบาดหมางกว่าทางเดิม
และยิ่งเพิ่มให้จิตนั้นริดรอน
เมื่อมิอาจยอมรับนานับนั่น
ก็จงหันห่างหายทรวงถ่ายถอน
หากเมื่อมองเข้ามาอย่าอาวรณ์
ที่เก่าก่อนเคยชิดสนิททรวง
มิใช้ว่าปากไปแต่ใจอยู่
หันมองดูสิ่งเป็นแสร้งเป็นห่วง
เมื่อจะไปก็ไปอย่าได้ทวง
สิ่งทั้งปวงเก่าก่อนเคยอ้อนใจ
เสียงคนพ่ายหน่ายแล้วก็แคล้วเถิด
สิ่งที่เกิดคราวนั้น้หมือนกันไหม
เมื่อแรกเริ่มเติมรักปักทรวงใน
ทางผ่านไปเมื่อพบแล้วลบลา
......วรรณพร......
